– Όταν έχω να αντιμετωπίσω την βλακεία εκτινάσσομαι στα ύψη!
– Καλά ρε, εσύ δεν έχεις υψοφοβία; Πού πήγε; Μας δουλεύεις τόσο καιρό;
– Έλα τώρα! Θες και διευκρινίσεις! Σοβαρά μιλάω!
– Καλά, εντάξει, συμφωνώ! Διότι κι εγώ μια από τα ίδια!
– Ρε, όταν ο άλλος δεν μπορεί, δεν μπορεί, τέρμα τελείωσε. Υπάρχει και ένα μικρό ποσοστό, που δίνω εγώ προσωπικά, δικαιολογίας ότι όταν ο άλλος είναι σε μαύρη απελπισία μπορεί και να ενδώσει και να την πατήσει, να το φυσάει και να μην κρυώνει!
– Δυστυχώς!
– Ρε, πες μου δηλαδή αν έχεις το Θεό σου, είναι δυνατόν να πιστέψεις εσύ ότι η ρίγανη θεραπεύει από τον ιό; Άντε, μη σου πω ότι μπορεί να σε προλάβει και να μην κολλήσεις; Η ρίγανη ρε; Η ρίγανη είναι καλή για κανένα σουβλάκι, για μερικές τηγανητές! Η ρίγανη; Και άντε η ρίγανη λέει ότι θεραπεύει κάθε νόσο και πάσαν… Ρίγανη είναι ό,τι θέλει λέει, αλλά εσύ την πιστεύεις κοτζάμ ρίγανη; Όχι, για να καταλάβεις το ύψος της βλακείας που μας περικυκλώνει. Καλά που έχω υψοφοβία και δεν την χορταίνω όλη. Διότι αν πέσει βαρύ φορτίο βλακείας πάνω σου σε συνδυασμό με τον κορονοϊό δεν έχεις καμία ελπίδα! Είσαι χαμένος από χέρι! Δεν μπορεί ρε, να περιτριγυριζόμαστε από τόση βλακεία, και δεν είναι μόνοι η ρίγανη! Είναι και η βλακεία πολλών άλλων που είναι άλφα άλφα παραμυθάδες. Άκου κι αυτό! Προχτές λέει πήρε από πίσω ασθενοφόρα που έτρεχαν στους δρόμους με τις σειρήνες τους στο φουλ και μιας και δεν είχε δουλειά, τα πήρε από πίσω και τι είδε; Μπέσα ρε σου λέω! Αλήθειά. Έφτασαν μέχρι κάποιο σημείο έξω από την πόλη εκεί που νόμιζαν ότι δεν τους βλέπεις κανείς και έκαναν μεταβολή και ξαναμπήκαν στην πόλη με τις σειρήνες να φωνασκούν.
– Και γιατί;
– Για να προκαλέσουν τον φόβο στους πολίτες, να πιστεύουν ότι ο κόσμος κινδυνεύει!
– Δεν μπορώ, ρε φίλε, πες κάτι άλλο! Και τα ασθενοφόρα τα άφησαν έτσι ελεύθερα να κυκλοφορούν ; Τους αφήσαν να κάνουν βόλτες πέρα δώθε;
– Σου λέει, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα! Άρα;
– Άρα;
– Η βλακεία είναι το εθνικό μας σπορ! Όλοι το κατέχουμε! Και δυστυχώς η πανδημία της όλο και εξαπλώνεται!
