– Τι μεγαλεία ζούμε!
– Άλλα έλεγες χτες!
– Τι θες να πεις; Με κατηγορείς για κάτι;
– Εεε!
– Αυτό σε πείραξε! Έχουν πει και ξεπεί κόσμος και ντουνιάς! Άλλα το πρωί, άλλα το βραδί! Τόσα και τόσα… Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω!
– Και δε μου λες; Ποια είναι αυτά τα μεγαλεία που ζούμε;
– Τι μεγαλεία ζούμε!
– Άλλα έλεγες χτες!
– Τι θες να πεις; Με κατηγορείς για κάτι;
– Εεε!
– Αυτό σε πείραξε! Έχουν πει και ξεπεί κόσμος και ντουνιάς! Άλλα το πρωί, άλλα το βραδί! Τόσα και τόσα… Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω!
– Και δε μου λες; Ποια είναι αυτά τα μεγαλεία που ζούμε;
– Δεν τα ‘μαθες; Ήρθε η Αγγέλα!
– Έλα! Ήρθε η Μέρκελ; Πώς δεν άκουσα τίποτα;
– Όχι αυτή ρε! Η άλλη! Η όμορφη!
– Όμορφη… Αγγέλα…
– Η Αντζελίνα Τζολί ρε!
– Α! Για αυτήν λες! Και τι ήρθε να κάνει; Να μας λυπηθεί; Κανένα φράγκο έφερε;
– Αυτήν δεν έχει καμιά σχέση με την κρίση μας. Ήρθε ως πρέσβειρα καλής θελήσεως…
– Τι μου λες! Και τίνος πρέσβειρα είναι η κυρία, για να ‘χουμε καλό ρώτημα;
– Του ΟΗΕ!
– Και μη μου πεις ότι ήρθε για να λύσει το προσφυγικό;
– Ναι!
– Η Αγγέλα;
– Ναι, σου λέω!
– Και όλα αυτά ο ΟΗΕ;
– Ναι, σου λέω! Τι δεν καταλαβαίνεις;
– Το όλο σκηνικό! Και θα ελαφρυνθούν οι πρόσφυγες και μαζί με αυτούς κι εμείς επειδή ήρθε η Αντζελίνα!
– Έτσι πάει! Αφού είχε συνάντηση και με τον Αλέξη!
– Και του είπε τι να κάνει; Του έδωσε κατευθυντήριες οδηγίες; Θα λυθεί το πρόβλημα;
– Τα παραλές!
– Ρε, τι πρέσβειρες και κουραφέξαλα! Εκεί ξετυλίγουμε όλη μας την ευαισθησία και το ενδιαφέρον; Σκοτώνονται οι άνθρωποι, ξεριζώνονται, χάνουν παιδιά, σκορπίζουν οικογένειες και η διάσημη παρουσία θα γιάνει τον πόνο τους; Θα τα ξανακάνει όλα όπως ήταν πριν;
– Δεν νομίζω!
– Να, λοιπόν, η ανοησία της υποκρισίας μας!
