– Όλα τα γεγονότα με ξεπερνούν!
– Δεν ρωτάω τίποτα!
– Είναι για να ρωτάς; Άκου αυτό!
– Ποιο;
– Όλα τα γεγονότα με ξεπερνούν!
– Δεν ρωτάω τίποτα!
– Είναι για να ρωτάς; Άκου αυτό!
– Ποιο;
– Αυτό που θα διαβάσω τώρα!
– Για διάβασε!
– “Ή αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά είναι μία πράξη εγκληματική, είναι μια απόφαση αντισυνταγματική…’’.
– Ποιος το είπε αυτό;
– Ας το αφήσουμε στην άκρη αυτό! Μετά θα το δούμε! Η δήλωση, σαν δήλωση είναι που μετράει!
– Η αύξηση αυτή είναι εγκληματική και αντισυνταγματική; Είναι η μόνη; Μόνο αυτό είναι εγκληματικό και αντισυνταγματικό;
– Είδες λοιπόν; Αυτό είναι ένα μεμονωμένο συμβάν! Βάλε πόσα ακόμη υπάρχουν… Μάζεψε τα και βγάλε απόφαση…
– Πες μου ντε, ποιος το είπε;
– Πολιτικό πρόσωπο!
– Έλα! Και υποψιάζομαι ότι το δήλωσε αλλά από την άλλη το ψήφισε!
– Μπίνγκο!
– Ποιος ρε;
– Ο Πάνος!
– Ε καλά, αφού έλεγε τόσο καιρό ότι αποκλείεται να γίνει… Και πάλι λίγα είπε! Πώς να διασκεδάσει την όλη κατάσταση; Διότι άλλα λες και άλλα κάνεις; Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε; Ναι, αλλά…
– Θες να πεις πώς στέκει το ένα με το άλλο;
– Εμ! Αφού λέει ότι είναι πράξη εγκληματική!
– Ποιος μπορεί να κάνει μια εγκληματική πράξη; Κάποιος που θεωρείται εγκληματίας! Σωστά;
– Ολόσωστα!
– Άρα ποιος επέβαλε την αύξηση αυτή; Κάποιος εγκληματίας! Και αυτό είναι ένα παράδειγμα, Έτσι για να έχουμε να πορευόμαστε, να μην τα αναφέρουμε όλα!
– Και ποιοι είναι εγκληματίες;
– Ξέρω εγώ; Δεν είμαι μέσα στις διαβουλεύσεις!
– Οι από μέσα ή οι από έξω;
– Πώς όμως μπορείς να τους χαρακτηρίσεις έτσι;
– Μα αφού το λέει ο ίδιος! Εγώ το λέω; Εσύ το λες;
– Ναι, αλλά πάλι πως το λέει έτσι ξεκούδουνα; Από τη μια το ψηφίζω και από την άλλη το καταγγέλλω; Είναι κάπως όλο αυτό! Δεν είναι;
– Είναι κάτι δηλαδή… κάτι σαν, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, αναγκάζομαι, δεν υπάρχει άλλη λύση, αλλά συγχωρέστε με!
– Δεν ξέρω, για να δούμε τι θα πουν κι οι άλλοι!
