Στην οικογένειά μας, το ΠΑΣΟΚ και η ιδεολογία του ήταν τρόπος ζωής. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον πατέρα μου σε κάθε εκλογική αναμέτρηση να μετατρέπει το σπίτι και το αυτοκίνητό του σε εκλογικό κέντρο. Επίκεντρό του πάντα ο Άνθρωπος – αφού εμπνευστής του ήταν ο μεγάλος Ανδρέας Παπανδρέου – και αρχές του, αυτές της Ιδρυτικής Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη του 1974, που για τα δεδομένα της εποχής φάνταζαν αντισυμβατικές.
Μαθήτρια ακόμη, με θυμάμαι να ακούω τις συζητήσεις του με υποψήφιους βουλευτές για τους αγώνες, για ελευθερία έκφρασης, κοινωνική δικαιοσύνη, εθνική ανεξαρτησία, καλύτερη παιδεία, ανάγκη αποκατάστασης ιστορικών αδικιών και αποκλεισμών.
Και το ΠΑΣΟΚ γίνεται εξουσία τον Οκτώβριο του 1981 και η συμμετοχή μου ήταν ενεργή – από την νεολαία ακόμη – σε κάθε μετερίζι: αφισοκολλήσεις, συγκεντρώσεις, συνεδριάσεις και κατάθεση προτάσεων σε όλα τα επίπεδα. Μια νέα εποχή ξημέρωνε !!! Και ο στόχος στην πορεία επιτεύχθηκε σε σημαντικό βαθμό. Και οι αγώνες δικαιώθηκαν. Οι μη προνομιούχοι ως πρωταγωνιστές του κοινωνικού ριζοσπαστισμού, έτοιμοι να ζητήσουν και να λάβουν κοινωνική δικαιοσύνη, να αποκατασταθούν αδικίες, να αρθούν αποκλεισμοί, να κλείσει επιτέλους η ψαλίδα των ανισοτήτων. Οι μικρομεσαίοι, έτοιμοι να συγκροτήσουν μια ισχυρή, νέα ελληνική μεσαία τάξη. Το ΠΑΣΟΚ έγινε έτσι ο μοχλός για την άρση του πολιτικού αποκλεισμού μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού που είχε καλλιεργήσει το – μετά τον εμφύλιο – κράτος της Δεξιάς.
Η συμμετοχή μου συνεχίστηκε με την ΠΑΣΚΟ (Πανελλήνια Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση Οικονομολόγων, που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ), όπου για 12 χρόνια, σε περιφερειακό και πανελλαδικό επίπεδο, αγωνιστήκαμε με συναδέλφους για τα δικαιώματα των οικονομολόγων. Στη συνέχεια ως Νομαρχιακή Σύμβουλος, με Επικεφαλής τον Γιώργο Παπαθανασίου (με πολλούς αγώνες και ο ίδιος για αυτή την μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη), στο Συνδυασμό Νέα Πορεία, για μια άλλη πρόταση ανάπτυξης για τον Νομό μας.
Η εκλογή μου στο Κοινοβούλιο το 2009 από τους ανθρώπους που πίστεψαν στο ΠΑΣΟΚ και το πρόγραμμά του ήταν ιδιαίτερα τιμητική παρότι ήρθε σε μια πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση που κληροδότησε η Νέα Δημοκρατία στη χώρα μας, με τον Δημοσιονομικό εκτροχιασμό της οικονομίας . Το ΠΑΣΟΚ για τα δεδομένα και τη συγκυρία αυτής της περιόδου έκανε το καλύτερο δυνατό όπως άλλωστε αποδείχτηκε και από τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν αργότερα από Νέα Δημοκρατία και Σύριζα.
Η συμμετοχή μου συνεχίστηκε πάντα από την πρώτη γραμμή και στα πολύ δύσκολα χρόνια της παράταξης, με αποκλειστικό στόχο: την δικαίωσή της και τη δημιουργία μιας νέας προοπτικής για τον τόπο μας. Έναν τόπο που δυστυχώς οδεύει σήμερα από το κακό στο χειρότερο σε επίπεδο διαβίωσης, ποιότητας ζωής, ακρίβειας, δημογραφικού προβλήματος, μετανάστευσης της νέας γενιάς, την οποία η χώρα μας έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ.
Η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, με την παρουσίαση της «Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη», 50 χρόνια πριν, ήταν αναμφισβήτητα, μια καταλυτική στιγμή για την πολιτική ιστορία της πατρίδας μας. Οι αρχές και τα προτάγματα αυτής της Διακήρυξης σήμερα είναι επίκαιρα όσο ποτέ, καθώς οι πολίτες προσδοκούν από το ΠΑΣΟΚ να διαδραματίσει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο προωθώντας λύσεις για την κοινωνία, για τις ανάγκες της. Κυρίως όμως ευελπιστούν να δώσει πνοή στη νέα γενιά. Παράλληλα, να στηρίξει την τρίτη ηλικία, που δίνει την δική της μάχη για επιβίωση.
Το νέο κοινωνικό συμβόλαιο που οφείλει να συνάψει το ΠΑΣΟΚ με την κοινωνία πρέπει να επικεντρωθεί σε ένα κράτος δικαίου με πολιτικές που θα υπηρετούν τον λαό. Σε πολιτικές που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες και στις προτεραιότητες της νέας εποχής με έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αγωνιζόμαστε λοιπόν με ενότητα και δράση για την προοδευτική αλλαγή. Για αυτές τις αξίες της 3ης του Σεπτέμβρη, για το ιδεολογικό της περιεχόμενο, καθώς και για τις απαντήσεις στις νέες προκλήσεις και τα διακυβεύματα του αύριο.
Μαρία Μίχου
