Την Παρασκευή, 15 του Γενάρη, θα αρχίσει η συζήτηση του ασφαλιστικού στη Βουλή, προφήτευαν τα κανάλια. Κι αφού εκπέμπουν, δίχως να καταβάλλουν χαράτσι, τέλος, έναν φόρο τέλος πάντων (σ.σ. άκουσες Ευκλείδη;), ώστε να φοβούνται μήπως πέσουν έξω, μισό να ξορκίσει ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, τυχόν δωδέκατο «κούρεμα» των συντάξεων, χτύπα ξύλο!
Την Παρασκευή, 15 του Γενάρη, θα αρχίσει η συζήτηση του ασφαλιστικού στη Βουλή, προφήτευαν τα κανάλια. Κι αφού εκπέμπουν, δίχως να καταβάλλουν χαράτσι, τέλος, έναν φόρο τέλος πάντων (σ.σ. άκουσες Ευκλείδη;), ώστε να φοβούνται μήπως πέσουν έξω, μισό να ξορκίσει ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, τυχόν δωδέκατο «κούρεμα» των συντάξεων, χτύπα ξύλο!
Εξ ου ο τίτλος, λοιπόν, αφού το Μαξίμου τρέμει το παρόν νομοσχέδιο, 153 τα «κουκιά» της κυβερνητικής στήριξης, γαρ, και δύσκολο το «ναι» σε μέλλουσες θυσίες των τιμημένων γηρατειών, οπότε τι μας μένει, την αναλγησία του Κουαρτέτου μέσα(!);
«Το παρελθόν που “φχαριστιόμασταν” Χριστούγεννα με τη δέκατη τρίτη σύνταξη. Νομίζω;» πετάχτηκε ο μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», αλλά διάλεξε λάθος στιγμή.
Τι θέλει δηλαδή; Να δει και να δούμε να «αφρίζουν», οι περί τον δόκτορα Σόιμπλε ζηλωτές τής συνέπειας στην τήρηση του προγράμματος, απειλώντας την Ελλάδα με έξοδο από την Ευρωζώνη ή τη ζώνη «Σένγκεν», θα σας γελάσουμε;
Τέλος πάντων. Δεν ελπίζω(!), πως εύκολα θα πάψουμε να σφίγγουμε το ζωνάρι όλοι εμείς οι υπόλοιποι, με τα κουμάντα των πολιτικών μας, και το χειρότερο;
Σαν να μην έφτανε ο οικονομικός εκφοβισμός, η ανησυχία τού «Μήτσου» χτύπησε «κόκκινο», την Κυριακή, 27 του περασμένου Δεκέμβρη, ένεκα που το παρελθόν έγραφε να συνδεθεί με την εκπομπή «Ακραίως» του Τάκη Χατζή, από τηλεοράσεως «ΣΚΑΪ», κι ακούστε τον αναφωνούντα.
Στοπ στο Χοτ Σποτ;…
Κακά τα ψέματα. Με τον αρμόδιο για τον Συντονισμό τού Κυβερνητικού Έργου, υπουργό Επικρατείας, Αλέκο Φλαμπουράρη, να προαναγγέλλει στο καπάκι των διαβεβαιώσεων περί ακεραιότητας των κύριων συντάξεων, ελάχιστης δυνατής μείωσης των επικουρικών κ.λπ. κ.λπ., κέντρα φιλοξενίας προσφύγων, «hot spots» που λέμε στα χωριά(!), σε Αττική οδό και Κατερίνη, κατά τα πρότυπα του Βοτανικού, ο «Μήτσος», παρότι φιλάλληλος σκιάχτηκε, όσο να πείτε, καθόσον «πανί με πανί» (σ.σ. εσείς;…), και παράφρασε πεπαλαιωμένη επιτυχία, άδοντας:
Κυρ-Αλέκο, απ’ το Βοτανικό,
βάστα δυο κουβέντες να σου πω,
Σαμαρείτης γίνομαι κι εγώ,
αν μου πεις παράδες πού θα βρω.
Αποτέλεσμα; Στην εθιμική συνεδρίαση με τη λήξη του 2015, αποσπάσαμε, λέμε τώρα, δέσμευση τού Δημοτικού Συμβουλίου τής Κατερίνης, εγγύς του βουνού των Μουσών, για να μην ξεχνιόμαστε (σ.σ. ένα το κρατούμενο!), να μην υπάρξει καμιά απόφαση, χωρίς διαβούλευση με την κοινωνία, κι επειδή άγνωστοι αι βουλαί των πολιτών, κατεβάζουμε το κρατούμενο.
Ναι, για! Βλέπετε, η μανδάμ «Μήτσαινα» τυγχάνει μεγάλη «μουσίτσα». Έτσι, μας παρακίνησε να πιέσουμε το κουβέρνο, υπέρ ενίσχυσης της ασφάλειας και των κοινωνικών παροχών στην περιοχή, για να μη χαλάσει η δουλειά, κι απολαύστε μας να απαγγέλλουμε, με τον τρόπο τού Μποστ.
Θούριο: Τα αναστατωμένα παλληκάρια.
Πιεριείς φιλόξενοι, τους πρόσφυγες φροντίζουν,
την ώρα που ανάλγητα μέτρα τούς εκφοβίζουν.
Κι αν δεν κοπούν κονδύλια να έχουμε πιστώσεις,
πολύξερε, χερ Σόιμπλε, στους ξένους τι θα δώσεις;
Το τρένο φεύγει στις οχτώ ταξίδι για την Κατερίνη,
πάμε να «μεταγγίσουμε» φιλία και ειρήνη;
Σήκω, απόγονε Μουσών, τίμα την Πιερία,
ο Σύριος στην πόρτα σου ζητά μια ευκαιρία,
την αγκαλιά σου άνοιξε, στα πόδια να πατήσει,
να ‘χεις λαμβάνειν έλεος εις την αιώνια κρίση.
«Η Δαμασκός ποτέ δεν πεθαίνει!» ανέκραξε, ο «Μήτσος», κι όσο για τη συνέχεια;
Ίδωμεν!…
-Ω-
