Μάσκα, η τελευταία λέξη της μόδας
Μάσκα, η τελευταία λέξη της μόδας
Εξεπλάγην για την ανθρώπινη ευρεσιτεχνία, σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, καθώς παρακολουθούσα μια πρωινή εκπομπή.
Βέβαια δεν μπορώ να πω ότι εξεπλάγην θετικά.
Το θέμα ήταν οι νέες τάσεις της μόδας και έδειχνε δείγματα από χέρια με διάφορα σχέδια σε μανικιούρ, που αναμφίβολα μπορούσαν να ελκύσουν όλα τα βλέμματα και τον θαυμασμό.
Παράλληλα παρουσίασε η ειδική προσκεκλημένη και διάφορες … μάσκες στολισμένες με μεγάλη γκάμα ζωγραφικών σχεδίων και κάποιες άλλες με επικολλημένες λαμπερές ψηφίδες για να τις διακοσμούν.
Και όταν τα είδα όλ’ αυτά εγώ, φίλε μου αναγνώστη, άρχισα χωρίς να το θέλω, η σκέψη να κάνει διάφορους συνειρμούς.
Ζούμε σε έσχατους καιρούς και κατά κάποιο τρόπο αυτός ο ιός είναι ένα σημείο της μεγάλης θλίψης που αρχίσαμε προφανώς να διανύουμε.
Αυτός ο γνωστός πλέον άγνωστος ιός είναι ένα μέρος των λοιμών και ακολουθούν οι σεισμοί οι οποίοι συμβαίνουν ήδη σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, καθώς και αι πείναι που έπονται.
Ενώ λοιπόν όλ’ αυτά θα έπρεπε να μας βάλουν σε σκέψεις και συλλογισμούς και να μας κάνουν πιο συνετούς, εμείς αρχίσαμε να τα διακωμωδούμε και να χαριεντιζόμαστε όπως έκανε πάλαι ποτέ η Μέρκελ, όταν της χάρισε ο Ερντογάν εκείνο το καθρεφτάκι, θυμάσαι, φίλε μου, τι χαρούλες έκανε καθώς καμάρωνε την… τουρκόφιλη φάτσα της ενώ ο Ερντογάν την χειροκροτούσε.
Εγώ, βλέποντας όλες αυτές τις μάσκες που φορούν μικροί μεγάλοι ανατριχιάζω και μελαγχολώ και αναπολώ τα χρόνια εκείνα τα παλιά, που μπορεί να μην είχαμε τις σύγχρονες ανέσεις, τα laptop και το internet, τα tablet και τα σύγχρονα κινητά, αλλά ζήσαμε και λίγες καλές μέρες, ήρεμες και ειρηνικές.
Απορώ με πόση επιπολαιότητα μετατρέψαμε αυτό το προστατευτικό εξάρτημα της υγείας μας, σε τελευταία λέξη της μόδας ασορτί με το εκάστοτε φόρεμά μας.
Και όχι μόνο αυτό. Αυτόν τον καιρό της παγκόσμιας επιδημίας και των ισχνών αγελάδων κάποιοι δραστήριοι ημέτεροι επιχειρηματίες βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία και παράγουν μάσκες με τεράστια κέρδη. Στη στιγμή στήθηκαν βιομηχανίες και τα εργοστάσιά τους δουλεύουν νυχθημερόν για να καλύψουν τις τοπικές ανάγκες, κι εκεί που τον πρώτο καιρό κάναμε εισαγωγή από την Κίνα και ένα μέρος τα προσέφεραν δωρεάν, τώρα είμαστε έτοιμοι ακόμη και να εξάγουμε.
Αυτοί οι επιτήδειοι επιχειρηματίες κερδοσκοπούν επί παντός καιρού.
Από την άλλη ο Μπιλ Γκέιτζ περιμένει αμύθητα κέρδη από το εμβόλιο, διότι διευθύνει παγκόσμιες φαρμακοβιομηχανίες. Και χαίρεται. Να τα κάνει τι;
Οσονούπω θα ακούσει το «άφρων άφρων, όσα ητοίμασες τίνος θέλουσιν είσθαι;» Δεν θα ήθελα να ήμουν στη θέση του. Εσύ, φίλε μου, τι λες;
Είναι καιρός περισυλλογής, επειδή ολόκληρη η ζωή μας είναι μια ημερήσια εκδρομή στον πλανήτη γη. Και είναι ένας πολύ όμορφος πλανήτης. Τι να πρωτοδείς και τι να πρωτοθαυμάσεις!!!
Ο μέγας αρχιτέκτων τα έπλασε όλα τέλεια.
Αλλά εγώ ακόμα απορώ με την ελαφρότητα που αντιμετωπίζουμε αυτόν τον δρεπανοφόρο ιό, ο οποίος είναι ο καρπός της αμαρτίας μας.
Παίξαμε εν ού παικτείς, και συνεχίζουμε…
Μέσα στα ερευνητικά κέντρα, κάποιοι πειραματίσθηκαν και έπαιξαν με γνωστούς και άγνωστους ιούς, και κάποιος τους ξέφυγε. Ένας ιός επικίνδυνος και άκρως μεταδοτικός. Ήρθε μάλιστα σε μια εποχή που τον ευνοούσαν οι συνθήκες, για να πληρωθεί το ρηθέν υπό του προφήτη Δανιήλ ιβ΄4: «Και συ Δανιήλ, έγκλεισον τους λόγους, και σφράγισον το βιβλίον, έως του εσχάτου καιρού, τότε πολλοί θέλουσι περιτρέχει, και η γνώσις θέλει πληθυνθεί.»
Κατάλαβες φίλε μου;
Όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου όλα επαληθεύονται. Ο λοιμός αυτός ήρθε την κατάλληλη στιγμή, όπου οι αεροπορικές γραμμές λειτουργούν ανελλιπώς μεταφέροντας τους επιβάτες που προσβλήθηκαν από τον ιό, και συγχρόνως εκείνοι τον μεταδίδουν στον διπλανό επιβάτη. Κι έτσι η μετάδοση του ιού απλώθηκε σύντομα παγκοσμίως.
Πήραν διάφορα μέτρα οι ιθύνοντες όπως η μάσκα, η απόσταση, το πλύσιμο των χεριών πολύ σχολαστικά και παράλληλα περίμεναν να έχουν κάποια αποτελέσματα από την ανοσία της αγέλης, μα διαψεύστηκαν. Βέβαια τον πρώτο καιρό εφάρμοσαν και την καραντίνα με καλά αποτελέσματα. Μα μετά, τα νεαρά άτομα που δεν χωράνε ακόμα και μέσα στα ρούχα τους, ξεσάλωσαν, και αυξήθηκαν τα κρούσματα.
Εγώ για να είμαι ειλικρινής, την καραντίνα ούτε που την κατάλαβα, αφού όλη μέρα μέσα στον κήπο φύτευα, σκάλιζα, πότιζα και ήμουν σε πλήρη απασχόληση.
Εκείνο που φοβάμαι είναι η πείνα που ενδεχομένως ακολουθήσει.
Στην προηγούμενη πείνα αν και μικρό παιδάκι τότε θυμάμαι πως τα αμπάρια μας ήταν γεμάτα σιτάρι, και δίναμε σε όσους είχαν ανάγκη.
Τώρα δεν ξέρω …
Κάτω από όποιο πρίσμα και να δεις, φίλε μου, όλ’ αυτά που μας συμβαίνουν, μας παραπέμπουν στην Αποκάλυψη του Ιωάννου θ’, και θέλω να το συμμεριστώ μαζί σου: «Και εσάλπισεν ο πέμπτος άγγελος, .. και εκ του καπνού εξήλθον ακρίδες εις την γην, και εδόθη εις αυτάς εξουσία… σαν τους σκορπιούς, να βλάψουν μόνο εκείνους τους ανθρώπους που δεν είχαν την σφραγίδα του Θεού στο μέτωπό τους, και να βασανισθούν πέντε μήνες.»
Και τότε εγώ σκέφτηκα, τι σκληρό από μέρους του Θεού της αγάπης μία τέτοια επώδυνη τιμωρία! …
Μα όταν διάβασα παρακάτω πως, παρ’ όλ’ αυτά «δεν μετενόησαν εκ των φόνων αυτών, ούτε εκ των φαρμακιών αυτών, ούτε εκ την πορνείας αυτών, ούτε εκ των κλοπών αυτών», έμεινα άναυδη.
Πόσο αιχμάλωτος είναι ό άνθρωπος στα χέρια του ανθρωποκτόνου εχθρού του!!! Πόσο άβουλο τον έχει καταντήσει! Έλεος Θεέ…
Δέσποινα Χ. Ποικιλίδου
Ζωγράφος – Λογοτέχνης