Γράφει ο Μανώλης Κοσμαδάκης
Οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής (ΚΙΝΑΛ) έχουν βαρύνουσα πολιτική σημασία, καθώς αυτές δεν αφορούν μόνο το ίδιο το ΚΙΝΑΛ, αλλά ευρύτερα όλους δεδομένου ότι θα επιδράσουν καθοριστικά στην πολιτική ζωή της χώρας.
Προφανώς οι εκλογές αυτές στο Κίνημα Αλλαγής δεν έχουν να κάνουν μόνο με την επιλογή του προσώπου στο οποίο θα ανατεθεί η ηγεσία της Δημοκρατικής Παράταξης, αλλά κυρίως αφορούν τις ιδέες, το αξιακό φορτίο και τις προτάσεις που αυτό το πρόσωπο φέρει και εκπροσωπεί.
Σήμερα που οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού -παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας- έχουν οδηγήσει σε όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, σε έξαρση των οικονομικών προβλημάτων και σε φτωχοποίηση μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων, οι αρχές και τα ιδεώδη της σοσιαλδημοκρατίας και του σοσιαλισμού αποκτούν μια νέα επικαιρότητα.
Σήμερα που το μέγεθος και η έκταση των προβλημάτων που αφορούν την αντιμετώπιση της κλιματικής και ενεργειακής κρίσης, το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα, την εξάλειψη της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, την αξιοποίηση των σύγχρονων καινοτομιών υπέρ των λαών, είναι σαφές ότι απαιτούνται διεθνείς συνεργασίες, γεωπολιτικές συμμαχίες και υπερεθνικές λύσεις.
Για τους πιο πάνω λόγους και όχι μόνο αυτούς, ο χώρος της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας έχει ανάγκη από έναν ηγέτη ο οποίος έχει γνώση των γεωπολιτικών εξελίξεων, εμπειρία, κύρος στο εξωτερικό και διεθνή εμβέλεια.
Με σεβασμό προς τους υποψηφίους για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, θα έλεγα ότι αυτά τα πολιτικά χαρακτηριστικά τα διαθέτει με πληρότητα ο Έλληνας Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.
Η επώδυνη εμπειρία της τελευταίας δεκαετίας κατέδειξε ότι η αποσιώπηση, τόσο από τη Νέα Δημοκρατία (όπως είναι φυσικό) όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ (κατά παράδοξο τρόπο) των πραγματικών αιτίων και ευθυνών της κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή για την χρεοκοπία της χώρας, τους προσέδωσε όντως πολιτικά οφέλη και τη δυνατότητα διακυβέρνησης της χώρας.
Απέδειξε όμως ότι η εύκολη, ανεύθυνη, δημαγωγική και ισοπεδωτική κριτική προς την τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν συνοδεύτηκε από μια άλλη φιλολαϊκή πολιτική – που η μεν Ν.Δ. εξήγγειλε από το Ζάππειο, ο δε ΣΥΡΙΖΑ θα την ασκούσε αφού πρώτα καταργούσε με ένα νόμο και ένα άρθρο τα μνημόνια! – αλλά αντίθετα και οι δύο επιβάρυναν τον ελληνικό λαό με ακόμα επαχθέστερα μνημόνια.
Είναι φανερή η αδυναμία, τόσο της Ν.Δ. όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, να δώσουν λύσεις στα έντονα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας (πανδημία, κρίση, ανεργία, κοινωνικές ανισότητες, κλπ) και να δώσουν ένα όραμα, μία πρόταση ρεαλιστική για τη χώρα και τους πολίτες, μιά ελπίδα.
Γι αυτό πλέον η σημερινή πολιτική στασιμότητα που έχουν οδηγήσει τη χώρα και τους πολίτες, πρέπει να ανατραπεί.
Είναι αναγκαίο για τη χώρα να γίνει και πάλι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ένα μεγάλο σοσιαλιστικό Κίνημα με βαρύνοντα πολιτικό ρόλο στις μελλοντικές εξελίξεις. Με καθαρό πολιτικό λόγο που θα οριοθετεί τη σύγχρονη Κεντροαριστερά απέναντι στη Δεξιά και τις συντηρητικές πολιτικές και λογικές.
Με καθαρές πολιτικές προτάσεις για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, τον εκσυγχρονισμό του Κράτους, την ενίσχυση του κράτους Πρόνοιας και την υποστήριξη των πληττόμενων πολιτών, την ανασυγκρότηση και ποιοτική αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, την ουσιαστική υποστήριξη των μικρομεσαίων και τον επαναπροσανατολισμό του αγροτικού τομέα της χώρας μας.
Με ιδιαίτερη μέριμνα για τη Νέα Γενιά και την επαναστοχοθέτηση του Δημόσιου Εκπαιδευτικού Συστήματος.
Σε αυτή την κατεύθυνση για τη Δημοκρατική Παράταξη, η ανάδειξη του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του Κινήματος, αποτελεί εγγύηση για την αυτόνομη, ακηδεμόνευτη πορεία της και για τον σαφή προοδευτικό προσανατολισμό της, προς όφελος της πατρίδας και των πολιτών της.
Εγώ τάχθηκα από την πρώτη στιγμή μόλις ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του ο Γιώργος Παπανδρέου, υπέρ της υποψηφιότητας, καθώς είναι μια ξεχωριστή υποψηφιότητα, ένας πρώην πρόεδρος του Κινήματος, ένας πρώην πρωθυπουργός που επιστρέφει για να αναλάβει πρωταγωνιστική θέση ως ηγέτης της παράταξης ένας πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς με διεθνή αναγνωρισιμότητα και δράση παγκόσμιας εμβέλειας. Η υποψηφιότητα του δεν θα πρέπει να ειδωθεί μόνο ως μια διάσταση της προσωπικής του δικαίωσης, αυτό ήδη έχει επιτευχθεί, είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό.
Δεδομένης της χρονικής στιγμής που εκδηλώθηκε, κάτω από την τραγική απώλεια της προέδρου Γεννηματά, αλλά και η ανάγκη να εκφραστεί ένας κόσμος που οι άλλες υποψηφιότητες δεν τον εξέφραζαν πλήρως, πρόκειται για μια υποψηφιότητα που γεννά την ελπίδα. Γεννά μια νέα ελπίδα πως οι εκφραστές της ανοιχτής κοινωνίας, των προοδευτικών διακυβευμάτων και γενικότερα άνθρωποι που θεωρούν ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να παίξει ξεκάθαρο ρόλο, με επιλυμένο το ζήτημα ταυτότητας, μπορούν να εκφραστούν μέσα από τον Γ. Παπανδρέου.
Ο Γ. Παπανδρέου έχει ανοικτή σκέψη και ορίζοντες, έχει εισάγει νέες καινοτόμες ιδέες και έχει εφαρμόσει πολιτικές μπροστά από την εποχή του.
Εγώ έχω εφαρμόσει δικές του πολιτικές όταν διοικούσα το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο εδώ τη Κατερίνη για 4 χρόνια με θεαματικά αποτελέσματα (ηλεκτρονική συνταγογράφηση, διαύγεια, κλπ). Συνεπώς μπορώ να πω με βεβαιότητα πως οι προτάσεις του Γ. Παπανδρέου είναι δοκιμασμένες και λειτουργούν, αποδίδουν για τον πολίτη.
Έτσι σήμερα , εκφράζουν την υποστήριξή τους στον πρώην πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, ενόψει των εσωκομματικών εκλογών στο Κίνημα Αλλαγής πρώην υπουργοί των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και βουλευτές. Σύμφωνα με πληροφορίες, τις επόμενες ημέρες αναμένεται να ανακοινωθούν και άλλα ονόματα.
Στους υποστηρικτές της υποψηφιότητας του Γιώργου Παπανδρέου περιλαμβάνονται:
Ο Δημήτρης Ρέππας πρώην υπουργός Εσωτερικών Μεταφορών, Εργασίας και κυβερνητικός εκπρόσωπος,
o πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος και αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Γιώργος Πεταλωτής,
ο πρώην υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης,
ο πρώην υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μιχάλης Καρχιμάκης,
ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Γρηγόρης Νιώτης,
ο πρώην υφυπουργός Μεταφορών Γιάννης Μαγκριώτης,
ο πρώην υπουργός Ναυτιλίας Γιάννης Διαμαντίδης,
η πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κατερίνα Μπατζελή,
η πρώην υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας Ροδούλα Ζήση,
ο πρώην υπουργός Κοσμάς Σφυρίου,
ο πρώην υφυπουργός Δικαιοσύνης Απόστολος Κατσιφάρας,
ο πρώην υφυπουργός Νίκος Φαρμάκης,
ο πρώην υπουργός Χ. Πρωτόπαπας,
ο πρώην υπουργός Β. Κεγκέρογλου,
ο πρώην υπουργός τουρισμού Ν. Σκουλάς,
όπως επίσης οι πρώην βουλευτές Βασίλης Έξαρχος, Χρύσα Αράπογλου, Νίκος Τσώνης κ.α.
Αν ζούσε σήμερα ο πρώην πρόεδρος της Βουλής και υπουργός, ο αείμνηστος Φ. Πετσάλνικος, τον Παπανδρέου θα στήριζε.
Έτσι προχθές Δευτέρα στην Κατερίνη πάνω από 220 άτομα (και δεν πρόλαβα να τους καταγράψω όλους) έκφρασαν την υποστήριξή τους στον Γ. Παπανδρέου για να εκλεγεί ηγέτης της παράταξης. Πιστεύουν σε αυτόν. Έβλεπα στο πρόσωπό τους την ελπίδα όταν τους κατέγραφα στη λίστα υποστηρικτών του. Είναι η ελπίδα τους.
Κοσμαδάκης Εμμανουήλ
Οικονομολόγος (Dipl.-Kfm.) RWTH Aachen Germany,
MSc Tourism Management & Business Administration.
Πρώην Διοικητής ΨΝΠΟ & Αναπληρωτής Διοικητής Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης (2010-2014).
Πρώην Υποψήφιος Βουλευτής Πιερίας ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ (2015).
Μέλος του Τομέα Υγείας στο ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ.
Πρώην Υποψήφιος Βουλευτής Πιερίας ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ (2019).
