– Όχι πες μου, γίνονται αυτά τα πράγματα;
– Τι να σου πω βρε παιδί μου, μας λείπει η υπευθυνότητα, μας λείπει το κάτι άλλο, το κάτι παραπάνω;
– Εγώ ένα έχω να πω! Μας λείπει η παιδεία, μας λείπει η μόρφωση, όχι με την έννοια που νομίζουν και καταλαβαίνουν οι περισσότεροι, μας λείπει η σωστή ενέργεια, η σωστή σκέψη, αλλιώς δεν πρόκειται να αλλάξουμε.
– Και τώρα, θα πεταχτούν κάμποσοι και θα φωνάξουν, γιατί να αλλάξουμε, μια χαρά είμαστε, και ποιος είσαι εσύ που θα μας πει να αλλάξουμε, ά πάγαινε από δω ρε, που θα μας πεις να αλλάξουμε!
– Είναι και το άλλο, μας λείπει ο επαγγελματισμός σε ό,τι κάνουμε, μας λείπει…
– Όλο ελλείψεις μας βγάζεις ρε παιδί μου, λείπει το ένα, λείπει το άλλο, κάτι τις δεν έχουμε; Τίποτα δεν έχουμε;
– Νομίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, διότι δεν μπορεί να μην το ξέρω εγώ αυτό. Το ξέρω! Πως μπορεί να το ξέρεις εσύ και εγώ να μην το ξέρω; Σε παρακαλώ πολύ!
– Έτσι είναι, εγώ θα κάνω παρατήρηση σε κάποιον πώς να κάνει τη δουλειά του σε αντικείμενο που δεν έχω γνώσεις, αλλά έχω το θάρρος του θράσους να επέμβω και να τον κάνω με τα κρεμμυδάκια. Δεν σου έχει τύχει καμιά φορά κάτι παρόμοιο;
– Πολλές φορές! Σε όλα είμαστε επαγγελματίες, νομίζουμε ότι είμαστε, πιστεύουμε ότι είμαστε θέλουμε να είμαστε, αλλά πόσες φορές αποδεικνύεται ότι …πάπαλα δεν είμαστε, να βαριοχτυπιόμαστε στο πάτωμα.
– Κάτι θες να πεις!
– Για το μωρό δυο ετών παρακαλώ, που έμεινε στο λεωφορείο ενός παιδικού σταθμού, δεμένο με την ζώνη του γύρω στις τέσσερις ώρες, με τον οδηγό που νόμιζε ότι τελείωσε τη διανομή των παιδιών και πήγε σπίτι του διότι πίστευε ότι τέλειωσε τη δουλειά του!
– Και; Σώθηκε το μωρό;
– Κάποια κοπελιά το πήρε χαμπάρι που άκουσε να φωνάζει το μωρό και άρχισε να χτυπάει τα κουδούνια τριγύρω στις πολυκατοικίες μπας και βρει τον οδηγό. Και τον βρήκε! Και σώθηκε το μικρό. Και μετά η υπόθεση πήρε το δρόμο της αν και οι υπεύθυνοι του σταθμού ζήτησαν από την κοπελιά να μην φωνάξει την Αστυνομία! Διότι δεν γίνεται, πως; Πως; Πώς να φανεί ότι δεν είμαστε τόσο υπεύθυνοι όσο νομίζουμε;
– Και τώρα πες μου, πως αναλαμβάνεις ψυχές; Πως; Θα μου πεις γίνονται λάθη παραλείψεις, ναι ρε δεν λέω, αλλά όταν είσαι υπεύθυνος στη δουλειά σου δύσκολο να κάνεις λάθη, διότι είσαι επαγγελματίας.
– Ακριβώς! Επαγγελματικός επαγγελματίας, όχι επαγγελματίας του αέρα που να μας πάρει και να μας σηκώσει!
