Εις ώτα μη ακουόντων
Δυστυχώς πολλοί επιμένουν να κρίνουν φορώντας χρωματιστά γυαλιά και βουτώντας μέσα σε αποχαυνωτικές αυταπάτες. Ίσως αυτές να τρέφουν κάποιο αυτάρεσκο ομαδικό εγώ ότι κάποιοι είμαστε, ότι δεν είμαστε ντιπ κατά ντιπ του πεταματού ότι κάτι αξίζουμε κι εμείς. Για το ποιοι είμαστε δεν χρειάζεται παρά να ρίξει κανείς μια ματιά στην κυκλοφοριακή μας αγωγή, στα πανεπιστήμια, στο ποδόσφαιρο, στις απάτες με τα φ΄λαρμακα και στις στατιστικές όπου έχουμε θρονιαστεί στις τελευταίες θέσεις και δεν λέμε να το κουνήσουμε. Κι όχι μόνο αυτό αλλά συναγωνιζόμαστε με Ρουμανία και Βουλγαρία για τον πυθμένα μέχρι που να μπουν Σκόπια , Αλβανία και Κόσοβο στην Ευρωπαϊκή Ένωση οπότε θα έχουμε πιο επικίνδυνους αντίπαλους.
Φίλος συριζαίος επέμενε ότι με οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση θα ήμασταν χειρότερα (!) γιατί (λέει) ότι είναι η μόνη άφθαρτη δύναμη και η πραγματική (ξαναλέει) αριστερά. Του θυμίσαμε λοιπόν, ότι και όταν ανέβηκε στην εξουσία το Πασόκ με πολλά όνειρα κι ελπίδες γράφαμε ότι κι αυτό από έλληνες είναι φτιαγμένο άρα να μην περιμένουμε θαύματα.
Μάλιστα τότε ήταν εποχή ανάτασης και όχι κατάπτωσης με πολλούς αξιόλογους να στοιχίζονται στις γραμμές του οπότε άρχισε η μάχη μεταξύ οραματιστών και ιδεολόγων από τη μία και πραγματιστών και συμφεροντολόγων από την άλλη. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό.
Επί πλέον υπήρχε ένας αρχηγός που μπορεί να ήταν λαϊκιστής αλλά δεν είχε αυταπάτες και είχε μια ολοκληρωμένη εικόνα για το παγκόσμιο γίγνεσθαι. Όταν κατάλαβε με ποιους είχε να κάνει μας κατέταξε σε ένα σοσιαλισμό μεταξύ Συρίας- Ιράκ και Λιβύης γιατί καθώς προαισθανόταν το που θα πήγαιναν αυτές οι χώρες, μας έβαλε στην τροχιά που μας άξιζε. Επειδή όμως καθυστερούσαμε να πάμε ανέλαβε ο Γιωργάκης κι επειδή αργούσε μας προέκυψε ο Αλέξης.
Τώρα μπορούμε να κοιτάζουμε άφοβα στον καθρέφτη και να τον φτύνουμε να μην αβασκαθούμε. Τέτοια μαγκιά τέτοιον ωχαδερφισμό, τόση ψευτιά, τέτοια αμετροέπεια τόση χυδαιότητα δεν υπάρχει στο ντουνιά. Έχουμε βγάλει όλοι τον χειρότερό μας εαυτό και ρωτούμε τον καθρέφτη «καθρέφτη καθρεφτάκη μας υπάρχουν άλλοι χειρότεροι από εμάς;» και αυτός γυρίζει και ψάχνεται λες και του είπαμε να κάνει διαίρεση με το μηδέν.
Έχουμε κρύψει τα προτερήματά μας γιατί δεν είναι αρκούντως προοδευτικά κι ακολουθούμε μια άκρατη φιλελεύθερη πορεία που δεν αφήνει τίποτε όρθιο. Είμαστε πλέρια εκσυγχρονισμένοι σύμφωνα με τις προσταγές της παγκοσμιοποίησης που δεν θέλει παλιούς θεσμούς γιατί της στέκονται εμπόδιο και θέλει άτομα έρμαια ξεκομμένα από τις παραδόσεις της για να τα καταπιεί αμάσητα. Κι ενώ η κοινωνία δείχνει σ’ αυτές τις δύσκολες ώρες ανθρωπιά και αλληλεγγύη, οι «μπροστάρηδες» μας τραβούν προς τα πίσω γιατί λένε δεν διαβάζουμε τα σημεία των καιρών.
Πρέπει λέει να γίνουμε ευρωπαίοι, να διώχνουμε τα παιδιά μας μόλις ενηλικιωθούν να μην ενδιαφερόμαστε για τον πλησίον μας γιατί θα ενδιαφερθεί το κράτος να μην βοηθούν οι συνταξιούχοι τα παιδιά και τα εγγόνια, γιατί δεν είναι αυτό το μοντέλο που θέλουμε. Με λίγα λόγια να πάψουμε να είμαστε άνθρωποι παλαιάς κοπής αφού πρέπει να προοδεύσουμε ότι κι αν σημαίνει αυτό για μερικούς μερικούς. Αλλά θα επανέλθουμε.
Κώστας Δαλακιουρίδης.
