Σφήνες του Αφεντούλη
Ιχθύος σιγή, ο χρυσός αν ορυχθεί.
– «Μήτσε», τι λέει η φυλλάδα; Η Αριστερά που μας κυβερνά «διέβη τον Ρουβίκωνα» περί του πώς θα συνεχίσει η «Eldorado Gold» να σκάβει στη Χαλκιδική, μήπως το παράδειγμα προσελκύσει κι άλλες επενδύσεις για να πάρει μπροστά η Ανάπτυξη, λιγοστεύοντας τα χαράτσια επιβαρύνσεώς μας;
– Επ’ αυτού, αν δεν παρέλειψα τίτλο, πρεσβύωπας γαρ, ο κύριος εκδότης ουδέν αναφέρει, εμπειροτέχνη πολιτικέ αναλυτή, θείε Αφεντούλη. Πάει να πει πως η Κουμουνδούρου, μάλλον «κλωσσάει τα αυγά» ακόμα, αλλά θα σε παρακαλέσω να μην αναφέρεις τους «ρουβίκωνες» τέτοιες δύσκολες ώρες.
Μας πήρε το ποτάμι…
– «Ρουβίκων», ενικός αριθμός, ένα είναι το ποτάμι – απαγορευμένο πέρασμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, διά του οποίου ο Καίσαρας εισήλθε θριαμβευτής στη Ρώμη, ανελλήνιστε, που, αν επαναλάβω, τι θα συμβεί, δηλαδή; Το πολύ να κατεβάσει νερό, παρασύροντας την κλώσσα, συγγνώμη, με μπερδέψανε οι σοφίες σου (!), την Κουμουνδούρου σε οικολογικές ατραπούς, εννόησες ανιστόρητε;
– Κι «αλατίνιστος» θα προσέθετα, εμπλουτίζοντας την «κάβα» των κοσμητικών, αν έτσι νομίζετε, αλλά είναι να μη φοβούμαι τους «ρουβίκωνες», όταν… καλομελέτα κι έρχονται!
– Έρχονται εδώ να μας επισκεφθούν; Ποιοι έρχονται και κοτζάμ συμβεβλημένος με τα μεγαλύτερα διεθνή πρακτορεία αναλυτής δεν το γνωρίζω;
– Ηρεμήστε, τζάμπα μού εξάπτεστε, θείε Αφεντούλη, καθόσον με τις εκλογές να αργούν, κατά τα φαινόμενα, θα περάσει καιρός μέχρι να δούμε υποψήφιο στο χωριό. Ωστόσο, όταν διά της κάλπης στέλνουμε εκπροσώπους στη Βουλή, υπ’ αυτή την έννοια, δικός μας χώρος είναι κι ο ναός της Δημοκρατίας, όπου δεν το έχουν πολύ να μπουκάρουν «ρουβίκωνες», μάρτυς μου και τα προ θερινών διακοπών διαμειφθέντα στο προαύλιο, συνεννοηθήκαμε;
– Αφού πήρες τη μεγάλη απόφαση να γίνεις σαφής, βρε θηρίο(!), είναι δυνατόν να μην αντιληφθούμε τα ανήσυχα νιάτα των Εξαρχείων; Τοπίο που, αν ξεκαθάριζες νωρίτερα, θα είχα πιάσει τους κύβους – «ο κύβος ερρίφθη» – για την (αν)αποφασιστικότητα των πολιτικών να εξελιχθούμε σε κανονική δημοκρατία της Δύσης, όπου ανήκουμε, ως γνωστόν, και δεν θα τρώγαμε τζάμπα το χαρτί.
– Κι άλλο ρητό, αμάν μανία με τα ρητά, φιρί-φιρί πάτε να μπλέξουμε, θείε Αφεντούλη; Διότι, κύβο έρριψαν κι ο πρόεδρος της Βουλής με τον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη, πριν παραγγείλουν στη Φρουρά την κατόπιν ταυτοποιήσεως στοιχείων αποχώρηση των κατασκηνωτών αλλά η αντιπολίτευση ακόμα να κατεβεί από τα κεραμίδια για την επιεική αντιμετώπιση των εισβολέων.
– Εντάξει, πλην μηνιάτικων που θα ξανακοπούν από το 2019, για να μην ξεχνιόμαστε, από τώρα, κομμένα και τα ρητά, που άλλωστε δεν μας είναι απαραίτητα, όταν υπάρχει ρίμα να τρέξουμε την αφήγηση με τα κατωτέρω:
(Παρ)οράματα στα άβατα.
Αυτό που ονομάζουμε άβατο Εξαρχείων,
δεν είναι δημιούργημα ατίθασων στοιχείων,
πολιτική αμέλεια αφήνει να υπάρχει
το εύλογο ερώτημα: στη γειτονιά ποιος άρχει;
Αν είχαν πάρει απόφαση αυτοί που κυβερνήσανε
ότι θα εφαρμόζονται όσα θεσμοθετήσανε,
κανείς δεν θα φοβότανε «Μολότοφ» τη φιάλη,
αφού και τα Εξάρχεια θα ήσαντε Εκάλη.
Νομοθετήματος ενός όλοι τη χρεία έχουμε,
περί των νόμων των λοιπών στα σοβαρά να παίρνουμε,
ρήση παλιού πολιτικού για επίλογο προτείνω,
και αν ο «Μήτσος» θύμωσε; Στις ρήσεις θα επιμείνω(!),
γεια σας, αναγνώστες μου. Γεια σας και νομιμότητα στα όνειρά σας!…
-Ω-
