Δεν λέει, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης. Όταν ξεριζωμένοι πρόσφυγες και οικονομικοί μετανάστες ζητούν την αλληλεγγύη ημών προς επιβίωση αυτών την ώρα που το Κουαρτέτο σκληραίνει τα μέτρα αυτού προς εξαθλίωση ημών, τα ευώδη τού τίτλου μάραναν όλους εμάς τους ανοικονόμητους, βοήθειά μας!
Περί ρόδων και συνόδων.
Δεν λέει, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης. Όταν ξεριζωμένοι πρόσφυγες και οικονομικοί μετανάστες ζητούν την αλληλεγγύη ημών προς επιβίωση αυτών την ώρα που το Κουαρτέτο σκληραίνει τα μέτρα αυτού προς εξαθλίωση ημών, τα ευώδη τού τίτλου μάραναν όλους εμάς τους ανοικονόμητους, βοήθειά μας!
Σε αντίθεση, ωστόσο, με τις γυναίκες των συνεργείων που την Τρίτη, 8 του Μάρτη, έσπευσαν να καλύψουν συνεδρίαση τού Συμβουλίου Ελληνοτουρκικής Συνεργασίας στη Σμύρνη αλλά κονόμησαν άνθη, διά χειρός Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στο πλάι τού οικοδεσπότη ομολόγου του, Αχμέτ Νταβούτογλου, λόγω της ημέρας, και τώρα που ανθιστήκατε την υπόθεση ευλόγως ακολουθούν:
Συσκέψεις που βάζουν σε σκέψεις.
Ναι, για! Βλέπετε, την Παρασκευή προηγήθηκε σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών τού συνταγματικού τόξου, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Προκόπη Παυλόπουλο, για το προσφυγικό, ενόψει της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής ΕΕ – Τουρκίας της επόμενης Δευτέρας, αλλά πού;
Ούτε τα γενέθλια κεράσματα τού προέδρου της Ν.Δ., Κυριάκου Μητσοτάκη, τα χρόνια του επίτιμου πατρός να πάρει ευχόμαστε, από καρδιάς, δεν έδρασαν συναινετικά κι αντιρρήσεις, ένεκα το κοινό ανακοινωθέν, δεν δεχόμεθα.
Εντάξει, η σκέψη του Προέδρου της Δημοκρατίας να προβλεφθούν «συνέπειες» για όσα κράτη – μέλη δεν εφαρμόζουν τις αποφάσεις της ΕΕ είναι αποτελεσματικό βήμα, αφού μας βρίσκει όλους σύμφωνους, όσο να πείτε.
Όμως, με το «τιμημένο» να αποχωρεί νωρίς, υπό το αίτημα της λοιπής αντιπολίτευσης για σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης, απουσία της ΝουΔου κατά δήλωσή της, που απέρριψε ο Πρωθυπουργός, βεβαίως – βεβαίως, και τον κεντρώο, Βασίλη Λεβέντη, να εύχεται ταχεία η πτώση τού κουβέρνου, δίχως υπογραφή, αληθώς υποθέτουμε, θύραθεν της συνεδριάσεως η πένα μας γαρ, «εθνική συνεννόηση» μην περιμένετε στα κοντά.
Έτσι, ο μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», καταφεύγει στον Γεώργιο Στρατήγη, απαγγέλλοντας:
Aιώνιον πολιτικήν
έχ’ η Eλλάς το κόμμα,
τελείαν πλην πολιτικήν
δεν έχομεν ακόμα,
και να ‘μαστε στη Σύνοδο Κορυφής διαφωνούντες μεταξύ μας, «ας γιούζουαλ», όπου οι εξ ανατολών γείτονες δέχονται τις υποκλίσεις των ευρωπαίων, αναφωνούντων:
Μπουγιουρούμ ντοστούμ (κόπιασε φίλε μου)!
Μάνγκο εξωτικό,
μάνγκο εξωτικό,
γλώσσα με λαδάκι
και βασιλικό.
Πέντε πέντε δέκα,
δέκα δέκα ανεβάζεις το κασέ
τούρκικο παζάρι
για να πεις το «γιες»,
κάνε μας τη χάρη
φίλε, κι ό,τι θες(!),
αναμεταδίδουμε, σε παράφραση Μίκη Θεοδωράκη, ένεκα η γλώσσα με λάδι βασιλικού και το μάνγκο με τα βατόμουρα που απόλαυσε ο Αχμέτ στο καπάκι κάμποσων δισ. ευρώ, προς περίθαλψη των ξεριζωμένων, αν ξηγηθεί ντόμπρα, επιφυλασσόμαστε.
Ως εκ τούτου, ο «Μήτσος» πετάγεται μέχρι τη Σμύρνη, για να τα ψάλλει αρμοδίως, με τον τρόπο τού Μποστ, και δώστε βάση.
Αιγαίο καζάν – καζάν (εξ ημισείας)!
Τη στιγμή που η Τουρκία έδειχνε να υποκύπτει,
καλλιτέχνης με μπουζούκι στο Συμβούλιο ενσκήπτει
παίζει νότες στον καρντάση να τον φέρει στο τσακίρ κέφι
κι ο μεμέτης παραδίπλα σιγοντάρει με το ντέφι.
Μ’ αν διδάκτορες, Αλέξη, μας εκλέγουν με τηβέννους,
είναι τεμενάς το κόλπο να κοιτάμε τους επαίνους,
για να ρίχνουν στο «καζάν» το «κάζους μπέλι»
και να μένουμε μπουκάλα, δίνοντας σ’ αυτούς το μέλι.
Αμφιβάλλει κανείς; Δεν νομίζω, αναγνώστες μου, αλλά λόγω περιορισμένου χώρου περισσότερη «μπουκάλα» θα παίξουμε από της αυριανής στήλης και πού είστε;
Μπουγιουρούμ!…
-Ω-
