Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Θα ξεκινούσα με το γνωστό τραγούδι όπου κυριαρχεί η αγγλική «λέξη κλειδί» money, καθώς στο συγκεκριμένο άσμα ακούμε επαναληπτικά το…Money, money, money, money! H, εάν προτιμάτε, παραμένοντας στο πνεύμα του Αγγλοσαξονικού προσανατολισμού θα μπορούσα να επικαλεσθώ τη γνωστή φράση που διατείνεται ότι «Money makes the world go round».
Το αποφεύγω όχι γιατί με βρίσκει αντίθετο το συγκεκριμένο πνεύμα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και χρηματοδοτικής υποστήριξής τους…
Το κάνω επειδή, στα αυστηρά πλαίσια της ακαδημαϊκής δεοντολογίας και των απαιτήσεων της Επιστήμης, της υπεύθυνης, συνετής, επίμονης και υπομονετικής αναζήτησης της Αλήθειας ΔΕΝ επιθυμώ να παραβλέψω το γεγονός ότι εδώ και δεκαετίες τα πάντα ελέγχονται από το ΧΡΗΜΑ και από αυτούς που το κατέχουν.
Στους Έλληνες «έχοντες» θυμίζω το τραγούδι του Μαρούδα «τα λεφτά, τι θα τα κάνεις κάποια μέρα θα πεθάνεις!..»
Μήπω κάνω λάθος;
Εξαρτάται καθότι, όπως έλεγε ένας σοφός καθηγητής μου:
«Τα λεφτά δεν είναι Ευτυχία! Εάν όμως έχεις πολλά αγοράζεις όση και όποια ευτυχία θέλεις όποτε θέλεις!,,»
Ο μάνατζερ-ηγέτης του μέλλοντος, έγραψε πριν μερικές δεκαετίες ο David Lilienthal, «θα πρέπει να συνδυάζει στην προσωπικότητά του τη ρωμαλέα, ρεαλιστική ποιότητα του ανθρώπου της δράσης με την ενόραση του καλλιτέχνη, του θρησκευτικού ηγέτη, του ποιητή που έχει την ικανότητα να ερμηνεύει τις πράξεις του στον εαυτό του. Μόνος του. ο άνθρωπος της δράσης ή ο άνθρωπος του στοχασμού, δεν επαρκεί καθώς και τα δύο χαρακτηριστικά απαιτούνται από τις προκλήσεις του μέλλοντος που έρχεται…»
Τώρα πια εκείνο το «μέλλον» είναι αναμφισβήτητα…παρόν!
Στην αδυναμία των τότε Συμμάχων της Αμερικής, κυρίαρχα της Αγγλίας, να φανούν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους απέναντι στους θεσμικούς χρηματοδότες για τα υπέρογκα έξοδα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Calvin Coolidge, απευθυνόμενος στην Ένωση Ιδιοκτητών-Εκδοτών Εφημερίδων στην Ουάσιγκτον το 1925 δήλωνε αποκαλυπτικά και απροκάλυπτα “They hired the money, did n’t they? “
Σε ελληνική ελεύθερη απόδοση είπε «Τα χρήματα τα δανείστηκαν, έτσι δεν είναι;»
Αυτό είπε σε εμάς η «τρόικα» (τώρα οι Θεσμοί!..)
Ναι, έτσι γίνεται κάθε φορά που κάποιος έχει μια ανάγκη και ζητά δάνειο ή μια καλή ιδέα και αναζητά τον χρηματοδότη του. Αρκεί, φυσικά, και ο χρηματοδότης να διακρίνεται από την απαιτούμενη ικανότητα ορθής εκτίμησης μιας καλής επιχειρηματικής δραστηριότητας , ενός μελλοντικά παραγωγικού και κερδοφόρου επιχειρηματικού σχεδίου…
Αλήθεια, πόσο άσχημα ένοιωσε τελικά ο Τραπεζίτης που κρατούσε στο συρτάρι του την ιδέα της «ξηρογραφικής αναπαραγωγής γραπτών κειμένων» αδυνατώντας να εκτιμήσει τις προεκτάσεις της πρωτοπόρου ανακάλυψης της XEROX για τα ΦΩΤΟΤΥΠΙΚΑ μηχανήματα που, μέχρι σήμερα, (για το αύριο της ηλεκτρονικής αναπαραγωγής μηνυμάτων και κειμένων θέλω να είμαι επιφυλακτικός ) αποτελούν αναπόσπαστα εργαλεία στην καθημερινή μας πραγματικότητα;
Μήπως, όμως, ο Coolidge προσπέρασε άθελά του και ίσως απρόσεκτα αυτό που με τόση κομψότητα είχε γράψει στον Α΄ Ολυνθιακό του ο μεγάλος της δικιάς μας αρχαιότητας ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ κερδίζοντας και την πρωτιά σε ότι αφορά την ιστορική νομοτέλεια της χρηματοδότησης αναγκαίων ή και πρωτοποριακών εθνικών ή επιχειρηματικών δραστηριοτήτων-
«Δει δε χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων…»
Αυτές οι οικονομικού και κοινωνιολογικού περιεχομένου και προεκτάσεων σοφές λέξεις ίσχυαν τότε και συνεχίζουν σήμερα ακόμη περισσότερο καθώς, όπως το θέλει και ο Aphra Ben στη δεύτερη πράξη του θεατρικού του έργου «Ο περιπλανώμενος» (The Rover) – «Το xρήμα μιλά τη γλώσσα που όλα τα Έθνη καταλαβαίνουν» έστω και εάν η λαϊκή Μούσα περισσότερο σκωπτικά παρά ερμηνευτικά διαπιστώνει ότι «το άτιμο…το χρήμα δεν έχει χρώμα!…»
Σίγουρα είναι πάντα χρήσιμο μέσα στις συντεταγμένες κάποιων αναγκαίων ηθικών φραγμών για κάθε λογής επιχειρηματική δραστηριότητα να θυμηθούμε την προς Τιμόθεο Επιστολή του Απόστολου των Εθνών Παύλου ο οποίος ορθά έγραφε πως:
«Η αγάπη για το χρήμα είναι η ρίζα κάθε κακού…»
Η σημασία της θέσης του Δημοσθένη για την αναγκαιότητα του χρήματος, παρά ταύτα, παραμένει αναλλοίωτη και αποκτά ιδιαίτερη διαχρονική σημασία, εάν θυμηθούμε την άποψη του Francis Bacon ότι «Money is like muck, in order to be useful it must be spread…» ή σε ελεύθερη ελληνική απόδοση «Το χρήμα μοιάζει με την…κοπριά! Για να είναι ωφέλιμο πρέπει να το….απλώνουμε!»
Όχι, όμως, να το…σπαταλάμε!
Και όπως όλοι έχουμε ακούσει «τον πλούτο πολλοί μίσησαν, τη Δόξα ουδείς» (αλλά ανέκαθεν φιλόσοφοι, κοινωνιολόγοι και ενίοτε ψυχαναλυτές αναρωτιόμαστε τί γίνεται όταν καταφέρνει κανείς να έχει και πλούτο και δόξα;)
Σε όλους εσάς φίλες και φίλοι αναγνώστες θα αφιερώσω μια παράγραφο από το έργο με τίτλο «το Γεροντοπαλίκαρο» (The Old bachelor ) του William Congrave όπου, στην προσπάθειά του να πείσει για την ειλικρίνεια των συναισθημάτων του, ο πρωταγωνιστής καταθέτει κλείνοντας: «…Και εάν όλα αυτά δεν είναι για σας αγάπη, τότε είναι παραφροσύνη, οπότε με συγχωρείτε αλλά να βρήκα μια σίγουρη απόδειξη των αισθημάτων μου. Σας παραχωρώ ΟΛΑ μου τα χρήματα!..”
Οι Κυβερνήσεις μας, φυσικά, μέχρι σήμερα ΔΕΝ μας τα πήραν όλα, αλλά αφήνουν και λίγα για το εγγύς μέλλον και για παρόμοιες φορο-εισπρακτικές δραστηριότητες από δημοσίους υπαλλήλους (που ΔΕΝ μειώνει τον αριθμό τους) και από συνταξιούχους…
Θέλω να συγχαρώ ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς μας ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ, ΜΠΛΕ και ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΥΣ που εργάσθηκαν με περισσή αγάπη για τη σημερινή μας…ΚΑΤΑΝΤΙΑ ως Οικονομίας, ως Λαού και ως Έθνους (που «κουρταλεί» τις θύρες του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των Ευρωπαίων Εταίρων μας).
Nα ευχηθώ περισσότερη κοινωνική ευασιθησία στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη που διατηρήθηκε στην Εξουσία παρά την απέλπιδα, κατά κάποιους υπεφίαλη, προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να την ρίξει αγνοώντας ότι οι 157 της ΝΔ θα παρέμεναν σταθεροί ως «μπετόν αρμέ» στις έδρες τους.
Σταματώ εδώ πριν κάποιοι μου υπενθυμίσουν, ευγενικά υποθέτω, εκείνη τη γνωστή πλέον παγκοσμίως προτροπή του Benjamin Franklin στο εγχειρίδιο του με τίτλο «Συμβουλές σε ένα νέο Επιχειρηματία»
«Remember, Time is money…”
Σήμερα το κείμενό μου «καταχράστηκε» πολύ από τον χρόνο σας…
Aυτό δεν νομίζω ότι χρειάζεται μετάφραση, καθώς είναι κατανοητή έννοια…
Χρειάζεται, όμως, κυρίες και κύριοι πολιτικοί της Κυβέρνησης και της Αντιπολίτευσης πέρα από τα όσα χρήσιμα και λιγότερο χρήσιμα έως, ενίοτε, και άχρηστα (καθώς συνιστούν…αερολογίες) καταθέτετε από το Βήμα της Ελληνικής Βουλής να κρατάτε πάντοτε στην ενεργό μνήμη σας τόν άνθρωπο ΟΧΙ τα λεφτά!…
Εάν ο προσανατολισμός σας χάσει τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, θυμηθείτε το αλήστου μνήμης ρηθέν από τον ΠΡΩΤΑΓΟΡΑ:
«Πάντων χρημάτων μέτρον εστίν άνθρωπος, των μεν όντων ως εστίν, των δε ουκ όντων ως ουκ εστίν».
