Ο τίτλος, παρότι απίστευτος είναι αληθινός κι ο μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», να μην παραφράζει παλαιά επιτυχία, άδοντας:
Σβήστε μ’ απ’ το χάρτη,
Κουμουνδούρου ψήφισα και μου βγήκε σκάρτη.
Έχασα τη μπάλα,
στοίβα οι λυπητερές κι είμαι για κρεμάλα.
Ο τίτλος, παρότι απίστευτος είναι αληθινός κι ο μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», να μην παραφράζει παλαιά επιτυχία, άδοντας:
Σβήστε μ’ απ’ το χάρτη,
Κουμουνδούρου ψήφισα και μου βγήκε σκάρτη.
Έχασα τη μπάλα,
στοίβα οι λυπητερές κι είμαι για κρεμάλα.
Ωχ, τι θ’ απογίνω,
με κομμένη σύνταξη, ΕΝΦΙΑ θα δίνω;
Ωωω(!), σβήστε μ’ απ’ το χάρτη…
Διότι, ουδεμία ευθύνη φέρουμε επειδή η κυρία «Μήτσαινα» κράτησε εφτασφράγιστο μυστικό την κρυψώνα με το κομπόδεμα, πριν τη βρει το αλτσχάιμερ, τα «capital controls» μέσα(!), και ξαναπιάνουμε το θέμα, επιχειρώντας μια «fast track» χαρτογράφηση της κρίσιμης συζυγίας:
Φράχτες και φράγματα.
Χρόνος διεξαγωγής της έρευνας: Τετάρτη, 4 Νοεμβρίου 2015, πουρνό-πουρνό, εξ ου κι ο τίτλος.
Τόπος: Το «Ελ. Βενιζέλος».
Υπόθεση: Ο Πρωθυπουργός με τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, και τον Επίτροπο Μετανάστευσης, Δημήτρη Αβραμόπουλο, ξεπροβοδίζουν τριάντα Σύριους που αφήνουν πίσω τούς όποιους φράχτες, για να σπάσουν το φράγμα του ήχου επιβιβαζόμενοι στο αεροπλάνο της «ΑΕGEAN».
Προορισμός το Λουξεμβούργο και πάμε στις από τηλεοράσεως δηλώσεις – των πολιτικών, ε! Ο «Μήτσος» σχολιάζει! – με τη σύζυγο, να καλωσορίζει σε πρώτο πλάνο τις γιαγιάδες της Μυτιλήνης που παρέδωσαν μαθήματα ανθρωπιάς, περιθάλποντας το προσφυγόπουλο, άδουσα:
Η θεια μ’, η Αμιρσούδα,
ένα μωρό νταντεύγει,
μέχρι να πιει του γάλα,
φρουτόκρεμα γυρεύγει.
Κνίστου κνίστου κουματέλ’
να χαρεί του προσφυγιέλ’,
γω του κνιω τσι τσίνου τρώγει,
του χωνεύγει και ξανατρώγει.
Άκουσαν οι Βρυξέλλες που θυμούνται τα προαπαιτούμενα, μόλις ζητήσουμε κανένα ψιλό, υπέρ Συρίων ή άλλων ξεριζωμένων;
Οι χιλιάδες ξεθεωμένοι δεν έρχονται Ευρώπη να κάνουν διατροφή. Θερμίδες χρειάζονται, μπας και στανιάρουν, αλλά τι να λέμε τώρα, όταν ναι μεν οι εταίροι μας ανεμίζουν, πομπωδώς, τη φιλοξενία αλλά την εννοούν για την αυλή του άλλου, δείτε και τον φράχτη τής Ουγγαρίας στα σύνορα με τη Σερβία ή τον άλλο που μελετούν οι Αυστριακοί κατά Σλοβενία μεριά.
Τέλος πάντων. Για εξηνταβελόνηδες θα μιλάμε τώρα, όταν κατόπιν τριών Μνημονίων, ο «Μήτσος», συνήθισε να αρμενίζει δύσκολους καιρούς(σ.σ. Εσείς;…), κι ως εκ τούτου, τάσσεται, αναφανδόν, με τη σκέψη του Πρωθυπουργού να αλλάξει τον χάρτη, δηλώνοντας:
Η Μυτιλήνη, η Λέσβος και τα άλλα… νησιά.
Προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων, χιουμοριστικά σχόλια, ένεκα η ατάκα του Αλέξη προς τον Μάρτιν Σουλτς, το πρωί τής επόμενης Πέμπτης, από λεσβιακού εδάφους, για τη σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζει το αρχιπέλαγος, δεν δεχόμεθα.
Τι θέλετε δηλαδή; Να κάνουμε τη στήλη twitter, την ώρα που παλεύουμε να κονομήσουμε κανένα κονδύλι παραπάνω, πολλαπλασιάζοντας τα νησιά; Δεν νομίζω, οπότε ελάτε να γράψουμε τον επίλογο, α λα Μποστ, και πάμε όλοι μαζί.
Αν ο Αλέξης, τυπικά, δείξει στους Ευρωπαίους
κάποια ελάχιστα νησιά με πρόσφυγες μοιραίους,
η Κομισιόν, φιλόξενη, βοήθεια θα εγκρίνει,
μόνο για γάλα του παιδιού και ο γονιός τι πίνει;
Έτσι τη Λέσβο χώρισε από τη Μυτιλήνη,
κι αν πάρουν διαζύγιο Θήρα και Σαντορίνη,
στον χάρτη του Αιγαίου μας οι τόσοι πεινασμένοι
θα τρώνε κι επιδόρπιο, κατενθουσιασμένοι.
«Θα χωρίσετε και τη Σαλαμίνα από την Κούλουρη;» αναρωτήθηκε, με νόημα, η μανδάμ, αλλά αλτσχάιμερ είναι αυτό, το είπαμε, και ολίγου χρόνου διελθόντος όλα θα έχουν ξεχαστεί, της παραδρομής του Πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένης, βεβαίως-βεβαίως.
Ή μήπως όχι;…
-Ω-
