Γράφει ο Γιώργος Βαζάκας* – φιλόλογος
Α΄ μέρος
Στο ίδιο έργο θεατές χαμένης νύχτας εραστές
…………………………………………………………………….
αυτό το έργο είναι παιχνίδι φαντασίας
Η εμφάνιση των αγροτικών τρακτέρ και εφέτος στους δρόμους της Ελλάδας είναι ήδη γεγονός. Σκόπιμα παραθέσαμε ως εισαγωγή το αναγραφέν δίστιχο γνωστό κι ως τραγούδι. Το νόημα των λέξεών του με την ποιητική τους πνοή αποδίδει παραστατικά την επαναλαμβανόμενη ατελέσφορη προσπάθεια, όσων επιχειρούν διαρκώς και με τον ίδιο τρόπο.
Και ακούμε τον κόσμο: «Άντε, πάλι τα τρακτέρ», χωρίς κατ’ ανάγκη υπόνοια ικανοποίησης ή δυσφορίας, τουλάχιστον στην αρχή, αλλά με ουσιαστική επίγνωση, ότι το έργο αυτό το ξαναείδαν χρόνια τώρα. Ξαναπροβάλλουν λοιπόν τα τρακτέρ και θα τολμήσουμε να αναρωτηθούμε, βασισμένοι στα δρώμενα ανάλογων κινητοποιήσεων, -δε μας αρέσει να προκαταλαμβάνουμε – πάμε για νέα εκτόνωση της έντασης των προβλημάτων της αγροτιάς; Πολύ φοβούμαστε, πως ναι.
Ο κ. Μπούτας πρώτος έσυρε τον τρακτεροχορό και μάλλον θέλει και εφέτος να κάνει το καθήκον του, δηλ. να εκτονώσει την αγανάκτηση και την οργή των αγροτών. Όπως κάθε χρόνο βγάζουμε τους αγρότες στους δρόμους, κάνουμε ένα πανηγυράκι, άντε και κατεβάζουμε και καμιά εικοσαριά τρακτέρ στο Σύνταγμα, όπως πέρσι κατόπιν συμφωνίας και τσικουδιές με τον κ. Τσίπρα και τελειώσαμε, τελειώσαμε ρε παιδιά, σχόλασε το πανηγύρι, η αποστολή εξετελέσθη. Η επιχείρηση κέρδισε και τις επιδοκιμασίες όλων των μέσων μαζικής εξημέρωσης.
Τι ακριβώς παίχτηκε πέρσι; Τότε πάνω από μια εβδομάδα οι ηγεσίες της ΝΔ και του ΚΚΕ έψαχναν έναν τρόπο να «ξεφουσκώσουν» τα μπλόκα. Να μην επιτρέψουν την κλιμάκωση των αγροτικών κινητοποιήσεων. Οι αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ και του ΚΚΕ (Σιδηρόπουλος και Μπούτας) από την αρχή έδωσαν μάχη να μην υπάρξει κανενός είδους ενότητα των αγροτών. Έφτιαξε ο καθένας το ταμπούρι του στο μπλόκο του, που έλεγχε κομματικά και δεν επέτρεψε να σμίξει ο αγροτόκοσμος κάτω από κοινά αιτήματα, σε μια ενιαία κινητοποίηση. Για να μη δημιουργηθούν ανεξάρτητα συντονιστικά, που θα ένωναν τον αγροτόκοσμο στη βάση κοινών αιτημάτων εναντίον του καθεστώτος της τροϊκανής κατοχής. Και φυσικά με κανέναν τρόπο δεν ήθελαν να διατυπωθούν αιτήματα πέρα από την απόσυρση του λεγόμενου αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου.
Και τελικά η μεθόδευση συμφωνημένα προχώρησε. Ο ειδικότερος να «ξεφουσκώσει» τα τρακτέρ των αγροτών αναδείχτηκε ο κ. Μπούτας. Επί μέρες διαπραγματευόταν με την κυβέρνηση το «στήσιμο» της φιέστας – τη θυμούμαστε – στο σύνταγμα. Αυτή του επέτρεψε να φέρει περί τα 20 τρακτέρ στο σύνταγμα, ο κ. Καμίνης του παραχώρησε την ηχητική του Συντάγματος, από κοντά και τα ΜΜΕ έπαιξαν κι αυτά το ρόλο τους – δεν το ξεχνάμε- μετατρέποντας τους Κρητικούς αγρότες με τις μαγκούρες σε φορκλόρ και την ανάγκη να θρέψουν τη φαμίλια τους, την ξεφτίλισαν. Επί πλέον διατυμπάνιζαν τα ΜΜΕ ότι η κινητοποίηση ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων. Μέγα ψέμα. Αυτή ήταν ανάξια του αγροτικού προβλήματος. Όμως αυτό είχε συμφωνηθεί για να ευλογηθούν τα γένια του «καπετάν – Μπούτα».
Κι ενώ τα τρακτέρ του κ. Μπούτα πήραν άδεια παρέλασης στο Σύνταγμα, ο αγροτόκοσμος της Πελοπονήσσου, που ερχόταν με αγοτικά και πούλμαν, εμποδίστηκε από την αστυνομία με εντολή της κυβέρνησης στο ύψος του Χαϊδαρίου, ώστε να μην πλησιάσουν το Σύνταγμα με ξύλο και χημικά άνευ προηγουμένου. Γιατί; Για να διαλυθούν οι αγρότες. Βλέπετε αυτοί δεν ήταν μέσα στη συμφωνία του κ. Μπούτα (ΚΚΕ) με την κυβέρνηση και η τελευταία φοβήθηκε για απρόβλεπτες εξελίξεις.
Περιγράψαμε την κυρίως φάση της φιέστας. Μετά τη σύντομη παραμονή των τρακτέρ υπό τον κ. Μπούτα στο Σύνταγμα και το ατελέσφορο της επιχείρησης, άρχισε η δεύτερη φάση ενεργειών όσων με τον κ. Μπούτα συνέπραξαν: «Δεν μπορεί να γίνει τίποτα, γιατί αυτός είναι ο καπιταλισμός κλπ.,κλπ». Κάτσε λοιπόν και ψόφα εσύ αγρότη, εσύ επαγγελματία, εσύ εργάτη, εσύ μικρομεσαίε, γιατί μέχρι να έρθει η Δευτέρα Παρουσία του σοσιαλισμού , που υπόσχεται ο Περισσός, πρέπει να συνηθίσεις στην ήττα. Και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην μπορεί να σηκώσεις κεφάλι, ό,τι κι αν γίνει.
Και είδαμε λίγο καιρό κατόπι, πέρσι, περίπου στις 22 του Φλεβάρη εκπροσώπους των αγροτών να συναντιούνται με το φερόμενο ως πρωθυπουργό κ. Τσίπρα. Από τη συνάντηση δεν προέκυψε καμία δέσμευση προς τους αγρότες, μόνο γενικές θεωρίες και υποσχέσεις, με στόχο να γυρίσουν οι αγρότες στα χωράφια, τα ζώα και τις δουλειές τους και η κυβέρνηση να συνεχίσει τα μνημόνια. Και έτσι έγινε.
Με ουσιαστική αγανάκτηση περιγράψαμε την αποτυχημένη εξέλιξη των περσινών αγροτικών κινητοποιήσεων κάτω από στημένο παιχνίδι των αγροτοσυνδικαλιστών του ΚΚΕ και της ΝΔ. Δυστυχώς το ίδιο βιολί είχαμε και από παλιότερα σχετικώς. Στη δεκαετία του ’80 ορισμένα στελέχη του ΚΚΕ με τον κ. Μπούτα που το παίζει μεγαλογαιοκτήμονας, αλλά κατά τα άλλα φτωχός αγρότης, έρχονταν σε συμφωνία κάτω απ’ το τραπέζι με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και «πουλούσαν» τους αγροτικούς συλλόγους σ’ αυτούς εξασφαλίζοντας τη δημαρχία στην Καρδίτσα.
Ανάλογο στημένο παιχνίδι έγινε και στις μεγάλες κινητοποιήσεις των αγροτών στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Θυμούμαστε τότε στην αιχμή των εξελίξεων οι δυνάμεις καταστολής ξεφούσκωσαν τα λάστιχα των τρακτέρ των αγροτών. Πολλά απ’ αυτά ανήκαν σε φτωχούς αγρότες, που ιδιαίτερα τα είχαν ανάγκη. Ακολούθησαν χιλιάδες παραπομπές σε δίκες. Δυστυχώς στα αγροτοδικεία την «πάτησαν» μικροαγρότες. Από τους επώνυμους αγροτοσυνδικαλιστές επαναστάτες κανείς δεν απολογήθηκε, γιατί οδήγησαν εκεί μαζικά σε δίκες χιλιάδες αγρότες, όπως και για τις καταστροφές που προξενήθηκαν στα τρακτέρ των αγροτών. Κι αυτό γιατί η επιλογή του τρόπου πάλης και της κλιμάκωσης μια κινητοποίησης, αν αυτή κατασταλεί, την ευθύνη δεν την έχει μόνο ο εχθρός, αλλά κι αυτός που κάνει τις επιλογές, που είναι αδιέξοδες και οδηγούν στην καταστροφή. Δυστυχώς τότε, παρόλο που η πλειοψηφία στο ΚΚΕ – κατά έγκυρες πληροφορίες μας – στις διαβουλεύσεις τους για το αγροτικό εναντιώνονταν για συνεννόηση με τη ΝΔ, υπερίσχυσαν τελικά εκείνοι που ήθελαν να το παίξουν στρατηγοί των τρακτέρ και ήλθαν σε συμφωνία με τη ΝΔ – κυβέρνηση τότε ήταν το ΠΑΣΟΚ – κι οδήγησαν ολοταχώς τους αγρότες στον τοίχο να σπάσουν το κεφάλι τους, για να το παίξουν, κάποιοι άλλοι επαναστάτες πάνω στα δικά τους ερείπια.
Εκτιμούμε ότι παρόμοιες εξελίξεις θα έχουμε και στη φετινή αγροτική κινητοποίηση παρατηρώντας τη στο ξεκίνημά της. Ο κ. Μπούτας ήδη βγήκε με ακόλουθα τρακτέρ στο « μπλόκο» της Νίκαιας. Ο κ. Ρίζος Μαρούδας συνοδοιπόρος του διακηρύσσει από τα θεσσαλικά ΜΜΕ: «Τα μπλόκα ούτε κατεβάζουν, ούτε ανεβάζουν κυβερνήσεις, δίνουν ανάσα στους αγρότες». Τις αφήνουμε – λέμε εμείς – να εφαρμόζουν ανενόχλητες τα μνημόνια, κατά τα άλλα εναντιωνόμαστε στον καπιταλισμό. Ο έτερος Καππαδόκης της ΝΔ ο κ. Σιδηρόπουλος, αγροτοπατέρας της ΝΔ, δεν βγήκε ακόμη με τρακτέρ στο οδόστρωμα, τουλάχιστον μέχρι τώρα που γράφουμε. Από δηλώσεις του στα ΜΜΕ ετοιμάζεται…
Με τα όσα αναφέραμε παραπάνω, καταλαβαίνει κανείς γιατί στις μεταπολιτευτικές αγροτικές κινητοποιήσεις, με τους αναφερθέντες ίδιους ηγέτες τους υπήρξε και φοβούμαστε πως θα υπάρξει αυτό το modus vivendi με την εκάστοτε κυβέρνηση και τα σώματα καταστολής της. Όταν όμως εμφανίζονται ανεξάρτητες αγροτικές κινήσεις, τότε η καταστολή είναι απρόσμενα σκληρότατη. Τα κυνηγητά ασταμάτητα, οι ρετσινιές που πέφτουν είναι απίστευτες, όλοι βγαίνουν φασίστες, χρυσαυγίτες και δεν ξέρω και τι άλλο, μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν ανεξάρτητες αγροτικές κινήσεις, άνθρωποι δηλ που δεν αντέχουν άλλο να τους ποδηγετούν αγροτοπατέρες οποιουδήποτε κόμματος.
Σ’ αυτό τον αδιέξοδο τρόπο διεξαγωγής των αγροτικών κινητοποιήσεων από τους αγροτοπατέρες υπήρξε και φωνή, που εναντιώθηκε από πέρσι και εναντιώνεται και φέτος προτείνοντας εναλλακτικό σχέδιο. Και η φωνή αυτή είναι του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.). Απευθυνόμενο στους αγρότες τους έλεγε και τους λέει ότι ο αγρότης δεν μπορεί να με τα τρακτέρ του να κλείνει εντελώς ή κατά διαστήματα τους δρόμους, να διαπληκτίζεται εξαιτίας αυτού του αποκλεισμού με εργαζόμενους από άλλους χώρους και να ψήνει λουκάνικα. Όχι γιατί φοβάται τις τέτοιες εξελίξεις κοινωνικού αυτοματισμού – ένας αγώνας πάντα έχει και τις δυσάρεστες παράπλευρες απώλειες – αλλά επειδή αυτή η μορφή του αγώνα χρόνια τώρα δοκιμάστηκε και δεν είχε επιτυχία.
*Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ
