Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Όχι, όχι, δεν πρέπει να έχουμε παράπονα!
– Γιατί, ρε; Βλέπεις εσύ να παραπονιέται κανείς;
– Για αυτό το λέω! Δεν πρέπει να παραπονιόμαστε καθόλου, διότι που ξέρεις; Μπορεί να βρεθεί κανείς και να αρχίσει να παραπονιέται! Λίγο το έχεις;
– Μπα δεν το πιστεύω!
– Ρε, άκουσε με που σου λέω! Το όλο θέμα έχει ως εξής! Πόσα μνημόνια φάγαμε στη μάπα;
– Δεν θα είναι…
– Σε πόσα χρόνια;
– Δεν θα είναι…
– Δεν πάει δηλαδή μνημόνιο και χρόνος… Διότι σιγά σιγά το συνηθίζεις! Δεν σου κακοφαίνεται… Άμα έρχονταν κατραπακιά όλα μαζί, θα αλληθώριζε το μάτι, θα σου έπεφταν τα μαλλιά, θα έχανες το βήμα σου, ούτε μεθυσμένος να ήσουνα, σίγουρα έναν ίλιγγο θα τον είχες, μια υψοφοβία θα σου άλλαζε τα πέταλα, όχι μόνο κάτω δεν θα τολμούσες να κοιτάξεις, ούτε καν τις σκάλες θα τολμούσες να ανέβαινες ξέροντας τι σε περιμένει! Αγάλι αγάλι έρχονται όλες οι εκπλήξεις για να μην σου έρθει ο ουρανός σφοντύλι. Όσο να ‘ναι, όλα τα εγκεφαλικά δεν θα μπορούσαν να τύχαιναν ιατρικής περίθαλψης. Θα μου πεις μπορεί και να γινόταν έτσι και κοψοχρονιά να πήγαινε κόσμος και ντουνιάς… Ναι, αλλά δες ότι πόσοι θα έμενα για να πληρώνουν τα σπασμένα; Δεν έβγαιναν. Τα έβαλαν κάτω, τα γύρισαν από δω, τα γύρισαν από κει και είδαν ότι δεν τους έβγαινε, οπότε η καλύτερη λύση ήταν του …αγάλι αγάλι!
– Κάπου το πας… Καλά δεν τελειώσαμε;
– Είσαι σοβαρός; Τώρα είναι τα μπάνια του λαού! Έχουμε ζέστες! Και όχι μόνο! Καύσωνες! Για τέτοια είμαστε; Θα χαλάσει ο κόσμος! Διότι τα μπάνια του λαού δεν τα αγγίζει κανείς! Είναι όρος απαράβατος! Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν; Λέω…
– Θες να πεις ότι από Σεπτέμβρη…
– Όχι μη μου βάζεις στο στόμα λόγια που δεν είπα! Εγώ δεν είπα τίποτα για τον Σεπτέμβρη! Άλλος είπε!
– Ποιος είπε; Τι είπε;
– Ο εκπρόσωπος της Κομισιόν!
– Οχ! Να κάτσω; Τι είπε;
– Περάστε το καλοκαίρι ήσυχα…
– Πόσο ήσυχα ρε; Είναι οι δόσεις της εφορίας και βάλε!
– Α! Αυτά θεωρούνται δεδομένα! Παλιές καταστάσεις… Και κατά Σεπτέμβρη μεριά θα έρθουμε να τα πούμε!
– Τι να πούμε πάλι;
– Θα γίνει η τρίτη αξιολόγηση και φυσικά θα ακολουθήσουν κι άλλα μέτρα, είπε!
– Δεν το πιστεύω!
– Ηρέμησε! Για να σε καθησυχάσω, μας διαβεβαίωσε ότι τα μέτρα αυτά θα είναι λίγα δεν είναι πολλά, καμιά σχέση με τα προηγούμενα!
– Είπα κι εγώ!
– Ναι διότι σιγουρεύτηκαν πλέον ότι υπάρχει κάπου κενό αέρος και θα ρίξει το σκάφος και όπου φύγει φύγει μετά…
– Και εγώ που δεν ανεβαίνω σε αεροπλάνο;
– Κάπου θα σε βρει και θα πέσει πάνω σου!
