Γράφει ο Αντώνης Ζαρκανέλας
Η Κυβέρνηση υπερηφανεύεται ότι έχει επιτύχει υπεραπόδοση εσόδων κατά το 2016. Ότι δηλαδή πέτυχε να έχει το κράτος περισσότερα έσοδα από ό,τι έξοδα. Να έχει δηλαδή πλεονάσματα το 2016. Το ίδιο κάνει και φέτος που πάλι πέτυχε υπεραπόδοση εσόδων. Και είναι τόσο χαρούμενη, που άρχισε να μοιράζει τα διπλάσια σε σχέση με πέρυσι «πλεονάσματα» δημιουργώντας ένα κλίμα τεχνητής ευφορίας κατ΄αρχήν στην ίδια.
Ας δούμε όμως πώς έχει πραγματικά το πράγμα. Οι τρόποι για να πετύχεις υπεραπόδοση εσόδων είναι κατά βάση πέντε: 1. Μείωση των εξόδων (π.χ. μικρότερο και αποτελεσματικότερο Κράτος) 2. Αύξηση των φορολογικών εσόδων μέσω φόρων (αύξηση των συντελεστών φορολόγησης, αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κλπ), 3. Αύξηση των κρατικών εσόδων μέσω της πάταξης της φοροαποφυγής, διεύρυνση της φορολογικής βάσης 4. Αύξηση των εσόδων μέσω μιας αναπτυσσόμενης οικονομίας (νέες επενδύσεις, αύξηση του παραγόμενου πλούτου μέσω επενδύσεων, αύξηση της παραγωγικότητας της οικονομίας, αύξηση των θέσεων εργασίας κλπ), και 5. Έσοδα μέσα από την καλλίτερη αξιοποίηση πώληση ή/και μακροχρόνιες παραχωρήσεις σε ιδιώτες, υπηρεσιών και κρατικών ακινήτων. Όλα αυτά θα μπορούσαν να συνδυαστούν σε διάφορους συνδυασμούς και μείγματα, όμως οδηγούν σε σίγουρα, ταχέα και μακροπρόθεσμα θετικά αποτελέσματα μόνο υπό την προϋπόθεση ότι η έμφαση δίδεται στους 1,3,4 και 5 τρόπους.
Από όλα αυτά η κυβέρνηση, λόγω ιδεοληψιών, δεν έκανε σχεδόν τίποτα στα 1,3,4 και 5. Δεν προσπάθησε μέχρι σήμερα να κάνει αποτελεσματικότερο το κράτος μέσω ελέγχων της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας των υπηρετούντων υπαλλήλων και των δομών, κατάργηση των περιττών και άνευ ουσίας γραφειοκρατικών διαδικασιών κλπ οπότε, αν και πέρασαν δύο χρόνια, δεν έκανε σχεδόν τίποτα ώστε να δημιουργήσει ήρεμες συνθήκες για την προσέλκυση ξένων ιδιωτικών επενδύσεων που έχουν και τα δύο μηδενικό κόστος. Όσον αφορά στην αξιοποίηση του εθνικού πλούτου, προχώρησε μόνον στην υπογραφή «με πόνο ψυχής» και «δάκρυα στα μάτια» σε δύο τρεις αποκρατικοποιήσεις (π.χ. Αεροδρόμιο Ελληνικού, Περιφερειακά αεροδρόμια, ΟΣΕ) που είχαν σε μεγάλο βαθμό προχωρήσει από την Κυβέρνηση, πριν τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αποκρατικοποιήσεις όμως που, απ’ ότι φαίνεται, βολοδέρνουν σε ένα άφιλο, αν όχι εχθρικό, Κράτος και αναποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση και μάλιστα, με την Κυβέρνηση απλό θεατή.
Πέτυχε η Κυβέρνηση στην «υπεραπόδοση» των εσόδων, στο να εξασφαλίσει «υπερκέρδη» το Κράτος χρησιμοποιώντας μόνον τον δεύτερο από τους παραπάνω πέντε τρόπους δηλαδή, την υπερφολόγηση των νοικοκυριών και την αφαίμαξη της πραγματικής οικονομίας και από αυτήν όσους δεν μπορούν να ξεφύγουν. Τα συνήθη «υποζύγια» όπως λέγεται. Και μάλιστα την υπερφολογήση την επέβαλαν χωρίς να το ζητήσουν οι θεσμοί, που άφησαν, να εννοηθεί ότι ενημέρωσαν την κυβέρνηση για τις περιπλοκές που μπορεί να υπάρξουν στην οικονομία. Πήραν την απόφαση της εξοντωτικής φορολόγησης, όπως οι ίδιοι παραδέχονται (Τσακαλώτος, Χουλιαράκης) μόνοι και έρχεται ο κ. Τσακαλώτος και μας λέει η υπεραπόδοση οφείλεται στην επιτυχία των μεταρρυθμίσεων παρουσιάζοντας την αύξηση της φορολογίας μεταρρύθμιση…. Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε η Εφ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ το 19% των φορολογούμενων πληρώνει το 82% των φόρων. Την «υπεραπόδοση» την πέτυχε συγκυριακά, γι’ αυτό και η επιτυχία είναι επισφαλής. Γιατί την «υπεραπόδοση» δεν την πέτυχε παράγοντας πλούτο, αυξάνοντας την πίττα. Την πέτυχε χρησιμοποιώντας έναν απλό και πονηρό τρόπο να μοιράσει την ίδια πίττα σε όλους.. και όχι να αυξήσει την πίττα για όλους…
Να κερδίσει χρόνο, μέσω εντυπώσεων στο παρόν, με την ελπίδα ότι θα πετύχει κάτι στο μέλλον. Το πέτυχε αυτό φτωχοποιώντας ακόμη περισσότερο τον λαό μέσα από την αύξηση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών και μάλιστα με τρόπο που να υποθηκεύεται η πορεία της Εθνικής Οικονομίας με το να μειώνει άμεσα την αγοραστική δύναμη του πολίτη αλλά και την ανταγωνιστικότητα της. Αύξησε, η κρατικοδίαιτη Κυβέρνηση, την πίττα των κρατικών εσόδων παίρνοντάς τα κυριολεκτικά από τις τσέπες των εργαζόμενων και των συνταξιούχων ή μάλλον πριν ακόμη φτάσουν σε αυτές, απευθείας από τα λογιστήρια των εργοδοτών τους. Το πέτυχε αυτό επιβάλλοντας νέους φόρους στους ίδιους, μισθωτούς, συνταξιούχους και εν ενεργεία ελεύθερους επαγγελματίες. Έκανε δηλαδή αναδιανομή της φτώχιας και την παρουσίασε ως πράξη κοινωνικής ευαισθησίας. Και μάλιστα η υπεραπόδοση αυτή επιτεύχθηκε και μέσα από τη μη πληρωμή του συνόλου των χρεωστούμενων από το κράτος σε ιδιώτες προμηθευτές του…
Είναι, από ό,τι έλεγαν οι ειδικοί από πέρυσι, απλώς λογιστική η υπεραπόδοση και αυτό θα φανεί στα μειωμένα έσοδα του επόμενου χρόνου. Πράγματι, τα έσοδα του Κράτους από τη φορολόγηση ήταν 2.4 δις. λιγότερα(!) από τα προβλεφθέντα. Και θα είναι ακόμη λιγότερα τα αμέσως επόμενα χρόνια και στα ταμεία του Κράτους και στην ιδιωτική οικονομία και στα ασφαλιστικά ταμεία, μεσοπρόθεσμα αφού δεν προβλέπεται αύξηση του πραγματικού εθνικού πλούτου, αύξηση της πίττας… και οι δυνατότητες των φορολογούμενων πολίτων μειώνονται..και λόγω της πάντα αυξανόμενης φορολογίας. Φαύλος κύκλος δηλαδή!! Όταν όμως κερδίζεις απλώς χρόνο στο παρόν χωρίς ταυτόχρονα να κάνεις κάτι ουσιαστικό για το μέλλον, τότε δεν σπαταλάς μόνον το παρόν αλλά υποθηκεύεις σίγουρα και το μέλλον…
Αυτούς τους σίγουρους τρόπους για να αυξηθεί η πίττα μέσα από τη μείωση των λειτουργικών εξόδων του Κράτους και αύξηση των εσόδων μέσα από την φορολογία επί της αύξησης της πίττας μέσω της προσέλκυσης νέων ιδιωτικών επενδύσεων και την αξιοποίηση της Κρατικής Περιουσίας, αυτούς τους σίγουρους τρόπους δεν τους χρησιμοποίησε σχεδόν καθόλου η πρώτη φορά Αριστερή ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Κυβέρνηση.
Αυτό δεν είναι καθόλου περίεργο αφού ιδεολογικά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, το 5% του αρχικού, πριν την κρίση ΣΥΡΙΖΑ, αυτοί που πραγματικά κυβερνούν ήταν και είναι θιασώτες μιας κεντρικά ελεγχόμενης οικονομίας και είχαν -και εν πολλοίς έχουν- μία εμμονική αποστροφή στον πλούτο και την παραγωγή του. Δεν τους πάει να δώσουν μάχη γι’ αυτά. Μήπως όμως ετοιμάζονταν για εκλογές και τους τα «χάλασε» η νεροποντή, οι καταστροφές και οι τραγικοί θάνατοι για τα οποία φταίνε οι προηγούμενοι..
Αντώνιος Ι. Ζαρκανέλας (Δρ)
τ. Γενικός Διευθυντής Ανάπτυξης
Νομαρχίας Θεσσαλονίκης
