Του Γιάννη Κορομήλη
Εδώ που έφτασαν τα πράγματα- με ευθύνη των πολιτικών μας κομμάτων και ηγεσιών, αλλά και ευθύνη, μικρότερη ασφαλώς, ημών των ψηφοφόρων για τις επιλογές μας σε πολλές, αν όχι σε όλες τις εκλογές της Μεταπολίτευσης, τι άραγε θα μπορούσε να πεί κανείς στα εκατομμύρια των Ελλήνων που υποφέρουν «ζώντας» κάτω από τα όρια της φτώχειας; Στους μικρομεσαίους που είδαν τις δουλειές που με οικογενειακό αγώνα κατάφεραν να στήσουν να μην μπορούν πια να επιβιώσουν να κατεβάζουν ρολά και να ψάχνουν έστω και ένα επίδομα των 350 ευρώ; Κι αυτό για ένα μόνο χρόνο. Στους νέους που ξόδεψαν τα πιο όμορφα χρόνια τους να μάθουν, να σπουδάσουν, να πάρουν πτυχία και μεταπτυχιακά ή και διδακτορικά και να μη βρίσκουν δουλειά; Κι άλλοι απ΄αυτούς να ξενιτεύονται άλλοι να βρίσκουν με χίλια ζόρια δουλειές – όσοι βέβαια βρίσκουν- ανειδίκευτων εργατών με μισθούς πείνας, άλλοι δε να εξακολουθούν να συντηρούνται από τους γονείς ή τους παππούδες, αν μπορούν κι αυτοί; Όλα αυτά έχουν αναμφίβολα και μεγάλο ψυχολογικό κόστος, διαφορετικό ασφαλώς για τον καθένα. Και πάντως ανάλογο με την φιλοσοφία του, τη στάση του απέναντι στη ζωή και τις δυσκολίες της, τις αντοχές και τις ανοχές του.
Τι λοιπόν θα μπορούσε, εποικοδομητικό και σε κάθε περίπτωση ωφέλιμο, να πει η στήλη στα εκατομμύρια αυτά των συμπολιτών μας; Σε όλους ασφαλώς δεν φτάνει η φωνή της. Επομένως σ΄αυτούς που τη διαβάζουν είτε στην έντυπη είτε στην ηλεκτρονική μορφή της; Στους πιστούς σ΄αυτούς που πιστεύουν σον Θεό και την καλοσύνη Του θυμίζει απλά το θρησκευτικό τους καθήκον. Το να μην χάνουν δηλαδή- όσο δύσκολες κι αν είναι οι περιστάσεις, «ακόμα κι αν βαδίζουν σε κοιλάδα θανάτου»- την ελπίδα και την εμπιστοσύνη τους στο Θεό. «Πιστός γαρ ο Θεός». Να μην ξεχνούν ότι η απελπισία, η απόγνωση είναι αμαρτία ενώπιον του Θεού. Διότι είναι απόδειξη ολιγοπιστίας «χαλαρής» πίστης προς Αυτόν.
Σ΄ εκείνους που δεν πιστεύουν ή που βρίσκονται μακριά από τον ορθό δρόμο, ή πιστεύουν αλλά μόνο στα λόγια θα βοηθούσε, πιστεύω, η αναφορά σε μια περίπτωση ανθρώπου που βρέθηκε σε πολύ χειρότερες συνθήκες κι όμως επέζησε και πρόσφερε δημιουργικό έργο στην ανθρωπότητα. Πρόκειται για ένα, εβραϊκής καταγωγής γιατρό- καθηγητή του Πανεπιστημίου της Βιέννης όνοματι Βίκτορ Φράνκλ. Ο άνθρωπος αυτός συνελήφθη, τον Σεπτέμβριο του 1942, μαζί με τους γονείς του, τη γυναίκα του, και τον αδελφό του και μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Βοημία.
Ο πατέρας πέθανε εκεί από την πείνα. Η μητέρα του κι ο αδελφός του σκοτώθηκαν στο Άουσβιτς το 1944. Η σύζυγός του πέθανε στο Μπέργκεν Μπέλζεν το 1945. Επέζησε η αδελφή του Στέλλα η οποία είχε καταφέρει να μετανάστευσε στην Αυστραλία πριν τη σύλληψη της οικογένειας. Ο Βίκτορ Φράνκλ επιβίωσε. Αξίζει να σημειώσουμε ότι, σύμφωνα με έγκυρα στοιχεία από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης κ.λ.π. επιβίωσε μόνο ένας στους 28. Μόνο δηλ. το 3,57%. Που θα πει σε κάθε 112 Εβραίους χάθηκαν οι 108 και μόνο τέσσερις επιβίωσαν! Αυτό κι αν είναι ολοκαύτωμα!!!
Αλλά τι ήταν αυτό που κράτησε ζωντανό τον Εβραίο γιατρό; Μας το περιγράφει – ανοίγοντας ένα καινούργιο δρόμο εξόδου από την κόλαση- ο ίδιος στο βιβλίο του- «Αναζητώντας νόημα ζωής κι ελευθερίας» που εκδόθη στα Ελληνικά το 1950 (από τις εκδόσεις Ταμασσός, στην Κύπρο). Επανεκδόθη συμπληρωμένο και βελτιωμένο (ως προς το ιατρικό του μέρος) πριν λίγα χρόνια, στην Αθήνα, με τίτλο: «Το νόημα της ζωής».
Κατά βάση ο Φράνκλ μας λέει δυο βασικά πράγματα:. 1. Οι άνθρωποι μπορούν να μας στερήσουν τα πάντα. Τα χρήματα, τη δουλειά, την διατροφή, την ελευθερία. Όσο πάντως είμαστε ζωντανοί κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, όσο σκληρές κι απάνθρωπες κι αν είναι δεν μπορούν κατά κανένα τρόπο να μας στερήσουν μια, την έσχατη, ελευθερία. Την ελευθερία να αντιμετωπίζουμε όπως εμείς κρίνουμε σωστό, όπως επιλέγουμε, τις όποιες συνθήκες μας περιβάλλουν. 2. «Η επιτυχία, όπως η ευτυχία δεν μπορεί να επιδιωχθεί. Πρέπει να ακολουθήσει… ως η άπιαστη παρενέργεια της προσωπικής αφοσίωσης ενός ατόμου σε μια πορεία μεγαλύτερη από τον εαυτό του». Σημαντικά και τα δύο. Σπουδαία αλλά και δύσκολα. Το δεύτερο όμως είναι και το σπουδαιότερο και το δυσκολότερο. Τουλάχιστο ως προς την κατανόηση αλλά και την εφαρμογή του. Θα τα προσεγγίσουμε αναλυτικότερα στο αυριανό μας φύλο.
Συνεχίζεται
