«Νέο θύμα οπαδικής βίας», «τυφλή οπαδική βία οδήγησε στο θάνατο νεαρού», «θανατηφόρα συμπλοκή οπαδών», κι άλλοι πολλοί τέτοιοι τίτλοι ειδήσεων κοσμούν τα Μ.Μ.Ε. και τα social media τις τελευταίες μέρες αναφερόμενοι στη στυγνή δολοφονία του 19χρονου Άλκη από ομάδα νεαρών ατόμων, οπαδών άλλης ομάδας. Και δεν πρόκειται για το πρώτο θύμα παρόμοιων επιθέσεων, αλλά ελπίζουμε το τελευταίο. Είναι, ωστόσο, το διαφορετικό χρώμα στο κασκόλ αυτό που τελικά «οπλίζει» τους δολοφόνους αυτούς;
Η απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι αποφατική. Άνθρωποι νεαροί στην πλειοψηφία τους, υπό τη σκέπη των Συνδέσμων Φιλάθλων των ομάδων οι οποίες λειτουργούν νόμιμα, δρουν συμμοριτικά πολλά χρόνια τώρα. Ναρκεμπόριο, μαχαιρώματα, ραντεβού θανάτου και δολοφονίες, είναι βασικά στοιχεία της δράσης τους. Κι όπως μια συμμορία θέτει ως στόχο της να κυριαρχήσει έναντι κάθε άλλης συμμορίας που υπάρχει στην ίδια πόλη (ή χώρα), έτσι ακριβώς λειτουργούν και οι εν λόγω «συμμορίες οπαδών». Δεν είναι στη σφαίρα του ενδιαφέροντός τους αν ο ΠΑΟΚ κερδίσει τον Άρη σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, ή το αντίστροφο, ούτε αν η μεταγραφική περίοδος έφερε στην ομάδα που «υποστηρίζουν» κάποιον καλό ποδοσφαιριστή. Το μόνο ενδιαφέρον τους βρίσκεται στο να αφανίσουν τις υπόλοιπες συμμορίες και το μόνο τους παράσημο να διαπράξουν βαρύτερα εγκλήματα από αυτές.
Εφόσον, λοιπόν, οι Σύνδεσμοι Φιλάθλων έχουν απωλέσει το σκοπό της ίδρυσής τους και αποτελούν πλέον ομπρέλα συμμοριών, και καθώς είναι δύσκολο να ελεγχθούν τα μέλη και η δράση τους από τις διοικήσεις των Π.Α.Ε. (οι οποίες και αρνούνται την αποδοχή τέτοιων ατόμων ως υποστηρικτών τους), μονόδρομος φαντάζει για την πολιτεία η λύση του λουκέτου σε όλους τους Συνδέσμους. Αυτό απαιτεί κοινή δράση των διαφόρων φορέων της πολιτείας με τις διοικήσεις των Π.Α.Ε. αλλά και με όλους εμάς τους αγνούς φιλάθλους, που τελικά σιχαινόμαστε λίγο λίγο αυτό που αγαπάμε εξαιτίας της δράσης τέτοιων εγκληματιών «οπαδών», μελών συμμοριών.
Κάθε ανοχή, παράλειψη και καθυστέρηση της πολιτείας, κάθε συγκάλυψη οποιασδήποτε διοίκησης μιας Π.Α.Ε. για εκπλήρωση συμφερόντων της και κάθε εμπρηστική τοποθέτηση δημοσιογράφων, ραδιοφωνικών παραγωγών κλπ., συντηρούν και διογκώνουν τη διαστροφή των χουλιγκάνων και ακόμα χειρότερα, ίσως να οπλίσουν το χέρι ενός νέου δολοφόνου! Απαίτηση όλων, τα άμεσα και δραστικά μέτρα. Πριν διαβάσουμε στα ειδησεογραφικά μέσα για τα αντίποινα της «αντίπαλης» συμμορίας.
Να μην ξεχαστεί αυτή (και κάθε) δολοφονία. Να μην ξεχαστεί ο (κάθε) Άλκης! Και δε θα ξεχαστεί αν αυτό το θλιβερό γεγονός αποτελέσει πραγματική αφορμή για να σπάσει το απόστημα του συμμοριτισμού. Τα λόγια αυτού του τραγικού πατέρα να γίνουν οδηγός για την αλλαγή!
Υ.Γ.: Το ποδόσφαιρο και γενικά ο αθλητισμός είναι γιορτή και χαρά και κανενός τύπου βία δεν χωράει στα πλαίσιά του!
Υ.Γ. 1: «Τελειώστε» τους τώρα, για να μη θρηνήσουμε άλλον Άλκη, Νάσο, Μιχάλη κ.ά.!
Υ.Γ. 2: Λυπάμαι πραγματικά και ντρέπομαι που (πιθανώς) μοιράστηκα την ίδια κερκίδα και την αγάπη για την ίδια ομάδα με ένα άνανδρο και στυγνό δολοφόνο.
Ζάχος Ιωάννης
Δικηγόρος
Πρόεδρος Ο.Ν.ΝΕ.Δ. ΔΗΜ.Τ.Ο. Κατερίνης
