Αυτή η εβδομάδα είναι μεγάλη σε γεγονότα, όχι σε χρόνο. Δεν έχει μεγαλύτερη διάρκεια ούτε σε ημέρες, ούτε σε ώρες.
Η τέλεση σπουδαίων γεγονότων για κάθε ημέρα δεν την καθιστά απλά μεγάλη, αλλά τεράστια. Η Διδασκαλία, Οι Παραβολές, τα Θαύματα, τα Πάθη, η Σταύρωση, ο Θάνατος και η Ανάσταση του Χριστού υπερβαίνουν την μικρότητα μας, την μικροψυχία μας.
Αυτή η εβδομάδα είναι μεγάλη σε γεγονότα, όχι σε χρόνο. Δεν έχει μεγαλύτερη διάρκεια ούτε σε ημέρες, ούτε σε ώρες.
Η τέλεση σπουδαίων γεγονότων για κάθε ημέρα δεν την καθιστά απλά μεγάλη, αλλά τεράστια. Η Διδασκαλία, Οι Παραβολές, τα Θαύματα, τα Πάθη, η Σταύρωση, ο Θάνατος και η Ανάσταση του Χριστού υπερβαίνουν την μικρότητα μας, την μικροψυχία μας.
Αυτή την εβδομάδα και όλη την σαρακοστή οφείλεις να προσεύχεσαι, να ζητάς συγχώρεση, να ταπεινώνεσαι, να σκύβεις κάτω στο χώμα, να γίνεσαι ένα με τη γη, να δακρύζεις. Κι αυτό πρέπει να συμβαίνει όχι γιατί λυπάσαι για τα πάθη του Ιησού, αλλά γιατί πονάς και θλίβεσαι για τις αμαρτίες σου, για τα ατοπήματα σου, για τα τερατουργήματα των «μεγάλων» αρχόντων της υφηλίου.
Αυτός που έγινε άνθρωπος, που σταυρώθηκε και αναστήθηκε, δεν έχει ανάγκη την προσευχή μας, δεν χρειάζεται τη λύτρωση. Είναι ο ίδιος σωτήρας και λυτρωτής. Η ειλικρινής μετάνοια και η ταπείνωση είναι πράξεις αναγκαίες για τη δική μας σωτηρία.
Μετανιώνει άραγε κανείς σε αυτή τη χώρα για να λυτρωθεί; Όλοι υποκρίνονται και υποδύονται τους ψευτοσωτήρες. Ποιος να αισθανθεί αληθινά και να βιώσει κατανυκτικά το μεγαλείο των αγίων ημερών; Δόξα και πλούτη δώσε τους και βάζουν στην άκρη κάθε εβδομάδα που γι’ αυτούς δεν είναι ούτε μικρή, ούτε μεγάλη. Κάθε εβδομάδα τους είναι αδιάφορη.
Αυτή η εβδομάδα, η Μεγάλη Εβδομάδα των κοσμοσωτήριων γεγονότων, μας βρίσκει πνευματικά απροετοίμαστους γιατί την πιο ιερή και πλούσια χώρα του κόσμου την βεβηλώσαμε και την καταντήσαμε μικρή, πολύ μικρή.
Δεν ξέρω αν αξίζουμε τη χάρη, την ευλογία, την φιλευσπλαχνία του παντοδύναμου για το ολίσθημα μας.
Δεν ξέρω αν αξίζει και η δική μου προσευχή κάτι από την αγάπη του Θεού. Αν αξίζω τη συγχώρεση για το πλήθος των επαναλαμβανόμενων αμαρτιών μου. Είμαι κι εγώ μικρός σε μια λαβωμένη, μικρή χώρα. Είμαι κι εγώ συνυπεύθυνος γιατί ανέχτηκα μαζί με τους συμπολίτες μου την παρακμή και την πτώση της πατρίδας μου.
Κάθε χρόνο την Ανάσταση το βράδυ οι πολίτες, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί αυτής της χώρας ψάλλουν χαρούμενοι το Χριστός Ανέστη και ανταλλάσουν ευχές.
Για να αναστηθεί όμως η Ελλάδα θα πρέπει πρώτα να σβήσει τα πάθη του παρελθόντος και του παρόντος, πάθη που δεν την αφήνουν να ζήσει και να μεγαλουργήσει κάτω από το αληθινό φως του σωτήρα Ιησού Χριστού.
Μεγάλη Εβδομάδα και η Ελλάδα μου μικρή.
Ακολουθήστε το “Ο.Β.” στο twitter και κάντε like στην σελίδα μας στο facebook και μάθετε πρώτοι όλα όσα συμβαίνουν!
