Τρίτη και 13 (του δυσβάσταχτες λυπητερές υποσχόμενου Σεπτέμβρη, κατά πως προειδοποιούν τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια…
Τρίτη και 13 (του δυσβάσταχτες λυπητερές υποσχόμενου Σεπτέμβρη, κατά πως προειδοποιούν τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια, για να μην ξεχνιόμαστε, υπερφορολογημένοι αναγνώστες μου, βοήθειά μας!), γουρσούζα μέρα, το λοιπόν, οπότε ευλόγως η μαύρη γάτα που πετάχτηκε άξαφνα, κόβοντας τη στράτα του, του… (σ.σ. όχι και «δεισιδαίμων» ο άνθρωπος, κακεντρεχείς μου. Το «προληπτικός» δεν αρκεί;…) μικροσυνταξιούχου, «Μήτσου», οδήγησε το φτωχό μυαλό του στη δημιουργία του απαισιόδοξου τίτλου και η σύζυγος να μην το παίζει Ρίτα Σακελλαρίου, μεγάλη φωνή, Θεός σχωρέσ’ την(!), άδουσα σε παράφραση Νίκου Καρβέλα:
Είναι «γάτα»…
Μην τον περνάς στο ντούκου εκείνον τον φτωχό
το χρήμα που του λείπει το έχει σε μυαλό.
Κανείς δεν του τη βγαίνει στα οικονομικά
κι όλους μάς προσπερνάει αντικανονικά.
Το επαναλαμβάνω, προσέξτε τον φτωχό,
για να μη ζημιωθείτε, την πάτησα εγώ.
Είναι «γάτα», είναι «γάτα» ο φτωχός με τη γραβάτα…
Εντάξει, δεν λέμε, αναγνώστες μου. Αν σκεφτείς ότι στα νιάτα φορέσαμε λαιμοδέτη άπαξ και μέχρι ο ιερέας να ψάλλει το «Ησαΐα χόρευε» με τη μανδάμ, η μαύρη γραβάτα που μοστράρουμε εσχάτως, προβληματίζει κομματάκι τον κοινωνικό περίγυρο, παραδεχόμαστε.
Ωστόσο, δεν είναι παρά η καλύτερη εκδίκηση που μπορέσαμε να σκαρφιστούμε, βλέποντας να το παίζουν «αδάμαστοι» κάποιοι «δεύτερη φορά αριστερά» μνημονιακοί μεταρρυθμιστές και να το έχει υπόψη η αξιωματική αντιπολίτευση, αρκούμενη να αιτείται εκλογές, από τηλεοράσεως, καθόσον άμα δουν κάλπες, εξ αυτού του λόγου και μόνον, ας μπουν στον κόπο να τις δείξουν και στον «Μήτσο».
Θα τον υποχρεώσουν(!), ψηφοφόροι μου, αφού με το να ζητάς κάτι που άλλος αποφασίζει αν ή πότε θα συμβεί, μάλλον «ρίχνεις νερό στο μύλο» τον δικό του, κι ως εκ τούτου ελάτε να αξιολογήσουμε τις επιδόσεις των κυβερνώντων με τον τρόπο του Αλεξανδρινού, υπενθυμίζοντας ότι παρά τις «ηρωικές» προεκλογικές υποσχέσεις για άμβλυνση των κοινωνικών επιπτώσεων της άνευ προηγουμένου σκληρής λιτότητας εξακολουθούμε να παραμένουμε:
Αποικία Χρέους.
Ναι, για(!), και το χειρότερο, χρεοφειλέτες μου;
Όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
οι τροϊκανοί, νέες θυσίες μάς ζητούνε·
χαράτσια που δύσκολα αντέχει λαουτζίκος.
Κι όταν, «με το καλό!!!», μειώσουν τα εισοδήματα,
αποδεσμεύουν καμιά δόση κι αυτή με το στανιό,
για να ‘ρθει η επόμενη αξιολόγηση,
να δούμε τι άλλο θα κοπεί, μετά
από τόσες επεμβάσεις «χειρουργικές», όπως ξαναγράψαμε (24/3/ 2015).
Το θυμάστε, αναγνώστες μου; Αν όχι, «ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Αποικία / δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία» (σ.σ. Καβάφης, Μουστάκια, το είπαμε!) και για του λόγου το αληθές ιδού «Μήτσος» να εκφράζει τους προβληματισμούς τής αντιπολίτευσης, δηλώνοντας:
Εμείς· οι νεοδημοκράτες, οι πασόκοι,
οι ποταμίσιοι, κ’ οι πολυάριθμοι
επίλοιποι Έλληνες φίλοι τού ευρώ,
πώς το κουβέρνο χάσαμε, ακόμα απορώ.
Με τες εκτεταμένες διαπραγματεύσεις,
με την ποικίλη δράση των επώδυνων προσαρμογών,
μια κάποια ανάπτυξη εξασφαλίσαμε, θαρρώ,
αλλά η Κουμουνδούρου οραματίζεται το παρελθόν,
για αποπληθωρισμούς να ξαναμιλάμε τώρα;…
Έλα μου ντε! Δύσκολοι καιροί, αναγνώστες μου, όταν τη διά των επαπειλούμενων κατασχέσεων εξόφληση των χρεών των μη εχόντων εγκρίνουν μέχρι και πρώην αγωνιστές του πάλαι ποτέ φιλολαϊκού κινήματος «Δεν Πληρώνω» που τώρα στηρίζουν το κουβέρνο.
Πάντως, ο «Μήτσος» κάτι τέτοια δεν τα παραδέχεται. Εσείς;…
-Ω-
