Σφήνες του Αφεντούλη
Αναγνώστες μου, επειδή σας κόβουμε ορεξάτους να πιάσετε τις συνήθεις εξαναστάσεις για το απαισιόδοξο, έναν εισέτι απαισιόδοξο, παραδεχόμαστε, τίτλο του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, μισό να βουτήξουμε την πένα σε πιο ευχάριστη ύλη, επαναφέροντας στη μνήμη σας:
Ημερομηνία υποσχόμενη ευδαιμονία.
Νοέμβρης ήταν η χρονιά
κι εδώ γινόταν του χαμού,
εγώ ήμουν δεκαεννιά,
αυτή εβδομηντατρία.
Και να που ερωτεύτηκα
κάποια χρονολογία
κι ο έρωτας κρατάει καιρό,
έπιασε να άδει στο άκουσμα τής ευημερίας, ο ανυπόταχτος χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος», αναγνώστες μου, ερμηνεύοντας τα καλά νέα με τη δημιουργία τού Διονύση Τσακνή, προέδρου τού Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ που καλοκαίρι του 2015 επαναλειτούργησαν οι «συριζανέλ» μετά το «μαύρο» και τη ΝΕΡΙΤ των «σαμαροβενιζέλ», το θυμάστε;
Αν όχι, δυστυχώς για εμάς, τους καλύτερες μέρες εναγωνίως μια ζωή αναμένοντες, τα ευχάριστα δεν κράτησαν πολύ.
Διότι, τέλη Ιουλίου – αρχές Αυγούστου τού ίδιου καλοκαιριού μπορεί ο τότε γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής τού ΣΥ.ΡΙΖ.Α, Τάσος Κορωνάκης, να αποκάλυψε στα ΜΜΕ κυβερνητικό σχεδιασμό, επιτρέποντα εφαρμογή τού τρίτου Μνημονίου χωρίς να μετατραπεί σε πολιτική τής Αριστεράς, αλλά σήμερα, μόλις δυο χρόνια μετά, έχουμε γίνει αριθμομνήμονες, προκειμένου να υπολογίσουμε πότε θα βγει η σύνταξη, βάσει των δικαιολογητικών που καταθέσαμε προ πολλών μηνών, μην πιάσουμε στο στόμα τις ημερομηνίες και γίνει του Κατρούγκαλου.
Εντάξει, φιλοκυβερνητικοί αναγνώστες μου. Τι φταίνε οι υπουργοί, θα πείτε, όταν οι πιστωτές έχουν κατά νου συντάξεις – φιλοδωρήματα για τις ανοικονόμητες αφεντιές μας.
Σύμφωνοι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα επιτρέψουμε να εκπονούν ανεξέλεγκτοι φιλολαϊκά πλην ανεφάρμοστα στο μεγαλύτερο μέρος προγράμματα τύπου «Θεσσαλονίκης», ήτοι χωρίς να τοποθετηθούν επί του ακανθώδους ερωτήματος:
Αριστερές υπεκφυγές εξουδετερώνουν νεοφιλελεύθερες πυγμές;
Ναι, για! Βλέπετε, κι ας μην το παραδέχονται οι φίλοι συριζαίοι, εκ της υπέρ ισχυρών ολιγαρχιών, ξένων ή ντόπιων, θα σας γελάσουμε, αυξημένης φορολογήσεως μικρομεσαίων ή και μικρομικρών κρίνοντας, οι κυβερνώντες την ιδιοκτησία του Μνημονίου μια χαρά την αποδεχθήκανε, τελικά, αμφιβάλλει κανείς;
Δεν ελπίζω σε πουργκατόριο αντιλαϊκών συμπεριφορών της Κουμουνδούρου στα κοντά κι ως εκ τούτου:
Η συντρόφισσα, κυρία «Μήτσαινα», αντί των σε διασκευή Γιώργου Κοινούση νουθεσιών με τις οποίες προσπαθεί να μας επαναφέρει στην τάξη, συγγνώμη, στις τάξεις της Κουμουνδούρου, αναφωνούσα:
Όλοι θα ζήσουμε,
όλοι θα ζήσουμε,
κι αυτοί με τα πολλά
κι εμείς με τα λίγα.
Εμείς δεν έχουμε χαρτί
κι αυτοί έχουν τον Ρήγα,
κάλλιο να μάθει πρώτα την ημερομηνία γέννησης του σημερινού γραμματέα των καλών συριζαίων, Παναγιώτη Ρήγα, ώστε να διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασιν, αν η πλάτη του κουβαλάει τα απαιτούμενα χρόνια για να χρηματίσει «ρηγάς» – αγωνιστής του Πολυτεχνείου, αφενός.
Αφετέρου, αν τόσο εκείνη όσο κι οι κυβερνώντες επιθυμούν να επιστρέψουμε στο μαντρί, να μας ξεκαθαρίσουν πως από τον «πεντοζάλη» που θα χόρευαν οι αγορές, προ μηνός ταράξαμε τους ελιγμούς, προκειμένου να πετύχουμε κατάλληλη στιγμή και να δανειστούμε με το λιγότερο οδυνηρό επιτόκιο.
Καθόσον εμείς αλλιώς εκτιμούμε τα πράγματα, κι ένα θα ορμηνέψουμε αρμοδίως, παραφράζοντας τον Γιώργο Νταλάρα:
Σας στέλνω χαιρετίσματα
περνά ο καιρός, παιδιά,
λιγότερα συνθήματα
και πιο πολλή δουλειά,
οπότε το Μαξίμου ας μεριμνήσει να βάλει πόστα σε όσα κυβερνητικά στελέχη διάγουν μέρες «επαναστατικής αμεριμνησίας», πριν είναι αργά, συνεννοηθήκαμε;…
-Ω-
