Η Τουρκία είναι μια γειτονική μας χώρα. Είναι επίσης ένα μεγάλο, πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας κράτος, Επιπλέον υπήρξε στο, όχι και τόσο μακρινό, παρελθόν μια μεγάλη αυτοκρατορία που άφησε τα κατάλοιπά της στις ψυχές των Τούρκων.
Η Τουρκία – κατά κακή μας τύχη- είχε κι έχει μόνιμα επεκτατικές επιδιώξεις. Ίσως στα όνειρα των κατοίκων της να στοιχειώνει το ένδοξο για αυτούς παρελθόν. Μπορεί να φαντάζονται, οι ηγέτες της τουλάχιστον, τα μεγαλεία του παρελθόντος.
Η Τουρκία είναι μια γειτονική μας χώρα. Είναι επίσης ένα μεγάλο, πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας κράτος, Επιπλέον υπήρξε στο, όχι και τόσο μακρινό, παρελθόν μια μεγάλη αυτοκρατορία που άφησε τα κατάλοιπά της στις ψυχές των Τούρκων.
Η Τουρκία – κατά κακή μας τύχη- είχε κι έχει μόνιμα επεκτατικές επιδιώξεις. Ίσως στα όνειρα των κατοίκων της να στοιχειώνει το ένδοξο για αυτούς παρελθόν. Μπορεί να φαντάζονται, οι ηγέτες της τουλάχιστον, τα μεγαλεία του παρελθόντος. Ενδεχομένως να μην είναι τυχαίο ότι ο Ρετζίπ Ταγίπ Ερντογάν έκτισε (και κατοικεί) ένα παλάτι αντάξιο εκείνων των παλιών Σουλτάνων. Δεν αποκλείεται τέλος νάχε δίκιο ο μέγας Φεοντόρ Ντοστογέφσκι όταν έγραφε: «Αλλοίμονο στους λαούς που υπήρξαν κάποτε στην ιστορία τους μεγάλοι».
Η ρήση αυτή του Ντοστογιέφκσι προφανώς έχει ισχύ και για μας τους Έλληνες, ισχύει πιθανώς και για τους Τούρκους. Η αλήθεια βέβαια είναι πως, πέρα από τα προαναφερθέντα, αντιμετωπίζουν (οι Τούρκοι) και σοβαρά εθνικά προβλήματα! Με τους Κούρδους κυρίως. Ενώ, από αρκετούς ειδικούς αναλυτές επανέρχεται συχνά στο προσκήνιο το σενάριο περί κατάτμησης της σε τρία ή τέσσερα κρατίδια. Όπως και νάχει πάντως το κακό για μας είναι ότι η Τουρκία κατέχει μία σημαντική γεωστρατηγική θέση και κατά κοινή ομολογία, διαθέτει ικανότερες ελίτ (πολιτικές, στρατιωτικές) από τις αντίστοιχες δικές μας.
Κι ενώ οι δικοί μας πολιτικοί συνήθως πορεύονται αυτοσχεδιάζοντας, βλέποντας και κάνοντας, οι συνάδερφοί τους της γείτονος, έχουν σταθερό και καλομελετημένο στρατηγικό σχεδιασμό. Τον οποίο ακολουθούν με συνέπεια και αφοσίωση. Παρουσιάζουν δε μια αναπτυγμένη ικανότητα προσαρμογής στις εκάστοτε συνθήκες. Αποτέλεσμα: Υπηρετούν, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο συνήθως, τα εθνικά τους συμφέροντα. Αυτό το βλέπουμε χρόνια τώρα. Το είδαμε και πρόσφατα τόσο στην έκτακτη Σύνοδο ΕΕ- Τουρκίας, όσο και στην προχθεσινή συζήτηση υπουργικών κλιμακίων Ελλάδας – Τουρκίας με επικεφαλής τους Πρωθυπουργούς των δύο χωρών στη Σμύρνη.
Στη Σύνοδο την περασμένη Δευτέρα 7 του μηνός, οι Τούρκοι τα ήθελαν όλα (ακόμα και το Κυπριακό) προκειμένου να βοηθήσουν στην επίλυση του ακανθώδους Προσφυγικού προβλήματος. Παρακολουθήσαμε ένα ολονύκτιο θρίλερ (και ρήγματα μεταξύ των 28 της ΕΕ). Τελικά το ανατολίτικο παζάρι, στο οποίο διακρίνονται παραδοσιακά οι Τούρκοι, δεν κατέληξε σε οριστικές αποφάσεις. Θα συνεχιστεί αμείωτο μέχρι τις 17 του μηνός οπότε και θα πραγματοποιηθεί τακτική Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τότε θεωρείται βέβαιο ότι η Τουρκία θα αποσπάσει πολλά ανταλλάγματα χωρίς να θεωρείται δεδομένο ότι θα τηρήσει όσα θα συμφωνήσει να κάνει.
Έτσι φέρονται πάντα οι Τούρκοι. Κι εμείς;
Η δική μας κυβέρνηση πανηγύρισε όπως συνήθως. Ενώ στην ουσία δεν πέτυχε παρά τη στήριξη της κας Μέρκελ, παρά ελάχιστα πράγματα. Το βασικό ζητούμενο, το άνοιγμα δηλαδή της Βαλκανικής οδού για την προώθηση των προσφύγων στον πλούσιο ευρωπαϊκό βορρά, δεν επετεύχθη. Τα σύνορα παραμένουν κλειστά, ενώ καθημερινά προστίθενται μερικές χιλιάδες νέοι πρόσφυγες και μετανάστες στους ήδη υπάρχοντες στη χώρα μας.
Τελικά, με τη στάση «ανοικτών συνόρων» που τηρεί η ελληνική κυβέρνηση, εκατοντάδες χιλιάδας πρόσφυγες και μετανάστες θα εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Κι ο αριθμός αυτός θα αυξάνεται συνεχώς αφού πάνω από δύο εκατομμύρια πρόσφυγες εγκατεστημένοι προσωρινά στην Τουρκία περιμένουν την ευκαιρία να φθάσουν στη χώρα μας. Και περιμένουν διότι ο Πρωθυπουργός της χώρας τους… παροτρύνει να έλθουν. Την περασμένη μόλις εβδομάδα όταν ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Τουσκ προειδοποίησε τους μετανάστες: «Θέλω να κάνω έκκληση προς όλους τους μετανάστες και πρόσφυγες απ’ όπου κι αν είστε. Μην έρθετε στην Ευρώπη, μη θέσετε σε κίνδυνο τις ζωές σας. Τα σύνορα είναι κλειστά. Η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα τράνζιτ». Τα αντίθετα ακριβώς υποστήριξε ο κ. Τσίπρας λέγοντας : «Δεν θα αφήσουμε κανέναν αβοήθητο. Θα δημιουργήσουμε κέντρα προσωρινής φιλοξενίας…»
Η κατάσταση γίνεται τραγική. Οι Τούρκοι εκβιάζουν ζητώντας από 3 δις στην αρχή, τώρα …20 δις. Ζητούν επίσης να δεχθούν Ελλάδα και Κύπρος να ανοίξουν κλειστά κεφάλαια στις διαπραγματεύσεις για ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες εμφανίζονται σαν να βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη. Και η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε κατάσταση ανυπαρξίας… Μόνη μας ελπίδα στη Σύνοδο Κορυφής της 17ης Μαρτίου άλλες κυβερνήσεις της ΕΕ να προωθήσουν λύσεις που μαζί με τα δικά τους συμφέροντα να υπηρετούν και τα δικά μας.
