Γράφει ο Π. Γ.
Διάβασα στον τοπικό τύπο την ανακοίνωση της Τροχαίας Κατερίνης για τις ρυθμίσεις σε κάποιους κόμβους του αυτοκινητοδρόμου και στην συνέχεια πώς θα διευκολύνονται όσοι θα ακολουθούν τις διαδρομές των ρυθμίσεων. Καλά μέχρι εδώ.
Στο σημερινό κείμενο θα ήθελα να αναφερθώ στις παρακαμπτήριες σημάνσεις και πώς πρέπει να γίνονται, θέμα που δεν αναφέρει ο Κ.Ο.Κ. σε κάποιο άρθρο. Όσοι όμως έχουν την ευθύνη της οδικής σήμανσης θα πρέπει να είναι γνώστες αυτής, έτσι ώστε να μη ταλαιπωρούνται οι οδηγοί, ιδιαίτερα την καλοκαιρινή περίοδο που είναι πιο φορτωμένοι οι δρόμοι. Δεν είμαι αρμόδιος να αναφερθώ στην όποια συντήρηση πιθανόν να χρειάζονται οι δρόμοι ούτε αν θα έπρεπε να γίνουν τέτοιες εργασίες το καλοκαίρι ή κάποια άλλη εποχή.
Οι αρμόδιοι όμως που σχεδίασαν τις ρυθμίσεις μοιάζουν να μη γνωρίζουν πώς θα πληροφορήσουν πιο σωστά τους οδηγούς στη σήμανση των παρακάμψεων:
1) Υπάρχει πινακίδα που δείχνει τρεις επιλογές κατεύθυνσης και η μία κατεύθυνση ακυρώθηκε (για οποιονδηποτε λόγο), ο δρόμος έχει κλείσει. Η πινακίδα δεν έχει αλλάξει, παραμένουν δηλαδή σε λειτουργία και οι τρεις επιλογές των οδηγών, και η νεότερη πινακίδα που ειδοποιεί για την αλλαγή βρίσκεται πολύ παρακάτω. Μια παραπληφορόρηση που μπορεί να έχει συνέπειες.
2) Το μέγεθος κάθε πινακίδας πρέπει να είναι ανάλογο με την ταχύτητα που επιτρέπει ο δρόμος. Σε έναν δρόμο ταχείας κυκλοφορίας λοιπόν, οι πινακίδες πρέπει να είναι ορατές στον οδηγό που τρέχει.
3) Κοντά στα σημεία διασταυρώσεων όπου αλλάζουν οι κατευθύνσεις πρέπει να τοποθετούνται ξανά, επαναληπτικά για δεύτερη φορά, πινακίδες που να σηματοδοτούν την αλλαγή.
4) Τέλος, οι προσωρινές πινακίδες πρέπει να τοποθετούνται αρκετό χρονικό διάστημα πριν από το ξεκίνημα των έργων, διαγραμμισμένες με ένα ευκρινές Χ επάνω τους και με διευκρίνηση από πότε θα αρχίσουν να ισχύουν.
Σας ακούγεται σαν μεγάλη πολυτέλεια; Σκεφτείτε πόσο θα ταλαιπωρηθούν οι ντόπιοι οδηγοί που, από συνήθεια ετών κυκλοφορίας στους συγκεκριμένους δρόμους, δεν προσέχουν τις πινακίδες, πολύ περισσότερο όταν αυτές αλλάζουν μέσα σε μια νύχτα. Και πάλι, ο οδηγός ενός μικρού αυτοκινήτου, ακόμη κι αν δεν αντιληφθεί έγκαιρα την αλλαγή, θα μπορέσει πιο εύκολα να διορθώσει την πορεία του. Τι γίνεται όμως με τα μεγάλα αυτοκίνητα που δύσκολα ελίσσονται;
Επαναφέρω το θέμα, που έχω θίξει και στο παρελθόν, γιατί το βλέπω να επαναλαμβάνεται. Όπως φαίνεται όμως στου «Κωφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα».
Π.Γ.