Του Δημητρίου Δημηνά
Η φράση «οι μεν άνδρες μοι γεγόνασι γυναίκες, αι δε γυναίκες γεγόνασι άνδρες» έχει ειπωθεί πριν 2.500 χρόνια από τον Βασιλιά των Περσών Ξέρξη για την τόλμη και τα κατορθώματα της Αρτεμισίας, Βασίλισσας Αλικαρνασσού, κατά την ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Σήμερα η μνημειώδης αυτή φράση έρχεται πάλι στην επικαιρότητα μετά την ψήφιση από την πλειοψηφία της Βουλής του Ν.4491/2017 για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας του φύλου. Με μια απλή δήλωση στο Δικαστήριο μια γυναίκα μπορεί πια να γίνει εύκολα άνδρας χωρίς να χρειάζεται να αναδείξει τα ανδρικά της χαρίσματα και κατορθώματα, όπως συνέβη τα χρόνια εκείνα με την Αρτεμισία. Το ίδιο φυσικά μπορεί να συμβεί και με ένα γεννημένο άνδρα αν στη πορεία της ζωής του αισθανθεί μέσα του κάποιο σφάλμα της φύσης και θελήσει να γίνει γυναίκα.
To θέμα της αντιμετώπισης των ατόμων που έχουν πρόβλημα με τον προσδιορισμό του φύλου τους ασφαλώς δεν προέκυψε πρόσφατα ,αλλά ανάγεται στην αρχαιότητα ,καθόσον ανέκαθεν υπήρχαν οι ιδιαιτερότητες κάποιων ατόμων που παρεμβάλλονταν μεταξύ άρρενος και θήλεος . Η περιθωριοποίηση, ο χλευασμός και η περιφρόνηση της ξεχωριστής αυτής μερίδας ατόμων, που επί αιώνες επικρατούσε ,αλλά ακόμη και σήμερα επικρατεί σε κάποιες κοινωνίες έρχεται σε αντίθετη με τις κρατούσες αρχές των ατομικών δικαιωμάτων, της ελευθερίας του ατόμου ,της ισοτιμίας και ισοτιμίας του. Πρέπει να διευκρινιστεί ότι εδώ γίνεται λόγος για τα άτομα που γεννήθηκαν με τέτοιες ιδιαιτερότητες και αδυνατούν με οποιοδήποτε τρόπο να τις αποβάλλουν. Τέτοια άτομα αξίζουν της δέουσας νομικής προστασίας και του σεβασμού εκ μέρους της κοινωνίας.
Όμως η επίσπευση της ψήφισης του προαναφερομένου Νόμου, προφανώς με έξωθεν επιβαλλόμενες εντολές , χωρίς να δοθεί ο αναγκαίος χρόνος για εξονυχιστική διαβούλευση ενόψει της σπουδαιότητας του θέματος που αντιμετώπισε, αφήνει πολλά κενά και θα δημιουργήσει απρόβλεπτες καταστάσεις και προβλήματα κατά την εφαρμογή του. Αναφέρθηκαν π.χ. το θέμα της αποφυγής στράτευσης διεμφυλικών ατόμων, της κάλυψης εγκληματιών με την αλλαγή ταυτότητας των, της φοροδιαφυγής, του γάμου και της υιοθεσίας εκ μέρους των ανηλίκων παιδιών ,ακόμη και της κατάλυσης του άβατου του Αγίου Όρους, όταν αλλάζοντας ταυτότητα μια γυναίκα θελήσει να εισβάλλει στη Μοναστική αυτή Πολιτεία. Ιδιαίτερα το άρθρο 3 του Νόμου που δίνει τα δικαίωμα σε νέους μόλις 15 ετών, που ως επί το πλείστον δεν έχει διαμορφωθεί πλήρως η προσωπικότητά τους και η ωριμότητα της κρίσης τους, να μπορούν με κάποιες προϋποθέσεις να ζητούν αλλαγή του φύλου τους, θα προξενήσει πρόσθετα προβλήματα στους εν λόγω έφηβους αν με την πάροδο του χρόνου αισθανθούν διαφορετικά και θελήσουν να επανέλθουν στην προηγούμενη κατάσταση.
Η Εκκλησία ,η οποία πάντοτε με πνεύμα «οικονομίας» και συγκατάβασης δέχθηκε στους κόλπους της και συμπαραστάθηκε σε άτομα αυτής της κατηγορίας, οφείλει να προβεί στις απαιτούμενες παρεμβάσεις και υποδείξεις για την διόρθωση και συμπλήρωση της σχετικής νομοθεσίας σταθερή στη διδασκαλία και τις ηθικές επιταγές του Ευαγγελίου. Στο ίδιο ύψος πρέπει να αρθούν και οι εκπρόσωποι μας στο Κοινοβούλιο προς αντιμετώπιση με την δέουσα σοβαρότητα και ευπρέπεια του αναφυέντος ηθικού και κοινωνικού προβλήματος του προσδιορισμού της ταυτότητας του φύλου.
Του Δημητρίου Δημηνά
