Ελεύθερο Βήμα
Κάποτε οι εποχές άλλαζαν κάθε 10 με 20 χρόνια. Σήμερα με πρόχειρους υπολογισμούς κάθε μέρα που περνά είναι και μία αλλαγή. Κοιμάσαι 20 και ξυπνάς 30. Η εποχή που ζούμε και εκφραζόμαστε αλλάζει διαρκώς. Πιστεύω ότι αρκετά χρόνια αργότερα, όταν θα ενδιαφερθεί κάποιος να γράψει την ιστορία αυτής της εποχής θα πρέπει να την ονομάσει Αλλαγή. Θα χρειαστεί ένα ρεπερτόριο πρακτικών και θεωριών ώστε να αναδείξει με ιστορικότητα όσα συμβαίνουν σήμερα.
Από τη μία πλευρά έχει ενδιαφέρον οτιδήποτε μπορεί και μεταβάλλεται στο χρόνο. Από την άλλη όμως, μία μεταβολή κρύβει και την αλλοίωση αποκτώντας έτσι κινδύνους. Σκεφτείτε τη μουσική στο χρόνο. Τα τραγούδια σήμερα – με τους συγκεκριμένους στίχους- διαμορφώνουν τη γλώσσα και τη συνείδηση των νέων. Χωρίς να το αντιλαμβάνονται, γίνονται δέκτες μιας εμπορευματοποιημένης απόλαυσης. Βέβαια αυτό συμβαίνει σ’ όλες τις παγκοσμιοποιημένες κοινωνίες. Όλοι προσπαθούν να γίνουν ίδιοι, ακούγοντας την τάση στη μουσική, φορώντας οτιδήποτε κυκλοφορεί και προβάλλεται ως στυλ.
Υπάρχει μια λέξη- κλειδί και την ακούω κάθε φορά που συμμετέχω άθελά μου σε συζητήσεις συμβουλευτικού χαρακτήρα: Αντίσταση. Όμως, ο τρόπος διασκέδασης, η επιλογή μουσικής στη συγκεκριμένη περίπτωση αντανακλά το πολιτισμικό επίπεδο του κάθε ατόμου. Καθρεπτίζει τις σκέψεις, τις αναζητήσεις ακόμη και τις γνώσεις του καθένα. Είναι λοιπόν εύκολο να μιλά κανείς για αντίσταση σε ό,τι νέο κυκλοφορεί όταν ξεχνά τον τρόπο με τον οποίο έχει μεγαλώσει και ο ίδιος ο πομπός αλλά κυρίως ο δέκτης. Κάθε φορά που ακούω συμβουλευτικούς γονείς στην προσπάθειά τους για φιλελεύθερη διαπαιδαγώγηση να μονολογούν με επιχείρημα την αντίσταση, φοβάμαι. Ίσως επειδή έμαθα στην πάροδο των χρόνων ότι η έννοια της αντίστασης είναι κάτι που προκύπτει μέσω πρακτικών και συνηθειών όχι μέσω μονολόγου.
Οι πληροφορίες υπάρχουν πλέον παντού γύρω μας, όμως ο τρόπος που τις χειριζόμαστε και τις κατακτούμε είναι μια διαδικασία όπου τα συμβάντα και οι κοινωνικές σχέσεις αλληλοεπιδρούν και συνθέτουν τη νοημοσύνη μας και κατ’ επέκταση τη συμπεριφορά μας. Με απλά λόγια, η αντίσταση είναι σαν τον πολλαπλασιασμό. Ξέρουμε να τον χρησιμοποιούμε, αλλά ξεχνάμε ότι είναι απλώς μια επαναλαμβανόμενη διευκόλυνση του εαυτού για να μη κάνει χιλιάδες προσθέσεις!
Άσπα Κοροσίδου
Φοιτήτρια παιδαγωγικού τμήματος του ΑΠΘ
