Το θέατρο μας αδικείται. Ένας τόσο χαρισματικός χώρος, σε μια συμφωνία με τη φύση, με σκέπη τον Όλυμπο και τα Πιέρια, δείχνει εγκατάλειψη και δεν μας τιμά.
Καιρός είναι να γίνει αυτό που πρέπει για το θέατρο Δίου. Στη χθεσινή παράσταση τα μακριά φορέματα των ηθοποιών σήκωναν σύννεφο σκόνης στην εξέδρα εμφανώς.
Δεν μπορώ να θυμηθώ πως ήταν τις άλλες χρονιές και τι φταίει που σήμερα είναι ένας ξερότοπος, ή αν χρειάζεται κάτι ιδιαίτερο που απαιτεί μελέτη και χρόνο – μην πάθουμε σαν τα τσιμεντένια διαζώματα στην Ακρόπολη – αλλά ότι πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά η Αντιπεριφέρεια και ο Δήμος Δίου Ολύμπου, είναι εκ των ων ουκ άνευ.
Ο Δήμαρχος Δίου – Ολύμπου κος Γερολιόλιος στην έναρξη του Φεστιβάλ είπε ότι ο Δήμος με τις μικρές οικονομικές δυνατότητες που διαθέτει κάνει ότι μπορεί. Δεν γνωρίζουμε σε ποιού ακριβώς τη δικαιοδοσία ανήκει ο χώρος, του Δημάρχου ή της Αντιπεριφερειάρχη. Εμείς απευθυνόμαστε και στους δύο. Δήμαρχε τώρα «το ποτάμι κατεβάζει κούτσουρα» που λένε στο Λιτόχωρο.
Βρες τα χρήματα και φτιάξε το θέατρο. Κοντός ψαλμός.
Το θέμα έθεσε και ο βουλευτής Σ. Χιονίδης κατά την ομιλία του στην έναρξη του Φεστιβάλ προτρέποντας την Αντιπεριφερειάρχη να θέσει το θέμα στον Απόστολο Τζιτζικώστα. Τα πολλά λόγια είναι φτώχια.
Ένα άλλο θέμα που κι αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη είναι ο δρόμος που οδηγεί στο θέατρο Δίου.
Βρίσκεται στην πιο δυναμική περιοχή της Πιερίας από άποψη αγροτικών δραστηριοτήτων. Δόξα το Θεό και οι βιομηχανικές μονάδες αυξάνονται. Ο επαρχιακός δρόμος που οδηγεί από την Κατερίνη στη Βροντού καιρός είναι να ανανεωθεί. Δόθηκε μεγάλο βάρος στην Εθνική οδό, και σωστά. Τώρα είναι ο καιρός για τον επαρχιακό οδικό δίκτυο. Και έγιναν έργα που είναι υποδομής, όπως τα δύο ρέματα του Ουρλιά και το Ξηρολάκι που είναι κατασκευαστικά άρτια, όπως λένε οι ειδικοί.
Ο δρόμος όμως είναι του 1950. Πόσο πια να περιμένει..
