Μελετώντας την Συμφωνία των Πρεσπών

Συγκεκριμένα στο άρθρο 1, παρ. 3, εδ. θ´υπάρχει μόνο ένα ευχολόγιο για έναν «ειλικρινή, δομημένο και με καλή πίστη διάλογο» μεταξύ των επιχειρηματικών κοινοτήτων και η αναφορά σε μια ακαθόριστη διμερή ομάδα ειδικών στο πλαίσιο της ΕΕ με συνεισφορά του ΟΗΕ και του ΔΟΤ, η οποία θα δράσει επί τριετία μετά το 2019, ενώ καμία διαδικασία επιβολής των αποφάσεων της διμερούς ομάδας ειδικών δεν θεσπίζεται.

Επιπροσθέτως σύμφωνα με το άρθρο 1,παρ. 3, εδ. ζ´ οι ιδιωτικές οντότητες της ΠΓΔΜ θα μπορούν να χρησιμοποιούν για πάντα τους όρους «Μακεδονία» ή «Μακεδονικός/ή/ό» χωρίς τον επιθετικό προσδιορισμό «Βόρεια»,παράλληλα δεν υπάρχει σε κανένα άρθρο της Συμφωνίας μία ανάλογη ρητή κατοχύρωση ότι οι ιδιωτικές οντότητες της Ελλάδας θα μπορούν να χρησιμοποιούν για πάντα τους όρους «Μακεδονία» ή «Μακεδονικός/ή/ό».

Το βασικότερο όμως πρόβλημα με κινδύνους και ασάφειες βρίσκεται στο άρθρο 7.

Είναι διαχρονικά γνωστό ότι οι δύο πλευρές προσέρχονταν στον διάλογο δίνοντας διαφορετική έννοια στον όρο «Μακεδονία». Η Ελληνική πλευρά έδινε κυρίως γεωγραφικό περιεχόμενο. Ενώ η Σκοπιανή πλευρά έδινε κυρίως εθνολογικό καταχρώμενη του ονόματος και πλαστογραφώντας την ιστορία. Η διακήρυξη στο άρθρο 7, παρ.1 ότι «τα Μέρη αναγνωρίζουν ότι η εκατέρωθεν αντίληψη τους ως προς τους όρους « Μακεδονία» και «Μακεδόνας» αναφέρεται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτιστική κληρονομιά» αφήνει να διαπερνά όλη τη συμφωνία η πραγματικότητα ότι το κάθε μέρος κρατάει τις δικές του αντιλήψεις, οι οποίες δεν καθορίζονται στο κείμενο της Συμφωνίας και δεν είναι στην πράξη συμβατές. Η αναφορά σε Ελληνικό πολιτισμό στο άρθρο 7, παρ. 2 και σε αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό στο άρθρο 7, παρ. 4 σε καμία περίπτωση δεν διασφαλίζουν την Ελλάδα από την παραχάραξη της ιστορίας της, καθώς για παράδειγμα στον γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας υπήρχαν στην αρχαιότητα αποικίες των Αθηναίων, Κορινθίων, Χαλκιδαίων κλπ όπως η Όλυνθος ή η Ποτίδαια οι οποίες για τους Σκοπιανούς αποτελούν τους φορείς του Ελληνικού πολιτισμού στην γεωγραφική περιοχή και με τις οποίες ήρθε σε πολεμική σύρραξη ο Φίλιππος Β´ ο Μακεδών.

Η αναφορά λοιπόν στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό αποσυνδέει την «Βόρεια Μακεδονία» από τον Ελληνικό πολιτισμό και την ιστορία του, κατά την αντίληψη του κάθε μέρους, γεγονός παντελώς αδιάφορο για τους Σκοπιανούς, καθόσον το διακύβευμα για αυτούς θα ήταν εάν σαφώς αποσυνδέαμε τη «Βόρεια Μακεδονία» από την αρχαία Μακεδονία και την ιστορία του αρχαίου Μακεδονικού Βασιλείου. 

Συνεπώς όχι μόνο δεν απαλείφονται με την “Συμφωνία των Πρεσπών” η πλαστογράφηση της Μακεδονικής Ιστορίας και ο Αλυτρωτισμός των Σλάβων των Σκοπίων αλλά επιτείνονται και αποκτούν μια πολύ επικίνδυνη και επίσημη δυναμική, καθώς θα υπάρχει πλέον (μετά την κύρωση της) μια κρατική οντότητα με το διεθνώς αναγνωρισμένο όνομα και από την Ελλάδα «Βόρεια Μακεδονία» και ένας «Μακεδονικός Λαός» που θα μπορεί κατά τη βούληση του, να εργάζεται πλέον για την εθνική του ολοκλήρωση με την «απελευθέρωση» και προσάρτηση της «Νότιας Μακεδονίας».

Τα προβλήματα θα επιδεινωθούν μετά από μια πιθανή είσοδο της «Βόρειας Μακεδονίας» στην ΕΕ.

Δυστυχώς βλέπω σύντομα αντιπαράθεση μίας χώρας με επίσημα καταχωρημένο το όνομα Μακεδονία στο όνομα της με τρεις Ελληνικές γεωγραφικές περιφέρειες! 

Και το χειρότερο να μην μπορεί να αποκλεισθεί στο μέλλον το ενδεχόμενο η συναίνεση της «Βόρειας Μακεδονίας» μετά την ένταξη της στην ΕΕ για χρηματοδοτήσεις, προγράμματα κλπ να περνάει μέσα από επώδυνες δεσμεύσεις της εκάστοτε Ελληνικής Κυβέρνησης, περί αναγνώρισης και παραχωρήσεων για «μακεδονική μειονότητα» ,αρχαίου Μακεδονικού πολιτισμού, διευκολύνσεων στην «Ελληνική ή Νότια Μακεδονία» κλπ.

Δυστυχώς ανοίγουμε τους ασκούς του Αιόλου και σύντομα θα κληθούμε μα θερίσουμε θύελλες!!! 

Η οικονομική ζημία για τις εκατοντάδες επιχειρήσεις μας με επωνυμία η σήματα Μακεδονικά όσο μεγάλη και αν είναι δεν θα μπορεί να συγκριθεί με τον αναμενόμενο σφετερισμό και την κλοπή της Μακεδονικής ιστορίας και πολιτισμού των οποίων η αξία είναι ανεκτίμητη.