Του Αντώνη Ι. Ζαρκανέλα, π. Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης
της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης.
Περίληψη του Προηγουμένου: Οι Βούλγαροι μετά την «εγκατάστασή» τους άρχισαν πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων και την εφαρμογή μιας πολιτικής εκβουλγαρισμού της Ανατολικής Μακεδονίας. Το Ελληνικό κράτος μετά την απελευθέρωση διενήργησε έρευνα για την περίοδο προκειμένου να απαιτήσει αποζημιώσεις από την Βουλγαρία. Σύμφωνα με το πόρισμα Βούλγαροι πράκτορες παρουσιάστηκαν στους Έλληνες κομμουνιστές και τους ξεσήκωσαν σε εξέγερση εναντίον των Βούλγαρων Φασιστών λέγοντας τους ότι και οι Βούλγαροι κομμουνιστές θα εξεγείρονταν ταυτόχρονα εναντίον της φασιστικής Βουλγαρικής Κυβέρνησης. Η μη κομμουνιστογενής ΕΑΜική πλευρά ασπάσθηκε σε μεγάλο βαθμό το πόρισμα της Ελληνικής Κυβέρνησης δεχόμενη ότι το Μακεδονικό Γραφείο του ΚΚΕ συνέδραμε με την ένοπλη εμπλοκή του στην εξέγερση με την οποία πίστευε ότι προλείαινε το έδαφος για την κάθοδο του Σοβιετικού Ερυθρού Στρατού, που μόλις είχε μπει στον πόλεμο.
Παρόραμα του προηγουμένου άρθρου: Στην τελευταία παράγραφο οι γραμμές «Και παρά την συμφωνία μη….του 1939-» , αντικαθίστανται με το σωστό , «μέχρι τότε, όπως είναι γνωστό, ίσχυε η συμφωνία μη επίθεσης Γερμανίας-Σοβιετικής Ένωσης – το γνωστό Σύμφωνο Μολότωφ- Ρίντεντροπ του 1939 –»
Πώς παρουσιάζει η μη κομμουνιστογενής ΕΑΜική Αριστερά την «εξέγερση»;(Συνέχεια).
Σε κάθε περίπτωση, η ερμηνεία που δίνει ο Γρηγοριάδης είναι, δεχόμενος κατά βάση το πόρισμα του Ελληνικού Κράτους, πως υπέθεσαν οι Έλληνες κομμουνιστές της Δράμας και μαζί το Μακεδονικό Γραφείο του ΚΚΕ ότι καθώς ο Σοβιετικός Κόκκινος Στρατός μπήκε ήδη στον πόλεμο θα συνέτριβε τους Γερμανούς, μέχρι το Χειμώνα θα κατέβαινε νικηφόρα προς τα κάτω για να συναντηθεί με τους ήδη απελευθερωμένους λαούς από τους τοπικούς επαναστάτες κομμουνιστές στη Ρουμανία, Βουλγαρία, Ελλάδα.. Και για να είναι έτοιμοι και οι Έλληνες επαναστάτες του ΚΚΕ να υποδεχτούν και να «βοηθήσουν» τον Κόκκινο Στρατό έκαναν την εξέγερση τους, στην οποία θα έπαιρναν μέρος και οι κομμουνιστές της Βουλγαρίας οι οποίοι θα ξεσηκώνονταν ταυτόχρονα. Με αυτούς τους Βούλγαρους κομμουνιστές, όπως παραδέχεται σήμερα το ΚΚΕ και όπως θα δούμε παρακάτω, είχαν επαφές οι Έλληνες κομμουνιστές, τουλάχιστον μέχρι τον Αύγουστο του 1941. Ο «ξεσηκωμός» όμως έδωσε το σύνθημα για την δράση στους «φασίστες» Βουλγάρους για να εξαπολύσουν τον ήδη προετοιμασμένο μηχανισμό τους για το λουτρό αίματος που ακολούθησε.
Αυτή η εκδοχή είναι πολύ πιθανή καθώς οι Βούλγαροι γνώριζαν, σύμφωνα με τον Γρηγοριάδη, το σενάριο αυτό αφού είχαν σαφείς πληροφορίες για την εξέγερση ήδη από τις 15 Αυγούστου και τους έδωσε τον χρόνο, σε σειρά συσκέψεων στη Νομαρχία Δράμας με τον Βούλγαρο Νομάρχη Γεωργίσεφ, να σχεδιάσουν άνετα το πρωτοφανές πογκρόμ εναντίον του άμαχου ελληνικού πληθυσμού. Πρόκειται για μία, πρωτοφανούς αγριότητας, σφαγή που η Αριστερή προπαγάνδα την έχει κυριολεκτικά εξοβελίσει από την ιστορία, η οποία είναι κυριολεκτικά άγνωστη στον μέσο Έλληνα ο οποίος, λόγω της αριστοτεχνικής αριστερής προπαγάνδας, είναι δυνατόν να γνωρίζει π.χ. τον θάνατο ενός μεμονωμένου Γερμανού σε μια «ηρωική μάχη» με ΕΛΑΣίτες αντάρτες αλλά να αγνοεί το τί πραγματικά συνέβη στα τραγικά γεγονότα της Δράμας.
Τί λέει το ΚΚΕ για την ‘Επανάσταση’ της Δράμας;
Η άποψη που διατύπωσε το ΚΚΕ για το ίδιο θέμα διαχρονικά δεν ήταν πάντα η ίδια. Καταρχήν, ακολούθησε μία μακρά σιγή τριάντα πέντε / σαράντα χρόνων μέχρι το 1980. Το 1980 φάνηκε να αποδέχεται και το ΚΚΕ το κυβερνητικό πόρισμα του 1946, προφανώς με ανακούφιση και ικανοποίηση, γιατί δεν το εξέθετε ως Κόμμα, παίρνοντας μία θέση που ήταν χαμηλών τόνων, υποτονική και, αποκαρδιωτικά «πλαδαρή». Στο βιβλίο «.. Στ’ Άρματα! Στ’ Άρματα! Χρονικό της Αντίστασης 1940-45» εκδόσεων ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ του 1980, που απηχεί τις απόψεις ΚΚΕ, παρουσιάζεται η επίσημη εκδοχή του ΚΚΕ για την περίοδο 1940-45 αφιερώνοντας όμως για το σημαντικό γεγονός μερικές μόνον αράδες στην σελ. 84. Το αναφέρει, μάλιστα, σαν μία «..ενέργεια πρόωρη..» της κομμουνιστικής καθοδήγησης της Δράμας, η οποία «..χωρίς καμμιά επαφή με την Κ.Ε. του ΚΚΕ εκτίμησε εσφαλμένα την κατάσταση, παρασύρθηκε από τις προκλήσεις των βουλγαρικών φασιστικών αρχών» πέφτοντας «..και η ίδια στις συγκρούσεις που έγιναν..». Ουσιαστικά την αποκηρύσσει. Θα περίμενε κανείς ότι ένα κόμμα όπως το ΚΚΕ, τότε ιδιαίτερα, θα αποκήρυττε μετά από τα προαναφερθέντα και τους πρωτεργάτες της τραγικά αιματηρής αυτής εξέγερσης. Ωστόσο, όχι μόνον δεν κάνει αυτό αλλά προσπαθεί το ΚΚΕ να υποβαθμίσει εντελώς ένα εξόχως τραγικό γεγονός, τις εκατόμβες άγρια δολοφονηθέντων απλών Ελλήνων πολιτών σε δυο μέρες, ένα απόλυτο πογκρόμ, που κόστισε 6000-7000 ψυχών αλλά προσπαθεί και να αποσείσει κάθε ευθύνη, οποιασδήποτε συμμετοχής του ακόμη και απλής γνώσης γι’ αυτό.. Ένα ΚΚΕ που είναι παγκοίνως γνωστό ότι για ψύλλου πήδημα κατάγγελλε και «εξουδετέρωνε» τους αντιπάλους του και διέγραφε, λοιδορούσε και δολοφονούσε συντρόφους και συμπολεμιστές του που τολμούσαν απλώς να διαφοροποιηθούν ή να διατυπώσουν, έστω, διαφορετική άποψη χρησιμοποιώντας τις «ειδικού σκοπού» οργανώσεις που είχε ειδικά συστήσει για τον σκοπό αυτό (π.χ. ΟΠΛΑ, Πολιτοφυλακή), για το θέμα αυτό σιωπούσε. Όσον αφορά δε στους πρωτεργάτες των γεγονότων εκείνων, όχι μόνον δεν τους αποκηρύσσει αλλά επιχειρεί να τους ηρωοποιήσει καθαγιάζοντας, ουσιαστικά, την πράξη τους αφού «..έπεσαν και οι ίδιοι σ’ εκείνες τις συγκρούσεις…». Πρόκειται για την πράξη εκείνων που ήταν, όπως επισημαίνει ο Γρηγοριάδης, «..οι πραγματικοί υποκινητές εκείνης της εξέγερσης που κατέληξε αναπόφευκτα στην τραγωδία» και αφού έγιναν υπαίτιοι για να χαθούν 6000-7000 ψυχές .. «
Αυτά πριν από σαράντα χρόνια. Το ίδιο το ΚΚΕ, η Επιτροπή Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης, το 2015, οργάνωσε εκδήλωση-ημερίδα στην Δράμα με θέμα «‘Η ηρωική εξέγερση του 1941 στη Δράμα» προκειμένου να την τιμήσει καθώς «..αποτελεί κορυφαία πράξη αντίστασης απέναντι στην τριπλή φασιστική κατοχή στην χώρα μας..», όπως αναφέρεται στην επίσημη ανακοίνωση-πρόσκληση του κόμματος. Πριν από 40 χρόνια το ΚΚΕ και με καθυστέρηση σαράντα (40) χρόνων από το γεγονός, υποτιμούσε, υποβάθμιζε, αποστασιοποιούνταν από την εξέγερση, δεν είχε καν ερωτηθεί γι’ αυτήν, έλεγε, αλλά και, υπονοώντας ότι αν ερωτάτο, θα την απέτρεπε. Τώρα, το 2015, μετά από, περίπου, άλλα σαράντα (40) χρόνια και, συνολικά 75 χρόνια καθυστέρησης και αμνησίας θυμάται την πράξη και προσπαθεί να ηρωοποιήσει αναδρομικά εκείνους που «άδειαζε…» το 1980. «Η εξέγερση της Δράμας» λέει η ανακοίνωση τους ΚΚΕ για την εκδήλωση του 2015 «..επιχειρήθηκε να συκοφαντηθεί, να παρουσιαστεί στην πράξη πως δεν έπρεπε να γίνει, αφού θα προκαλούσε τα αντίποινα των κατακτητών. Στην περίπτωση της Δράμας η συκοφαντία συναντήθηκε με τη λάσπη». Το αν αποτελεί συκοφαντία η παρουσίαση της εξέγερσης της Δράμας ως πράξη που δεν έπρεπε να γίνει, αυτή η άποψη προέρχεται από το ΚΚΕ που τη χαρακτήρισε όχι απλώς ως «πρόωρη ενέργεια» αλλά και ως ενέργεια της τοπικής καθοδήγησης του κόμματος που «παρασύρθηκε» που «εκτίμησε εσφαλμένα την κατάσταση» και δεν «ρώτησε την ΚΕ του ΚΚΕ». Τέτοιες όμως ενέργειες για ένα κομμουνιστικό κόμμα όπως ήταν το ΚΚΕ αποτελούσαν και αποτελούν αντικομματική συμπεριφορά παράπτωμα του θεωρείται ιδιαίτερα σοβαρό και ντροπιαστικό. Μια τέτοια λοιπόν πράξη το 2015, 74 χρόνια μετά, εορτάζεται ως σημαντική εξέγερση και κορυφαία πράξης αντίστασης.. Πριν από 40 χρόνια, όταν την υποβάθμιζε, τι ήταν; Αυτά που το ΚΚΕ είχε αποδεχθεί το 1980, δεν ισχύουν πια;
(Συνεχίζεται)
