– Δεν πάω καλά! Δεν μου κάνουν τίποτα!
– Γιατί ρε;
– Γιατί έτσι! Δεν υπάρχει γιατί!
– Και τελικά;
– Ό,τι και αρχικά!
– Δηλαδή;
– Δεν έχει δηλαδή! Η κατάσταση είναι εκτός ισορροπίας! Θα πέσουμε κάτω!
– Γιατί ρε;
– Μόλις τέλειωσα τις ειδήσεις. Είδα, είδα, άκουσα, άκουσα, κάθε λεπτά κι ένα υπογλώσσιο, ένα φόβος, μια απελπισία, να ένας από δω, να μια ηλεκτροπληξία, να ένας κατά λάθος πυροβολισμός, να κατά λάθος προσπέραση με κόκκινο, χτυπάει ο άλλος, και σφαίρα εξαφανίστηκε ο άλλος άλλος! Πόσο να αντέξει ο άνθρωπος; Πόσο να κρατηθώ; Πόσα να κατεβάσω;
– Αυτά έχουν πέραση και ψωμί ρε! Δώσε άρτον και θεάματά στο λαό, να δει τι γίνεται παραπέρα, για να φτιάξει λίγο.
– Εγώ δεν φτιάχνομαι καθόλου. Με αυτά θα φτιάξω διάθεση; Δεν υπάρχουν καλές ειδήσεις; Δεν υπάρχει κάτι καλό κι ευχάριστο που μπορεί να έγινε, να το μάθουμε, να χαρούμε να ευφρανθεί η καρδούλα μας; Δεν μπορεί μόνο στραβά κι …ανάλατα να συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα; Δεν υπάρχει κάτι άλλο; Μια βράβευση ας πούμε, μια εφεύρεση ας πούμε; Κάτι, ρε γαμώτο, να σκάσει μια χαρά στο πονεμένο μας χειλάκι, να δούμε τη ζωή από την άλλη μεριά!
– Έτσι είναι, όπως τα λες!
– Εμ, τι θα ήταν διαφορετικά;
– Ναι, αλλά πως;
– Σιγά που να μην υπάρχει κάτι άλλο, ή κάτι άλλα, σε κοτζάμ πλανήτη! Ανώδυνες ειδήσεις, χωρίς αίμα και κινδύνους! Να κόψουμε και λίγο τα χαπάκια, γιατί έτσι κι αλλιώς, σίγουρα θα τα μειώσουμε!
– Λες να είναι φαρμακευτικός δάκτυλος;
– Τι εννοείς;
– Να, σου λέει πείτε εσείς αυτά για να πουλάμε εμείς!
– Το σκέφτηκες πολύ τώρα αυτό και το είπες; Κούνα λίγο το κεφάλι σου, θα ακουστεί τίποτα;
– Όχι δεν ακούγεται!
– Εμ, για αυτό λες τέτοια!
– Σιγά ρε συ! Να μην κάνουμε μια πλακίτσα;
– Αν είναι έτσι οι πλακίτσες, όπως ο άλλος πήρε τηλέφωνο στην αστυνομία και είπε ότι υπάρχει βόμβα στο θέατρο, πανικός και όπου φύγει φύγει.
– Και τι έγινε μετά;
– Στο τηλέφωνο ήταν κάποιος από το θίασο του θεάτρου που λέει είχε συνεννοηθεί με άλλους του συνάδερφους του για να τρομάξουν τα παιδιά στο ταμείο. Είναι πλάκες αυτές; Με συγχωρείς πολύ! Δεν είναι πλάκες! Πάλι εκφοβισμός είναι. Πάλι χαπάκια θέλει, πάλι ένα γύρω γύρω όλοι μέχρι τελικής πτώσεως. Μια διαμαρτυρία δεν βγαίνουμε να κάνουμε, να φωνάξουμε, αλλάξτε τη διάθεση μας ρε!
– Λοιπόν , ετοιμάσου!
– Έτοιμος είμαι!
