Χωρίς τους θορυβώδεις κατοίκους του…
Μέρες μοναξιάς ζει και το Λιτόχωρο. Χωρίς τους θορυβώδεις κατοίκους του. Χωρίς τους εκλεκτικούς επισκέπτες του.
Σε μια πανέμορφη μέρα σαν τη σημερινή γοητεύει όπως πάντα.
Εμείς βέβαια μένουμε σπίτι. Κάνουμε αυτό που πρέπει και πολύ σύντομα θα ξανασυναντηθούμε όπως λέει και ο ποιητής. Με τσικουδιά στους καφενέδες. Tου κόσμου το στενό γιοφύρι/θα το περάσουμε μαζί/θαν’ η καρδιά σου παραθύρι τα λόγια σου, τα λόγια σου παλιό κρασί…