Του Γιάννη Κορομήλη
Στην κατάσταση πού βρίσκεται σήμερα η χώρα μας (οικονομικά κι όχι μόνο)- υπάρχουν βέβαια και άλλα κράτη σε χειρότερη , αλλά «καθένας κλαίει το Γιάννη του» λέει ο λαός μας- έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενα φύλλα της εφημερίδας μας. Πέραν αυτού την γνωρίζουμε καλά όλοι μας (σχεδόν, υπάρχουν και οι πολύ πλούσιοι) ώστε « τον λύκο τον βλέπουμε,, δεν χρειάζεται να ψάχνουμε για τα χνάρια (τα ίχνη, τις πατημασιές) του».
Το ερώτημα συνεπώς που μας βασανίζει – και ειλικρινά δεν ξέρουμε αν απασχολεί κάν τους κυβερνώντες τη χώρα μας ή αν το μόνο μέλημα τους είναι η παραμονή στην εξουσία και η «νομή της – ήταν και είναι τα τελευταία 10 περίπου χρόνια: πότε και πώς θα βγούμε από το τέλμα, μέσα στο οποίο «γυρνάμε και γερνάμε». Με ποια «όπλα» θα αντιμετωπίσουμε την κρίση που μας εξουθενώνει.
Οι κυβερνώντες βέβαια βρήκαν ένα… «αφήγημα» που χαμογελώντας μας το πλασάρουν μόνιμα με αυτοϊκανοποίηση: «Ποια μνημόνια και ποια κρίση; Από αυτή απαλλαγήκαμε τον περασμένο Αύγουστο. Κι από τότε και δώθε και στη συνέχεια όλα πάνε πρίμα. Δεν έχουμε πλέον κανένα πρόβλημα»! Απορούν οι συνταξιούχοι, απορεί η συντριπτική πλειοψηφία του λαού: Μα οι ίδιοι, λέτε, ότι δίνετε καθημερινό αγώνα για να μην περικοπούν κι άλλο οι συντάξεις από την ερχόμενη Πρωτοχρονιά. Τελευταία δε να μην μειωθεί το αφορολόγητο από την 1/1/2020. Και τα αντιλαϊκά αυτά μέτρα – όπως και πολλά άλλα- εσείς με τις ψήφους τω βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ τα ψηφίσατε στη Βουλή Κι όπως φαίνεται τα θεωρείτε – και όντως είναι – σοβαρά προβλήματα, Γιατί (συνηθίζεται) να τα λέτε μια έτσι και μια αλλιώς;
Αλλά ας αφήσουμε τους κυβερνώντες να λένε ό,τι θέλουν. Ποιος τους πιστεύει άλλωστε… Κι ας δούμε τι μπορεί ή έστω τι πρέπει να γίνει. Και με ποιες προϋποθέσεις και ποια «όπλα» μπορούμε και πρέπει να εξασφαλίσουμε το καλύτερο δυνατό μέλλον για μας, τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Γιατί αν περιμένουμε απ΄αυτούς που μας κυβερνούν σήμερα να το πετύχουν θα βασανιζόμαστε όχι μόνο εμείς αλλά οι γενιές μέχρι τα δισέγγονα μας και βλέπουμε. Βαριά κουβέντα; Θα δείτε στη συνέχεια από τι αντιλήψεις εμφορούνται και κορυφαία στελέχη τους και θα καταλάβετε ότι είναι σωστή αυτή η «βαριά κουβέντα».
Κατά την κρίση πολλών και έγκυρων ειδικών, αλλά κυρίως από την εμπειρία άλλων κρατών που τους χτύπησε η κρίση αλλά κατάφεραν να απαλλαγούν σύντομα απ΄αυτήν σε ένα, δύο ή τρία χρόνια κι όχι σε δεκαετίες όπως εμείς, τα «όπλα» κατά της κρίσης είναι:
Συναίνεση, συνεργασία, ομοψυχία της πολιτικής ηγεσίας της χώρας.
Μ΄άλλα λόγια οι πολιτικοί ηγέτες της Ελλάδας να καθίσουν σ΄ένα στρογγυλό τραπέζι και να μη σηκωθούν απ΄αυτό αν δεν καταλήξουν σ΄ένα πρόγραμμα κοινής αποδοχής για την έξοδο της χώρας από το θανατηφόρο τέλμα που μας έριξαν. Οι άλλοι, άλλων χωρών, το κάνανε και πέτυχαν. Εμείς γιατί όχι; Θα πείτε είναι δυνατόν να γίνει αυτό σ΄εμας; Προσωπικά πιστεύω πως όχι, δεν θα γίνει. Και δεν θα γίνει γιατί κατέχονται (ιδιαίτερα η σήμερα κυβερνώντες) από διχαστικές ιδεοληψίες.
Θυμηθείτε τα προεκλογικά συνθήματα του κ. Αλ. Τσίπρα: «Εμείς ή αυτοί», «ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν». Πως λοιπόν να καθίσει στο ίδιο τραπέζι μ ΄αυτούς. Αφού, σύμφωνα με όσα λέει τους… χωρίζει άβυσσος. Οι άλλοι είναι εχθροί θανάσιμοι. Όχι πολιτικοί με άλλες απόψεις. Είναι, όπως ο ίδιος τους χαρακτήρισε: «μειοδότες, μερκελιστές», κ.α. παρόμοια. Όπως ο συγκυβερνήτης του, ο πολύς κ. Καμμένος κραύγαζε από το βήμα της Βουλής: «εσείς με τα τέσσερα, με τα τέσσερα». Έλεγε δηλαδή πως οι της Αντιπολίτευσης είναι ανδράποδα ζώα! Αν ήταν άνθρωποι θα βάδιζαν όρθιοι με τα δύο!!!
Αν είναι έτσι, θα πείτε γιατί τα γράφω; Πρώτα για να δείξω ότι μ΄αυτή την κυβέρνηση αυτό το «όπλο» δεν θα χρησιμοποιηθεί και δεύτερο να τόχουμε όλοι μας υπόψη. Οι εκλογές πλησιάζουν…
Συνεχίζεται…
