Γράφει η Φανή Πατρή, Ιατρός ΠΕΔΥ στο Κέντρο Υγειας Λιτοχώρου
Ένα ακόμη πείραμα της συγκυβέρνησης των Συριζανέλ στον πολύπαθο και ευαίσθητο χώρο της υγείας είναι και η δημιουργία των ΤΟΜΥ-Τοπικών Μονάδων Υγείας. Πρόκειται για ένα πρόχειρο, κρατικοδίαιτο εγχείρημα με σοβαρές ελλείψεις και αδυναμίες για καθαρά επικοινωνιακούς και κυρίως ψηφοθηρικούς λόγους.
Σύμφωνα με την κυβερνητική εξαγγελία θα δημιουργηθούν 239 ΤΟΜΥ σε 65 περιοχές πανελλαδικά. Η κάλυψη τους θα γίνει από 3000 περίπου επαγγελματίες υγείας. Το πρόγραμμα θα χρηματοδοτηθεί από ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους και μετά το πέρας της τετραετίας, μόνο από εθνικούς. Το προσωπικό που θα προσληφθεί θα είναι με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου για δύο έτη, αλλά με δυνατότητα διετούς παράτασης. Αρχικά θα καλύψει μόνο το 30% των αναγκών του πληθυσμού, ενώ το 70% θα καλυφτεί από ιδιώτες γιατρούς, μέσω συμβάσεων με τον ΕΟΠΠΥ. Κάθε γιατρός θα έχει πληθυσμό ευθύνης περίπου 2000 άτομα και κάθε ΤΟΜΥ 10.000 με 12.000.Η πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία θα γίνεται μόνο μετά από παραπομπή, από τον οικογενειακό γιατρό.
Όμως, το αφήγημα της κυβέρνησης πριν καλά καλά οικοδομηθεί, καταρρέει. Η αναφορά για καθολική κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού και ισότιμη πρόσβαση διαψεύδεται, αφού τα ΤΟΜΥ θα καλύπτουν ένα μόνο μέρος του πληθυσμού και κυρίως τις αστικές περιοχές, αφήνοντας το 1/3 του πληθυσμού ακάλυπτο και ιδιαίτερα την ύπαιθρο. Οι πολίτες για μια ακόμη φορά θα κληθούν να πληρώσουν ακριβά μέσω της βαριάς φορολόγησής τους, τη δημιουργία των νέων δομών, ενώ παράλληλα καταργείται το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής γιατρού και καθίσταται η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας δυσχερή, χρονοβόρα και πάνω απ’ολα ακριβή.
Οι πρώτοι που γύρισαν την πλάτη στην διαφαινόμενη απάτη της κυβέρνησης είναι οι ίδιοι οι επαγγελματίες υγείας. Το ενδιαφέρον τους είναι μειωμένο παρά την ανεργία που επικρατεί στο χώρο. Το γεγονός αυτό ανάγκασε το Υπουργείο να δώσει παράταση στην υποβολή των αιτήσεων. Υπάρχουν αμφιβολίες τόσο για τον τρόπο λειτουργίας, όσο και για τη βιωσιμότητα τους. Η χρηματοδότηση τους θα καλυφτεί αρχικά από το ΕΣΠΑ. Όταν διακοπεί, μετά το πέρας της 4ετιας,θα κινδυνεύουν με κατάρρευση. Η δε λειτουργία τους είναι δυσχερής προσωπικό είναι ελλιπές άγνωστο αντικείμενο και ωράριο απασχόλησης, ενώ η μισθοδοσία και οι εργασιακές σχέσεις δεν είναι ομοιογενείς.
Αν αυτή η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά να κάνει μεταρρυθμίσεις στο χώρο της υγείας και όχι δημιουργία “κομματικού στρατού”, πρώτα απ’όλα θα έπρεπε κάνει καταγραφή των αναγκών του πληθυσμού και της υπάρχουσας κατάστασης. Σε δεύτερη φάση να αξιοποιήσει τις ήδη υπάρχουσες δομές των κέντρων υγείας και των πολυιατρείων, μέσω της χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ. Και τελικά, θα έπρεπε να κατευθυνθεί στην αξιοποίηση του ήδη υπάρχοντος θεσμού του οικογενειακού ιατρού, δίνοντας έμφαση στη πρόληψη και την προαγωγή της υγείας, στη θεραπεία των χρόνιων νοσημάτων και στην κατ’οίκον φροντίδα. Έτσι θα οδηγούσε στην πολυπόθητη αποσυμφόρηση των νοσοκομείων και στην παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας στους πολίτες.
Αντίθετα η πολιτική των Συριζανέλ στην υγεία οδήγησε την ΠΦΥ σε οριακό σημείο. Οι μονάδες υγείας καταρρέουν. Καμία μεταρρυθμιστική δράση για αξιολόγηση του προσωπικού και αξιοποίηση των ήδη υπαρκτών δομών. Αν δεν υπήρχαν οι τιτάνιες προσπάθειες του ιατρικού, νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού, το σύστημα υγείας θα είχε καταρρεύσει προ πολλού.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα πρόγραμμα με ημερομηνία λήξεως. Μια εγκληματική πολιτική βγαλμένη από το χειρότερο παρελθόν του κομματικού κράτους, με ανεπαρκές προσωπικό και έλλειψη δομών.
Κι αυτό επειδή οι Συριζανέλ δεν πιστεύουν στη σημασία της ΠΦΥ, στον εκσυγχρονισμό και την αυτοτέλεια της. Με προχειρότητα ψάχνουν για γιατρούς “μπαλώματα” και πολίτες “πειραματόζωα”.
Φανή Πατρή
Ιατρός ΠΕΔΥ στο Κέντρο Υγειας Λιτοχώρου
