Το τραίνο κάνοντας κινήσεις μπρος-πίσω κατάφερε να ξεκολλήσει και «έρποντας» να κινηθεί προς την γέφυρα με μέρος των Ιταλικών ενισχύσεων. Στο μεταξύ τα πυρά των εχθρών άρχισαν να αραιώνουν και ο Μαρίνος φοβήθηκε μήπως ήθελαν να τους κυκλώσουν. Την ίδια στιγμή επικράτησε σιγή και στην πλευρά των Ελλήνων. Ο Μαρίνος προσπαθεί να ανασυντάξει την ομάδα του αλλά διαπιστώνει ότι το ένα οπλοπολυβόλο αποσύρθηκε αθόρυβα και γυρίζοντας γύρω του βλέπει ότι έμεινε μόνος του καθώς οι ΕΛΑΣίτες αντάρτες αποσύρθηκαν, χωρίς να του αναφερθεί τίποτα.
Αντώνη Ι. Ζαρκανέλα
π. Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης
της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης
Το τραίνο κάνοντας κινήσεις μπρος-πίσω κατάφερε να ξεκολλήσει και «έρποντας» να κινηθεί προς την γέφυρα με μέρος των Ιταλικών ενισχύσεων. Στο μεταξύ τα πυρά των εχθρών άρχισαν να αραιώνουν και ο Μαρίνος φοβήθηκε μήπως ήθελαν να τους κυκλώσουν. Την ίδια στιγμή επικράτησε σιγή και στην πλευρά των Ελλήνων. Ο Μαρίνος προσπαθεί να ανασυντάξει την ομάδα του αλλά διαπιστώνει ότι το ένα οπλοπολυβόλο αποσύρθηκε αθόρυβα και γυρίζοντας γύρω του βλέπει ότι έμεινε μόνος του καθώς οι ΕΛΑΣίτες αντάρτες αποσύρθηκαν, χωρίς να του αναφερθεί τίποτα. Σε λίγο και πριν απομακρυνθεί και ο ίδιος από το ύψωμα ακούγεται και η δεύτερη έκρηξη της δεύτερης ανατίναξης.
Η Δεύτερη Ανατίναξη. Τέλος της Επιχείρησης.
Ο Τομ Μπάρνς όταν του δόθηκε η εντολή που ζήτησε για να αποτελειώσει το έργο της ανατίναξης που ανέλαβε, έπεσε με τα μούτρα στην υπονόμευση με εκρηκτικά ενός άλλου ατσάλινου υποστηρίγματος στο οποίο στηρίζονταν δύο μικρότερες καμάρες. Παρόλον που αρχικά είπε ότι θα χρειαζόταν σαράντα λεπτά για την δουλειά αυτή και ο Εντυ του έδωσε είκοσι λεπτά, σε δεκαπέντε λεπτά ο Τομ έστελνε το δεύτερο σφύριγμα. Και αμέσως μετά ακολούθησε η δεύτερη ισχυρή έκρηξη. Αν και δεν έπεσε η μακρινή καμάρα όπως αναφέρει ο Μάγιερς «..οι άλλες δυο τινάχθηκαν στον αέρα και μετά βούτηξαν στο νερό» (σελ.80).
Μετά και την δεύτερη έκρηξη ο Ζέρβας, από το Σταθμό Διοικήσεως (Σ.Δ) ρίχνει μία φωτοβολίδα κατ΄αρχήν και αμέσως μετά μία δεύτερη πράσινη φωτοβολίδα. Αυτό ήταν το σήμα του πέρατος της επιχείρησης και της έναρξης της αποχώρησης όλων που άρχισε περί την 02:30 πρωινή της 26ης Νοεμβρίου 1942. Όλοι οι άνδρες ξεκίνησαν για το Πλακωτό όπου και έφθασαν άπαντες μέχρι περίπου στις 06:00 το πρωί. Εκεί συναντήθηκαν οι Ζέρβας, Άρης, Έντυ και Κρις και ξεκίνησαν όλοι μαζί μέσα στο δάσος πια, με χιόνι και ομίχλη, ασφαλείς από τον εχθρό έφθασαν στις καλύβες όπου τους περίμενε ο Μπαρμπα-Νίκος με φωτιά και έτοιμο ζεστό φαγητό.
Ο Μυριδάκης αποχωρώντας συναντάει ένα μικρό εικονοστάσι. Σταματάει και προφυλαγόμενος και υπό το φως σπίρτων που άναβε ο αντάρτης του Δημ. Ζήσης σε ένα κομμάτι χαρτί που πήρε από ένα από τα ιταλικά φυλάκια που κατέλαβαν και έγραψε: «Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί Πάτρης» Ν. Ζέρβας. Με την μονογραφή του. Το χαρτί το «..επέρασα στο σιδερένιο σταυρό ..και το αφήκα στους κατακτητές για να μάθουν ΠΟΙΟΣ και ΓΙΑΤΙ..» λέει ο ίδιος στο βιβλίο του (σελ. 38).
Απώλειές μας. Απώλειες των Ιταλών. Επιπτώσεις στον πόλεμο.
Στην επιχείρηση αυτή από την ελληνική πλευρά μας δεν υπήρξε καμία απώλεια. Δύο μόνο ελαφρά τραυματίες: Ο υπολοχαγός Παπαχρήστου και ο αντάρτης Ζαγκαβιέρος Γεώργιος, από το χωρίο Μεγαλόχαρη Άρτας, και οι δύο του ΕΔΕΣ. Το τίμημα πάντως της επιχείρησης το πλήρωσαν 16 αθώοι κάτοικοι από το χωριό Υπάτη οι οποίοι μεταφέρθηκαν στα ερείπια της γέφυρας όπου και εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς προς τιμήν των οποίων και αναγέρθηκε επί τόπου Μνημείου. Το μνημείο δεν στήθηκε για φονευθέντες στην επιχείρηση ή εκτελεσθέντες αντάρτες από τους Γερμανούς ως αντίποινα αντάρτες. Γιατί απλούστατα δεν υπήρξαν τέτοιου είδους απώλειες μεταξύ των ανταρτών. Ο ραδιοφωνικός σταθμός του BBC από το Λονδίνο ανήγγειλε, όπως ήταν φυσικό, το κατόρθωμα των ελληνικών ανταρτικών ομάδων ΕΔΕΣ και ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Το ΕΑΜ-ΕΛΛΑΣ ισχυρίστηκε ότι οι Άγγλοι το αγνόησαν την προσφορά του αναφέροντας μόνον τον ΕΔΕΣ και ότι ανέφεραν μόνον τον Ζέρβα και όχι και τον Άρη. Αυτά και τα δύο ο Μαρίνος τα απορρίπτει ως ανυπόστατα γιατί η μεν εκπομπή υπάρχει και μπορεί να αναζητηθεί στα αρχεία του BBC, το δε όνομα του Ζέρβα και οποιουδήποτε αντιστασιακού Ζέρβα σε ολόκληρη την κατεχόμενη Ευρώπη δεν μπορεί να είχε αναφερθεί γιατί υπήρχε πάγια απαγορευτική διαταγή μνείας ονομάτων αντιστασιακών, για λόγους προστασίας των. Γιατί θα ήταν τραγικό οι Εγγλέζοι να βοηθούσαν τις ανταρτικές ομάδες να διενεργούν πράξεις σαμποτάζ και ύστερα να ανακοινώνουν τα ονόματα αυτών που συμμετείχαν. Τόσο απλό.
(Συνεχίζεται)
