ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΗΝΑ – ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ
Στις 7-1-2022 έφυγε από την ζωή ο πολυβραβευμένος Αφροαμερικανός ηθοποιός Σίντεϊ Πουατιέ, που είχε πρωταγωνιστήσει στην εμβληματική ταινία του 1967 με τον τίτλο « Στον κύριο μας με αγάπη».
Στην ταινία ο Πουατιέ υποδύεται ένα καθηγητή Γυμνασίου που διορίζεται σε ένα διαβόητο για τους απειθάρχητους, κακομαθημένους, ανάγωγους και επιθετικούς μαθητές και μαθήτριές ενός υποβαθμισμένου σχολείου του Λονδίνου. Τρομάζει όταν μπαίνει στην τάξη να κάνει μάθημα, όταν αντικρίζει τους «επαναστατημένους χωρίς αιτία» μαθητές να τον υποδέχονται με επιθετικότητα, αναίδεια, χλευασμούς και απρεπείς χειρονομίες, που στοχεύουν να τον εξουθενώσουν και να τον εξαναγκάσουν να παραιτηθεί. Ο νεοδιόριστος όμως και στερούμενος εμπειρίας καθηγητής δεν υποχωρεί, αλλά αντιστέκεται υπομονετικά και μειλίχια μπρος στους εξοργισμένους μαθητές. Έχει βάλει στόχο να τους αναμορφώσει, να τους βοηθήσει να προσαρμοσθούν στις απαιτήσεις της ζωής και της κοινωνίας. Τους μεταχειρίζεται σαν ώριμους νέους, που πολύ σύντομα θα μπουν σε ένα κόσμο σκληρό και αδυσώπητο στον οποίο πρέπει να επιβιώσουν. Εξευρίσκει έξυπνες μεθόδους να προσελκύσει το ενδιαφέρον τους, προσπαθώντας να τους εμφυσήσει τον σεβασμό των συνανθρώπων τους, την αυτοεκτίμησή τους, την ευγένεια, την εργατικότητα και την αγάπη προς τους αδύναμους. Δημιουργεί ένα νέο κλίμα διαπαιδαγώγησης και μετάδοσης γνώσεων, ξεφεύγοντας από την τυπική προσκόλληση στα σχολικά εγχειρίδια. Συμμετέχει ακόμα και στις ψυχαγωγικές εξωσχολικές τους εκδηλώσεις για να επικοινωνεί και να συνδεθεί στενότερα μαζί τους. Και μετά από συνεχείς και ακατάβλητες προσπάθειες δικαιώνεται. Στο τέλος της σχολικής χρονιάς έχει αλλάξει όλη η τάξη. Οι μαθητές ηρέμησαν, έγιναν ευγενικοί και επιμελείς, έχουν βάλει πρόγραμμα και στόχους στη ζωή τους. Ανταποδίδοντας την αγάπη τους σε ός α τους μετέδωσε ο αυθεντικός δάσκαλός τους, του προσφέρουν ένα αναμνηστικό δώρο με την επιγραφή: «Στον κύριο μας με αγάπη».
Ανέφερα την παραπάνω διδακτική ταινία καθώς πλησιάζει η γιορτή των Τριών Ιεραρχών [30-1-22], επονομαζόμενη και «γιορτή των γραμμάτων». Οι διακεκριμένοι για την ευρύτητα της παιδείας τους Ιεράρχες [Μ.Βασίλειος, Γρηγόριος ο Θεολόγος και Ιωάννης ο Χρυσόστομος], καθώς εκτός της θεολογικής τους μορφώσεως ήταν εμβριθείς μελετητές της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας και γραμματείας έδιναν πρωταρχική σημασία, πέραν της μετάδοσης των ξηρών γνώσεων, στην καλλιέργεια του ήθους, των πνευματικών αξιών, την φιλανθρωπία, την αγάπη και τον σεβασμό προς τον πλησίον και τον καθαρμό και εξευγενισμό της ψυχής διδασκόντων και διδασκομένων. Οι απόψεις τους για την παιδαγωγική είναι διαχρονικές και αναγνωρισμένες παγκοσμίως.
Τέτοιους ολοκληρωμένους δασκάλους και παιδαγωγούς χρειάζεται η χώρα μας για να ανέβει το επίπεδο της πολύπαθης παιδείας μας και για να αναδειχθούν ικανοί και άξιοι οι αυριανοί ηγέτες του τόπου μας.
