Γράφει ο Κώστας Δαλακιουρίδης
Είναι γνωστή η περίπτωση του κ. Σώρρα που θα γέμιζε χρυσάφι την Ελλάδα. Θυμόμαστε ότι είχε σκάσει σαν βόμβα η είδηση ότι κάποιος έχει κάπου 600 δις ευρώ και το ελληνικό κράτος δεν τα θέλει γιατί έθετε σαν όρο να φύγουν οι πολιτικοί, κι εκεί τον πίστεψαν αρκετοί. Ο κ. Γεωργιάδης του έκανε μήνυση για διασπορά ψευδών ειδήσεων την οποία έχασε! Είχαμε την εντύπωση ότι δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι δεν υπήρχαν τα χρήματα. Όμως το πλημμελειοδικείο δέχθηκε κάτι παραπάνω: ότι υπήρχαν τα χρήματα και ότι ο κ. Σώρρας είναι διαχειριστής τους !
Τα χρήματα όλα κι όλα ήταν τέσσερες μετοχές της τράπεζας της Ανατολής που τελικά την αγόρασε η εθνική και η αξία τους ήταν μηδαμινή. Τώρα το πώς προέκυψε αυτός ο θησαυρός είναι θέμα ψυχολόγου. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν κινήθηκε και η απόφαση έγινε τελεσίδικη! Έτσι έγινε δισεκατομμυριούχος με δικαστική απόφαση.
Αυτή η ιστορία μόνο στην Ελλάδα μπορούσε να συμβεί γιατί στην Κύπρο που πήγε επίσης για να τη σώσει τον έδιωξαν αφού σαν κράτος που σέβεται τον εαυτό του έκαναν μια έρευνα και κατάλαβαν με ποιον είχαν να κάνουν.
Έκανε λοιπόν γραφεία της οργάνωσης «Ελλήνων Συνέλευσις» σε όλη την Ελλάδα που τα πλήρωναν οι αφελείς και κινιόταν μάλλον για δημιουργία πολιτικού σχήματος και τότε ξύπνησαν οι πολιτικοί μας.
Αυτά βέβαια λίγο πολύ είναι γνωστά. Εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι η τρομερή πειθώ που διέθετε αυτός ο άνθρωπος που μπορούσε να πείσει τον καθένα ότι πετάει ο γάιδαρος. Όμως κανείς δεν πείθεται αν δεν θέλει να πεισθεί. Κι εκεί είναι το κουμπί της Αλέξαινας. Ότι δεν θέλαμε να πιστέψουμε ότι πτωχεύσαμε κι έπρεπε βήμα βήμα με αίμα και θυσίες να σταθούμε στα πόδια μας. Και ήμασταν πρόθυμοι να εμπιστευτούμε τον οποιονδήποτε θα μας γλίτωνε από αυτό τον κόπο. Εμφανίστηκε λοιπόν ο κ. Σώρρας σαν έτοιμος από καιρό να ανταποκριθεί στις επιθυμίες μας. Και τι ήθελε για ανταπόδοση; Ψιλοπράγματα. Να γίνει κυβερνήτης.
Στο κάτω κάτω της γραφής κι κ. Τσίπρας τα ίδια δεν έλεγε περίπου; Το σφάλμα του κ. Τσίπρα ήταν ότι δεν έστειλε στα Γιούρογκρουπ τον κ. Σώρρα αντί για τον Γιάννη (λάθος Γιάνη το θέλει). Θα μας έσωζε και μας και την Ευρώπη. Πάντως χειρότερα αποκλείεται να ήμασταν.
Το πρόγραμμα του κ. Σώρρα ήταν παρασάγγες μπροστά από αυτό του Σύριζα. Ο Αλέξης θα έσβηνε τα χρέη με λεφτά που θα μας έδιναν οι δανειστές. Ο Αρτέμης είχε έτοιμο ζεστό χρήμα! Κι όλοι περίμεναν να ξεχρεωθούν και να τους μείνει και ρευστό για τα μπουζούκια. Εμείς θα ψηφίζαμε Αρτέμη με δύο χέρια. Δυστυχώς αυταπατήθηκε αλλά δεν ήταν πολιτικός για να την σκαπουλάρει!
Όπως ήταν επόμενο όλα απεδείχθησαν όνειρα θερινής νυχτός και σιγά σιγά αρχίζουμε να καταπίνουμε το φαρμάκι ότι δεν υπάρχουν σωτήρες. Αυτό είναι το κέρδος της υπόθεσης.
Να δούμε τώρα, πότε θα καταλάβουμε τον αντίζηλο του Αρτέμη (να το κάνουμε τραγούδι: τι Αρτέμης , τι Αλέξης …) Γιατί ο Αρτέμης είπε μόνο μια φορά το μεγάλο ψέμα. Αυτοί έχουν εθισθεί και κάθε μέρα σκαρώνουν κι από ένα. Τώρα ετοιμάζονται να μας πουλήσουν νέο παραμύθι και μας κλέβουν δέκα για να μας δώσουν δύο και θέλουν κι ευχαριστώ κι από πάνω. Το παραμύθι βλέπετε έχει έξοδα. Βέβαια αντί για ευχαριστώ θα προτιμούσαν την ψήφο μας. Γιατί οι πολιτικοί με τα ευχαριστώ δεν χορταίνουν ενώ οι ψήφοι εξαργυρώνονται στον δημόσιο κορβανά γι’ αυτούς και τη ακολουθία τους.
Κώστας Δαλακιουρίδης
