Του Μακρυγιάννη
Πολύς θόρυβος προκλήθηκε πρόσφατα στην πρωτεύουσα με αφορμή τον θάνατο μικρού μαθητού από αδέσποτη σφαίρα όπλου τσιγγάνου. Οι κάτοικοι της περιοχής του φονικού, πυροδοτούμενοι έντεχνα και από τα μέσα ενημέρωσης, εξεγέρθηκαν εκτοξεύοντας βαρειές κατηγορίες κατά των τσιγγάνων, όχι βέβαια όλες αδίκως. Οι τσιγγάνοι τους αντιμετώπισαν δηλώνοντας ότι οπλοφορούν και είναι έτοιμοι να κάνουν χρήση των όπλων τους!
Οι τσιγγάνοι (ρομά) δεν είναι πρόσφυγες ή μετανάστες που εγκαταστάθηκαν πρόσφατα στη χώρα μας. Ινδικής καταγωγής φυλή ή φυλές μετανάστευσαν προ χιλιετίας στην Ευρώπη και εγκαταστάθηκαν σε διάφορες περιοχές αυτής. Δεν ήρθαν με βία, καθώς ο ινδικός πολιτισμός άνθισε πρώιμα, γι’ αυτό ουδείς ιστορικός ή χρονικογράφος ασχολήθηκε μ’ αυτούς και είναι σχεδόν άγνωστη η ιστορία τους. Σε αντίθεση με όλους τους άλλους λαούς, επιδρομείς, κατακτητές ή ειρηνικά εγκατασταθέντες σε κάποια χώρα οι τσιγγάνοι κατάφεραν να διατηρήσουν την ταυτότητά τους! Οι άλλοι ήρθαν σε επιμειξία με τους γηγενείς, αποδέχθηκαν τα πολιτιστικά τους στοιχεία και αφομοιώθηκαν. Οι τσιγγάνοι παραμένουν διακριτή φυλετική ομάδα μέχρι σήμερα. Βεβαίως και έμαθαν τη γλώσσα των γηγενών, χωρίς να λησμονήσουν τη δική τους. Βεβαίως και αποδέχθηκαν τις θρησκείες τους, έστω και επιφανειακά. Οι Έλληνες τσιγγάνοι είναι στην πλειοψηφία τους χριστιανοί ορθόδοξοι με εξαίρεση αυτούς που διαμένουν στη Θράκη, των οποίων, ερήμην του απουσιάζοντος ελληνικού κράτους, οι Τούρκοι επιχειρούν τον εκτουρκισμό! Τέλος έλαβαν και ελληνικά επώνυμα πέραν των κοινών με μας βαπτιστικών.
Τί όμως διατήρησαν; Πέρα από τη γλώσσα τους, για την οποία ήδη γράψαμε, κράτησαν σταθερά και κρατούν έναν ιδιότυπο τρόπο βίου. Οργανωμένοι σε αυτόνομους οικισμούς όχι μόνο λόγω απομόνωσής τους από τους εντόπιους στη βάση των διακρίσεων, αλλά και λόγω συνειδητής επιλογής της φυλής τους, διακρίνονται κατά τρόπο άκρως εντυπωσιακό: Εμμένουν στην παραδοσιακή τους ενδυμασία, όταν στο σύνολο του δυτικού κόσμου έχει επιτευχθεί ο ευτελισμός της γυναίκας με την επίδειξη της γύμνιας της! Γεννούν πολλά παιδιά, όταν οι λοιποί βρισκόμαστε στα πρόθυρα της λήθης της γέννας. Αρνούνται, με σπανιότατες τις εξαιρέσεις, την εκπαίδευση των παιδιών τους και όχι πάντοτε λόγω οικογενειακών αναγκών. Ίσως αυτό να οφείλεται εν μέρει στον νομαδικό τρόπο βίου, καθώς διαρκώς μετακινούνται είτε για εργασίες είτε για επαιτεία, κύριο γνώρισμα της φυλής. Και τα παιδιά και μάλιστα τα βρέφη διαχρονικά ελκύουν τη συμπάθεια και τη συμπόνοια των ανθρώπων με καρδιά. Βέβαια και η Πολιτεία δεν έκανε κάποια σοβαρή προσπάθεια να πείσει τους τσιγγάνους των γκέτο να αποδεχθούν την εκπαίδευση, στοιχειώδη έστω, των παιδιών τους. Όταν όμως οι καταυλισμοί τους βρίσκονται στις παρυφές αστικού κέντρου, τα παιδιά τους είναι ανεπιθύμητα στα λειτουργούντα σχολεία. Ελάχιστοι δάσκαλοι έχουν αναλωθεί σε σχολεία οικισμών τσιγγάνων.
Παραβλέποντας τη στάση μας, που επιτείνει την εθελούσια απομόνωση των τσιγγάνων, συχνά περνούμε στην αντεπίθεση με σφοδρές σε βάρος τους κατηγορίες: Είναι απροσάρμοστοι και οκνηροί και περιμένουν από μας να τους θρέψουμε. Είναι κλέφτες και απατεώνες. Είναι κακοποιά στοιχεία και συντελούν στην έξαρση της παραβατικότητας. Είναι, τέλος, μάγοι, κυρίως οι γυναίκες της φυλής μάγισσες. Αυτό δεν είναι άποψη που επικράτησε στη χώρα μας με βάση την εμπειρία των προγόνων μας. Είναι αντίληψη που κυριάρχησε στη Δύση, όπου το κυνηγητό των μαγισσών ήταν δημοφιλές «άθλημα»! Και καλό είναι να θυμούμαστε κάπου κάπου ότι μεταξύ των θυμάτων της θηριωδίας των ναζί Γερμανών και των ομοϊδεατών τους στις χώρες Κροατία, Ουγγαρία και Ρουμανία υπήρξαν και τσιγγάνοι, αρκετοί τσιγγάνοι, για τους οποίους όμως δεν νοιάστηκε κανείς. Βλέπετε αυτοί δεν ανέδειξαν τραπεζίτες! Η πιο βαρειά πάντως κατηγορία είναι ότι εμπλέκονται στο κύκλωμα διακίνησης ναρκωτικών, γεγονός αναμφισβήτητο. Μήπως όμως είναι οι μόνοι; Και είναι κύρια η ευθύνη των διακινητών και όχι της κοινωνίας που εκμαυλίζει τα νειάτα της και τα εξωθεί στην απόγνωση εκ του υπαρξιακού κενού, μέσα στο οποίο υποτίθεται ότι τα διαπαιδαγωγεί; Εκείνο που συνήθως δεν τονίζεται είναι η ανευθυνότητα των ανδρών της φυλής, που εγκαταλείπουν απροστάτευτες συζύγους με αρκετά παιδιά, ελκόμενοι από άλλη γυναίκα!
Για να είμαστε ειλικρινείς και να μην κατρακυλούμε στον «ανθρωπισμό» των χλιδάτων των βορείων προαστίων της πρωτεύουσας και των ανερμάτιστων διεθνιστών, οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι η συνύπαρξη ομάδων διαφορετικών πολιτιστικών και κοινωνικών αντιλήψεων είναι εξαιρετικά δυσχερής, ιδιαίτερα όταν αυτές εμμένουν στην ιδιοπροσωπεία τους. Συνεπώς δεν είναι δυνατόν να γίνεται σοβαρός λόγος σήμερα για την ένταξη των τσιγγάνων στην ελληνική κοινωνία. Μπορεί όμως να ληφθούν διάφορα μέτρα, ώστε να καταστεί ο βίος τους πιο ανθρώπινος και λιγότερο ασφυκτικός. Με αφορμή το πρόσφατο συμβάν πολλές προτάσεις ακούστηκαν και πολλές υποσχέσεις δόθηκαν. Δεν πρόκειται να γίνει τίποτε και θα επανέλθουμε με τις ίδιες προτάσεις και υποσχέσεις μετά το επόμενο θλιβερό συμβάν. Και όμως είναι κάποια μέτρα τόσο απλά: Καλό είναι η αστυνομία να μην εξαντλεί την αυστηρότητά της στις τσιγγάνες που επαιτούν. Κανέναν δεν εξαναγκάζουν. Συμβαίνουν καθημερινά πολλές και πολύ πιο σοβαρές παραβάσεις. Καλό είναι να θεσπίσει η Βουλή ειδικές διατάξεις για χορήγηση πάσης φύσεως αδειών και κυρίως οδήγησης. Πώς είναι δυνατόν αγράμματοι τσιγγάνοι να εξετάζονται επί ίσοις όροις με τους προνομιούχους ως εκ της εκπαιδεύσεώς τους συμπατριώτες τους; Όταν αυτοί συλλαμβάνονται χωρίς άδεια οδήγησης, αφαιρούνται οι πινακίδες των οχημάτων τους. Πώς στη συνέχεια θα βγάλουν το ψωμί τους; Καλό είναι να συσταθεί υπηρεσία εξυπηρέτησης τσιγγάνων. Είναι απαράδεκτο να επαιτούν, ώστε να συγκεντρώσουν το ποσόν που απαιτούν λογιστές και άλλοι για τη σύνταξη φορολογικής δήλωσης ή εντύπων για τη χορήγηση επιδόματος κοινωνικής πρόνοιας. Είναι δύσκολο οι δήμοι, στους οποίους υπάρχουν οικισμοί τσιγγάνων να διαθέτουν γραφείο εξυπηρέτησης αυτών; Τέλος είναι απαράδεκτο να μην γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και να βρίσκονται σε απόγνωση, όταν τους απασχολούν προβλήματα υγείας. Και είναι αυτά συχνά και σοβαρά, παρά την διάχυτη εντύπωση ότι οι τσιγγάνοι, λόγω της σκληραγωγίας, δεν αντιμετωπίζουν. Για την εκπαίδευση δεν προτείνω κάτι. Ήδη έχει καταβαραθρωθεί αυτή των παιδιών των λοιπών πολιτών. Είναι καιρός να εκπαιδεύσουμε τους τσιγγάνους χωρίς να θέλουν;
Κλείνω με κάποιες σκέψεις σχετικές με το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν ήδη κάποιες συνοικίες μεγάλων αστικών κέντρων και θα αντιμετωπίσει στο εγγύς μέλλον ολόκληρη η χώρα. Πρόκειται για το πρόβλημα των προσφύγων και μεταναστών. Αυτοί ασφαλώς και μιμούνται τους τσιγγάνους στην εμμονή διατήρησης της ιδιοπροσωπείας τους. Το ιδεολόγημα της αφομοίωσής τους λόγω της ανωτερότητας του δυτικού πολιτισμού έχει καταρρεύσει ως χάρτινος πύργος! Πέραν αυτού όμως εμφανίζονται σαφώς διεκδικητικοί, σε αντίθεση προς τους τσιγγάνους που προτιμούν να βιώνουν λάθρα. Αν λοιπόν μας ενοχλεί η παρουσία των σε γενικές γραμμές φιλησύχων τσιγγάνων και εκτοξεύουμε μύδρους για την παραβατικότητα αυτών, τί θα πούμε για την ογκούμενη παραβατικότητα των μεταναστών και προσφύγων, λόγω των κοινωνικών συνθηκών που επικρατούν, όπως ανεργία, εκμετάλλευση, συσσωρευμένο μίσος, λόγω της καταστροφής της χώρας προέλευσης και του εξαναγκασμού σε φυγή με την ελπίδα ενός καλύτερου βίου, και ανεπαρκούς αστυνόμευσης; Τί θα πούμε για τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό του ισλάμ, που πλέον πλήττει και τις πλέον ισχυρές χώρες, που εμμένουν στην αφροσύνη να το προκαλούν σπέρνοντας τον θάνατο για τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας;
Μήπως η νέα τάξη πραγμάτων επιδιώκει τη διάλυση των κοινωνιών και των λαών μέσω αντιπαραθέσεων; Άραγε η χώρα μας είναι ασφαλής και εκτός του πεδίου των συγκρούσεων, όπως καυχώνται ανοήτως κάποιοι πολιτικοί μας; Θέλουμε τους τσιγγάνους συμπορευόμενους στο ιστορικό γίγνεσθαι, έστω και με τις ιδιαιτερότητές τους, ή μία επί πλέον ανταγωνιστική ομάδα;
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
