Σφήνες του Αφεντούλη
Ήταν μέσα Φλεβάρη, όταν τα κανάλια στο καπάκι της παραίτησης του συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας της κυβέρνησης Τραμπ, απόστρατου στρατηγού Μάικλ Φλιν, μόλις λίγες μέρες μετά τον διορισμό του, αν δεν απατόμαστε, μετέδωσαν τον εντυπωσιασμό τής δημιουργού επώνυμων φορεμάτων και θυγατέρας του «πλανητάρχη», Ιβάνκα, από τους καλούς τρόπους τού για εμπορικές υποθέσεις επισκεπτόμενου τις ΗΠΑ, Καναδού προέδρου, Τζάστιν Τριντό, το θυμάστε, ομορφάντρες νοικοκυραίοι και οικοδέσποινες καλλονές μου;
Αν όχι, με τον σύμβουλο να παραιτείται, επειδή τον περασμένο Δεκέμβρη συζήτησε, από τηλεφώνου, με τον εν Ουάσιγκτον Ρώσο πρεσβευτή, Σεργκέι Κίσλιακ, τις εξ αφορμής ρωσικών παρεμβάσεων στην προεκλογική εκστρατεία των Δημοκρατικών, κυρώσεις της κυβέρνησης Ομπάμα εναντίον της Μόσχας, εισπράττοντας, τότε, τα ουδεμία σχέση με καναδέζικα τακτ έχοντα επιτίμια τού μετέπειτα αντιπροέδρου, Μάικ Πενς, ενημερώνουμε, και τον διάσημο τραγουδιστή, Μόμπι, να «εκτοξεύει», από διαδικτύου, «ρουκέτα» μοσχοβίτικου εκβιασμού διά στοιχείων εκ του προτέρου εκλύτου βίου τού προέδρου, Ντόναλντ, οι πρωτοφανείς μοντερνισμοί επόμενο ήταν να οδηγήσουν την πένα του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, στη διατύπωση της εύλογης απορίας:
Ηγετών αβροφροσύνες, των λαών δοκιμασίες;…
Ναι, για! Βλέπετε, ο ανήσυχος περί το ευρωπαϊκό μας μέλλον, χαμηλοσυνταξιούχος «Μήτσος», έλαχε να πληροφορηθεί τα καθέκαστα, σε ώρα αναστοχασμού, μπας κι ανακαλύψει τα βαθύτερα αίτια καθυστέρησης περαίωσης των αξιολογήσεων από τους εταίρους – δανειστές που, κακά τα ψέματα, συνηθίζουν να μας έχουν σε αναμμένα κάρβουνα πριν επαυξήσουν τις θυσίες, τις εθιμοτυπίες μέσα!…
Έτσι, μια εξανάσταση, αναφωνώντας: «Τι ένας “Φλιν” λιγότερος στον Λευκό Οίκο, τι “αμέριμνη” διαπραγμάτευση “μηδέν εις το πηλίκο” που θα ‘λεγε κι ο σύντροφος, Νίκος Φίλης, από χασίματα όλοι καλά πάμε!» την κάναμε, παραδεχόμαστε, και το χειρότερο, πενόμενοι ευρωπαϊστές μου;
Η σύζυγος, αντί να προσπαθήσει να μας καλμάρει, έσπευσε να διερωτηθεί πομπωδώς: «Καλά, αυτοί με τις αβρότητες θα λύσουν τα προβλήματα του πλανήτη; Δεν ελπίζω!», επαυξάνοντας τους προβληματισμούς, όσο να πείτε, γεγονός που μας ανάγκασε να παραφράσουμε, Σώτια Τσώτου, για να ταρακουνήσουμε τη διεθνή πολιτική σκηνή, άδοντες το:
Δε βαριέσαι, αδερφέ.
Κάποιος βαρύτατα νοσεί,
κι ώσπου σπιτάλι να βρεθεί,
τη βγάζει με πανάκεια.
Κάποιο καράβι αγκομαχά,
με χίλια βάσανα βαστά,
μην ξεβραστεί στα βράχια.
Κι οι άρχοντες των ρετιρέ
τα νέα ακούνε βερεσέ,
βρε δε βαριέ-, βρε δε βαριέσαι αδερφέ!
Οι πρόσφυγες εκ Δαμασκού
σκέπασμα έχουν τ’ ουρανού,
το κρύο τους πεθαίνει.
Στο Αιγαίο κάποιος κολυμπά,
το κύμα δίπλα μας περνά,
για Χίο τον πηγαίνει.
Κι εμάς τους άλλους, μα το ναι,
απασχολούν τα ρετιρέ,
βρε δε βαριέ-, βρε δε βαριέσαι αδερφέ!
Έξω αστράφτει και βροντά
κάποιος διαβάτης τριγυρνά,
χαμένος μες την μπόρα.
Κάπου δεν έχουνε ψωμί,
κάπου πεινάει ένα παιδί,
πώς κλαίει αυτή την ώρα.
Κι εμείς χορτάτοι, μα το ναι,
το κλάμα ακούμε βερεσέ,,
βρε δε βαριέ , βρε δε βαριέσαι αδερφέ!
Πόσοι απόψε να πεινούν,
πόσοι στην προσφυγιά θα βγουν,
ανέστιοι να γυρνούνε.
Άραγε, ξέρουν οι τρανοί
όσα συμβαίνουνε στη γη,
καθώς με τακτ μιλούνε(;),
έλα μου ντε(!), δύσκολο ερώτημα το ανωτέρω, αναγνώστες μου.
Όμως, με το χαρτί να τελειώνει οσονούπω, καθένας ας δώσει τη δική του απάντηση και πού είστε; Με τακτ, ε!…
-Ω-
