Της Δέσποινας Ποικιλίδου
Πριν από χρόνια με αξίωσε ο θεός να επισκεφθώ το Λονδίνο. Το ταξίδι εκείνο το οφείλω σε μια παιδική μου φίλη που τώρα βρίσκεται στη γειτονιά των… αγγέλων. Ανάμεσα στα πολλά αξιοθέατα, στα οποία με χαρά με ξενάγησε, ήταν μερικά από τα πιο φημισμένα μουσεία του κόσμου (Εθνικό, Βρετανικό, Victoria and Albert, Tate gallery, Kew garden), μέχρι και το μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της Madame Tussauds.
Εκεί, μεταξύ άλλων διασημοτήτων, είδαμε και το κέρινο ομοίωμα του Stephen Hawking, του παγκόσμιου βρετανού θεωρητικού φυσικού επιστήμονα, του σπουδαιότερου μετά τον Einstein, γνωστού για το έργο του γύρω από τις μαύρες τρύπες και τη σχετικότητα, με τον ίδιο καθισμένο στη γνωστή αναπηρική του καρέκλα.
Συγγραφέας πολλών επιστημονικών έργων όπως Το Χρονικό του Χρόνου, ο Hawking, διαγνώστηκε σε ηλικία 22 ετών με τη νόσο του «κινητικού νευρώνα», μια ασθένεια που νεκρώνει σταδιακά τα νεύρα που είναι υπεύθυνα για όλες τις κινήσεις του σώματος, προκαλώντας γενική αναπηρία. Για πολλά χρόνια, μέχρι το θάνατό του στις 4 Μαρτίου 2018 σε ηλικία 76 ετών, έζησε σε μια αναπηρική καρέκλα, εξαρτημένος από ένα ηλεκτρονικό σύστημα φωνητικής αναπαραγωγής για να επικοινωνεί με τους ανθρώπους.
Ωστόσο δεν άφησε την αναπηρία να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο του. Έδινε συμβουλές ακόμη και για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης. Στα τρία του παιδιά έλεγε «θυμήσου να κοιτάς τ’ αστέρια και όχι τα πόδια σου. Προσπάθησε να βγάλεις νόημα από αυτό που βλέπεις και να αναρωτιέσαι για το τί κάνει το σύμπαν να υπάρχει. Να είσαι περίεργος». Έλεγε ακόμη πως δεν υπάρχει τίποτε μεγαλύτερο από το σύμπαν.
Τον απασχολούσαν ερωτήματα του τύπου: Από πού προερχόμαστε; Πώς δημιουργήθηκε το σύμπαν; Είμαστε μόνοι; Υπάρχει εξωγήινη ζωή; Ποιο είναι το μέλλον του ανθρώπινου είδους;
Μέχρι τη δεκαετία του 1920 όλοι πίστευαν ότι το σύμπαν είναι στατικό και αμετάβλητο. Τότε ανακαλύφθηκε ότι το σύμπαν διαστέλλεται. Ο Hawking ανέπτυξε τη θεωρία του για τις «μαύρες τρύπες» του διαστήματος υποστηρίζοντας ότι είναι «πύλες σε άλλη διάσταση».
Η τελευταία του θεωρία για το «πολυσύμπαν» αποτελεί μια πρόβλεψη για το αναπότρεπτο τέλος του κόσμου αλλά και έναν ελπιδοφόρο τρόπο να ανιχνεύσουμε, ίσως, τα «παράλληλα σύμπαντα». Με τον θάνατό του όμως σταματά εκεί ο δικός του Μαραθώνιος. Άλλοι θα συνεχίσουν τη σκυταλοδρομία που ξανοίγεται μπροστά τους.
Γιατί; Γιατί ο άνθρωπος πληρώθηκε το μισθό της αμαρτίας τρώγοντας τον «απαγορευμένο καρπό της γνώσης του καλού και του κακού». Ο μισθός αυτός είναι πάντα ο θάνατος.
Κρίμα, γιατί αν δεν υπήρχε ο θάνατος ίσως αυτός ο σοφός άνθρωπος θα μας αποκάλυπτε όλα τα μυστικά του σύμπαντος, ποιος το δημιούργησε και τι κάνει το σύμπαν να υπάρχει.
Κρίμα, γιατί αν δεν υπήρχε ο θάνατος, ως κληροδότημα του προ προ παππού μας Αδάμ, ο Hawking θα συνομιλούσε σίγουρα με το Θεό και ίσως του έδινε θεϊκή υπόσταση στη θέση των «εκπεσόντων αγγέλων» όπως ήταν το αρχικό Του σχέδιο.
Γι’ αυτό όμως έστειλε το Νέο Αδάμ να πληρώσει τα λύτρα της αμαρτίας «διότι τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού το μονογενή για να μην απολεσθεί πάς ο πιστεύων εις αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια».(Ιωάν. γ’ 16)
Και αυτός ο Νέος Αδάμ είπε κάποια στιγμή, όταν ήταν εδώ κάτω στη γη, «Δοξάζω σε, Πάτερ Κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψες ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψες αυτά εις νήπια». (Ματθ.ια, 25)
Και όσο για το σωματίδιο του θεού, κύριοι ερευνητές του Cern, μην ψάχνετε να το βρείτε μέσω των πλέον σύγχρονων μηχανημάτων σας. Θα το βρείτε αν παρατηρήσετε «τα κρίνα του αγρού», την αράχνη της θάλασσας ή τον ίδιο σας τον εαυτό, την τέλεια αυτή κατασκευή που έχει νου που σκέφτεται και μιλάει.
Και σε εσένα, κύριε Hawking, εύχομαι να μη λείπεις από το «σπίτι του πατέρα» γιατί θα ήταν πολύ κρίμα το σοφό και συνετό σου πνεύμα, απαλλαγμένο από τα δεσμά μιας άρρωστης σάρκας, να μη βρεθεί μπροστά στο δημιουργό αυτού του υπέροχου σύμπαντος που τόσα χρόνια έψαχνες. Να σου απλώσει το χέρι και να σου πει «είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου». Είναι σίγουρα ο μόνος πιο σοφός από σένα…
Κατερίνη 27/3/2018
Δ. Ποικιλίδου
Ζωγράφος – Λογοτέχνης
