Αυτή θα πρέπει να είναι μια εποχή του χρόνου που οι άνθρωποι μαζεύουν βαλίτσες και ταξιδιωτικά έγγραφα για τις καλοκαιρινές τους διακοπές – τουλάχιστον στο βόρειο ημισφαίριο, γράφει σε άρθρο της η Ιζαμπέλ Ντουράν, αναπληρώτρια Διευθύντρια της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη, UNCTAD.
Η κυρία Ντουράν αναφέρει ότι για πολλές οικονομίες, αυτοί οι μήνες είναι κρίσιμοι και εκατομμύρια επιχειρήσεις και εργαζόμενοι είναι πρόθυμοι να υποδεχθούν τουρίστες, ειδικά δεδομένου του πόσο άσχημα έχει ήδη πληγεί ο τομέας.
Η περσινή χρονιά ήταν καταστροφική για τον τουρισμό και τα εκατομμύρια των ανθρώπων που εξαρτώνται από αυτόν. Μετά από έξι δεκαετίες εξαιρετικής ανάπτυξης, ο τομέας τέθηκε σε σχεδόν πλήρη αδιέξοδο από την πανδημία COVID-19.
Οι διεθνείς αφίξεις τουριστών μειώθηκαν σε επίπεδα που δεν είχαν παρατηρηθεί από το 1990. «Εκτιμούμε ότι η κρίση έχει κοστίσει στον κόσμο περίπου 4 τρισεκατομμύρια δολάρια και έχει θέσει σε κίνδυνο πάνω από 100 εκατομμύρια θέσεις άμεσης τουριστικής δραστηριότητας» αναφέρει.
Ο αντίκτυπος είναι τόσο μεγάλος λόγω των πολυάριθμων προμηθευτών και επιχειρήσεων που συνδέονται με τον βασικό τομέα.
Η κ. Ντουράντ υπογραμμίζει με νόημα ότι ο αντίκτυπος είναι σχεδόν ισοδύναμος με το ΑΕΠ της Γαλλίας.
Αργή πρόοδος
Και συνεχίζει: Με τους εμβολιασμούς να έχουν κυκλοφορήσει στις περισσότερες ανεπτυγμένες οικονομίες, θα περιμέναμε ότι η κατάσταση σήμερα θα είναι σημαντικά καλύτερη από αυτή πέρυσι. Δυστυχώς, δεν είναι.
Λοιπόν, τι έχει συμβεί; Από τη μία πλευρά, η σχετικά αργή πρόοδος στον εμβολιασμό θέτει σε κίνδυνο πολλούς εργαζόμενους στον τουρισμό, επηρεάζοντας έτσι την πλευρά της προσφοράς.
Οι εργαζόμενοι στον τουρισμό στις αναπτυσσόμενες οικονομίες, συμπεριλαμβανομένων προορισμών όπως τα μικρά νησιωτικά αναπτυσσόμενα κράτη, όπου ο τουρισμός είναι βασικός μοχλός ανάπτυξης, κινδυνεύουν ιδιαίτερα.
Από την άλλη πλευρά, η εμπιστοσύνη των ταξιδιωτών επηρεάζεται από τους συνεχώς μεταβαλλόμενους ταξιδιωτικούς περιορισμούς που δεν μπορούν να χαλαρώσουν ή να αρθούν αυτή τη στιγμή, ιδίως υπό το φως των νέων παραλλαγών του ιού που εμφανίζονται και ελλείψει επαρκούς εξάπλωσης των εμβολίων.
Επιπλέον, έχουμε το κόστος των δοκιμών, την έλλειψη συντονισμού και σαφήνειας σχετικά με τους κανονισμούς σε προορισμούς, περιορισμένη διεθνή συνεργασία, ακύρωση ή επαναπρογραμματισμό πτήσεων και γενική αβεβαιότητα σχετικά με την εξέλιξη του ιού. Δεν είναι περίεργο που πολλοί άνθρωποι παραμένουν επιφυλακτικοί στα ταξίδια.
Ζωτική πηγή εισοδήματος
Αλλά οι τουρίστες – και τα χρήματά τους – χρειάζονται τόσο πολύ αυτή τη στιγμή. Ο διεθνής τουρισμός αποτελεί ζωτική πηγή εισοδήματος για πολλές χώρες.
Το συνάλλαγμα που κερδίζεται μέσω του τουρισμού είναι σε πολλά σημεία μια κρίσιμη πηγή για χρηματοδότηση δημοσίων δαπανών, επενδύσεων για την αναγκαία πληρωμή μέτρων ελάφρυνσης και ανάκτησης και για την εξυπηρέτηση των αποπληρωμών χρέους που έχουν συσσωρευτεί.
Ο αντίκτυπος του τουρισμού ξεπερνά τα οικονομικά. Ο τομέας αποτελεί βασικό πυλώνα της Ατζέντας 2030 για Βιώσιμη Ανάπτυξη, με μοναδική ικανότητα να συμβάλει στους περισσότερους – αν όχι όλους – από τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένης της παροχής ευκαιριών σε νέους και γυναίκες, καθώς και στη διατήρηση και προώθηση της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς.
Έναρξη της ανάκαμψης
Είμαστε τώρα λιγότερο από 10 χρόνια μακριά από τον παγκόσμιο στόχο μας να διασφαλίσουμε κοινή ευημερία έως το 2030. Η πανδημία έχει θέσει την κοινή μας πρόοδο σε αναμονή.
Χρειαζόμαστε λοιπόν επείγουσα δράση. Πρέπει να ξεκινήσουμε την ανάκαμψη του τουρισμού για τα εκατομμύρια που, εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο, έχουν μείνει να αγωνίζονται.
Πρώτα απ ‘όλα, πρέπει να διασφαλίσουμε συλλογικά ότι ο εμβολιασμός είναι ισότιμα διαθέσιμος σε όλο τον κόσμο. Μια βασική ανησυχία είναι ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες, πολλές από τις οποίες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον διεθνή τουρισμό, φέρουν το μεγαλύτερο βάρος της ανομοιογενούς εμβολιασμού.
Η αντιμετώπιση αυτού θα απαιτήσει πρωτοφανή επίπεδα συνεργασίας. Ωστόσο, ενώ οι ηγέτες έχουν υποσχεθεί τη δέσμευσή τους για διεθνή αλληλεγγύη, τα λόγια τους δεν πρέπει να υποστηριχθούν από πράξεις.
Από την πλευρά μας, η UNCTAD και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού του ΟΗΕ πρωτοστατούν στην παροχή σαφών, ενημερωμένων και αξιόπιστων δεδομένων και ανάλυσης που χρησιμοποιούνται από κυβερνήσεις και επιχειρήσεις για την ενημέρωση των πολιτικών ανάκτησης και λήψης αποφάσεων.
Οι χώρες πρέπει επίσης να διασφαλίσουν ότι οι τουριστικές επιχειρήσεις όλων των μεγεθών μπορούν να επιβιώσουν από την τρέχουσα κρίση, έτσι ώστε η δύναμη του τομέα να μπορεί να αξιοποιηθεί όταν επιστρέψουν οι τουρίστες. Αυτό απαιτεί μέτρα όπως πιστωτικά όρια για τουριστικές επιχειρήσεις και παροχή κοινωνικής προστασίας για τους τουρίστες.
Ψηφιακές τεχνολογίες
Επιπλέον, οι ψηφιακές τεχνολογίες πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την αύξηση της ασφάλειας και την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των ταξιδιωτών. Είναι επίσης καιρός να εντείνουμε την ψηφιοποίηση μεταξύ των επιχειρήσεων και του τουριστικού εργατικού δυναμικού, αναβαθμίζοντας τον τομέα ώστε να γίνει πιο ανθεκτικός.
Ευκαιρία για επανεξέταση
Ταυτόχρονα, πρέπει να κοιτάξουμε πέρα από την άμεση επανεκκίνηση του τουρισμού. Αυτή η κρίση είναι μια ευκαιρία για επανεξέταση του τουρισμού. Για παράδειγμα, ο λεγόμενος «υπερτουρισμός» ήταν μια ανησυχία σε πολλά μέρη πριν από την πανδημία.
Τώρα είναι η στιγμή για τον επανασχεδιασμό και την προσαρμογή των τουριστικών πολιτικών και διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένης της μεγαλύτερης διαφοροποίησης, πιο καινοτόμων προϊόντων και της αναζωογόνησης των αγροτικών περιοχών.
Σε όλο τον κόσμο, οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να ανακαλύπτουν τις δικές τους χώρες μέσω του εσωτερικού τουρισμού και αυτό προσφέρει την ευκαιρία να διαδοθούν ευρύτερα τα οφέλη του τομέα.
Καθώς μπαίνουμε σε μια άλλη τουριστική περίοδο με την πανδημία COVID-19 σε εξέλιξη, πρέπει να αντιμετωπίσουμε το γεγονός ότι η κρίση που αντιμετωπίζει ο τουρισμός δεν έχει τελειώσει.
Το «υπερβολικά αισιόδοξο» χειρότερο σενάριο
Πέρυσι, θέσαμε τρία πιθανά σενάρια για τον αναμενόμενο αντίκτυπο της πανδημίας στον τομέα. Το χειρότερο σενάριο αποδείχθηκε υπερβολικά αισιόδοξο. Και φέτος, ακόμη και στο πιο αισιόδοξο σενάριο, θα παραμένουμε 60% κάτω από τα επίπεδα του 2019.
Αλλά και πάλι, αυτό θα πρέπει να αποτελέσει ευκαιρία αναπροσαρμογής του τομέα.
Ο τουρισμός είναι ο τομέας με την ευρύτερη οικονομική αλυσίδα αξίας και το βαθύτερο κοινωνικό αποτύπωμα. Εδώ βρίσκεται η ευκαιρία να ξανασκεφτούμε, να επανεκκινήσουμε και να αναπτυχθούμε καλύτερα. Αλλά πρώτα, πρέπει να ξαναρχίσουμε τον τουρισμό.
