Μήνυμα της χριστιανικής δημοκρατίας για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και του υπέρ ελευθέριας αγώνα του Ελληνικού λαού

Θεὸς ὅπου βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις, φησὶν ὁ Ἀσώματος, καὶ τὰ ὑπὲρ ἄνθρωπον διαπράττεται

Όπου το θέλει ο Θεός, νικιέται η τάξη της φύσης και γίνονται πράγματα πάνω από τις δυνατότητες του ανθρώπου

(Από τον εσπερινό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου)

1. Η επανάσταση του 1821 και ο υπέρ της ελευθερίας αγώνας του ελληνικού λαού ξέσπασαν σε εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες. Οι τότε μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης είχαν συγκροτήσει την πανίσχυρη «Ιερά Συμμαχία», που όχι μόνον ήταν αντίθετη σε οποιοδήποτε επαναστατικό κίνημα, αλλά και παρενέβαινε στρατιωτικά για την καταστολή του.
2. Στα χρόνια της οθωμανικής τυραννίας, η Ορθόδοξη Εκκλησία λειτούργησε ως σημείο αναφοράς και αυτοσυνειδησίας για τον υπόδουλο ελληνικό λαό. Όχι μόνον ήταν ο βασικός παράγοντας για την επιβίωση των Ελλήνων, αλλά και κράτησε ζωντανή την προσδοκία της ελευθερίας. Μια προσδοκία που επανειλημμένα εκδηλώθηκε με εκατοντάδες εξεγέρσεις στη διάρκεια της οθωμανικής σκλαβιάς.
3. Το αναστάσιμο και απελευθερωτικό μήνυμα της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσής μας εκφράστηκε πολιτικά με την προσαρμογή στα ελληνικά δεδομένα των ιδεωδών της Γαλλικής Επανάστασης.
4. Η ελληνική επανάσταση ξέσπασε με σύνθημα «Για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία». Εκδηλώθηκε, οργανωμένη από τη Φιλική Εταιρία, σε διαφορετικά μέρη, με σημείο αναφοράς την 25^η Μαρτίου 1821, ημέρα εορτασμού του Ευαγγελισμού. Η εκκλησιαστική γιορτή του χαρμόσυνου αγγέλματος για τη σωτηρία και απελευθέρωση του ανθρώπινου γένους, συνδυάστηκε με το χαρμόσυνο άγγελμα του απελευθερωτικού αγώνα του γένους των Ελλήνων.
5. Η ελληνική επανάσταση ξέσπασε παρά τους δυσμενείς συσχετισμούς. Όπως τόνισε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην ομιλία του στην Πνύκα, « Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μια βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας» .
6. Ο αγώνας των Ελλήνων ενέπνευσε τους λαούς της Ευρώπης και ανέτρεψε τους δυσμενείς συσχετισμούς. Συνέβαλε αποφασιστικά στην κατάργηση της «Ιεράς Συμμαχίας» και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για τη διεθνή αναγνώριση ενός νέου ελληνικού ανεξάρτητου κράτους. Όπως τονίζει ο βρετανός ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ, που αναδεικνύει τη σημασία της ελληνικής επανάστασης για τις τότε διεθνείς εξελίξεις, «Δεν είναι ότι απλά πυροδοτήθηκε μία επανάσταση, είναι ότι αυτή συνεχίστηκε περισσότερο απ’ ό, τι περίμενε ο οποιοσδήποτε, περισσότερο απ’ ό, τι περίμενε ο σουλτάνος, περισσότερο απ’ ό, τι περίμεναν οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες, περισσότερο ακόμη κι απ’ ό, τι περίμεναν πολλοί από τους λεγόμενους ήρωες της επανάστασης».
7. Κατά συνέπεια η ελληνική επανάσταση, στο βαθμό που πέτυχε, το κατάφερε χάρη στον αγώνα των Ελλήνων, που συνεχιζόταν ακόμα και όταν πέρασε στις πιο δύσκολες φάσεις του και όχι στην «ελεημοσύνη» των ξένων δυνάμεων, όπως εσχάτως προβάλλεται από διάφορες εκδοχές του ιστορικού αναθεωρητισμού. Η Ναυμαχία του Ναυαρίνου, που υπερπροβαλλόταν τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια του ιστορικού προηγούμενου της Τρόικας και της σκανδαλώδους υποστήριξης των επιτετραμμένων της από τη νεοφιλελεύθερη δεξιά και το ακραίο κέντρο, στην πραγματικότητα έγινε εκτός και ενάντια στην επίσημη πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων.
8. Ούτε, βεβαίως, η αναγνώριση του νέου ελληνικού Κράτους σήμανε τη δημιουργία νέου έθνους εκ του μηδενός, όπως οι ίδιες αυτές υποτελείς λογικές διατείνονται. Άλλωστε, άλλο είναι η νεωτερική εθνικότητα (nationality) από τις προγενέστερες μορφές εθνοτικών ταυτότητων. Αλλά αποτέλεσε την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας και της πολιτικής ελευθερίας της ρωμιοσύνης και του ελληνισμού. Που εκφραζόταν από τη Ρωμανία, το ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος που καταλύθηκε και υποκαταστάθηκε από μια νέα, ληστρική «έννομη τάξη», αυτή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
9. Η κατάργηση της προστασίας των αδυνάτων προς όφελος των ολίγων και ισχυρών, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη εξάρτηση από ξένα κέντρα, ήταν οι βασικοί λόγοι που υπέσκαψαν το ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος οδήγησαν στην απώλεια της πολιτικής ελευθερίας των Ελλήνων, πρώτα από τους Λατίνους και στη συνέχεια από τους Οθωμανούς επιδρομείς.
10. Για τους ίδιους λόγους σήμερα, η ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και η κοινωνική δικαιοσύνη αποτελούν προϋποθέσεις της διατήρησης της πολιτικής μας ελευθερίας και της κυριαρχίας μας, που περιορίζεται και υπονομεύεται από τους λεγόμενους «ευρωπαϊκούς θεσμούς» και απειλείται από τα όνειρα του νέο-Οθωμανικού αναθεωρητισμού εκ μέρους του τυραννικού καθεστώτος της Άγκυρας.
11. Η διατήρηση στο σημερινό Σύνταγμα του προοιμίου των επαναστατικών Συνταγμάτων που ψηφίζονταν «Στο όνομα της αγίας, ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδος», δεν αποτελεί αναχρονιστική διάκριση υπέρ της επικρατούσας θρησκείας, όπως από πλάνη προβάλλεται, αλλά πολιτικό σύνθημα υπέρ της ελευθερίας και υπόμνηση ότι το Σύνταγμα πρέπει να ερμηνεύεται και το Κράτος να διοικείται στη βάση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Όπως, άλλωστε, έγραφε ο αείμνηστος Νίκος Ψαρουδάκης, ιδρυτής της Χριστιανικής Δημοκρατίας, για την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1967, η επανάσταση του 1821 θα ολοκληρωθεί όταν εκτός από την πολιτική ελευθερία επικρατήσει και η κοινωνική δικαιοσύνη.

Αθήνα 24.3.2022. Από το Γραφείο Τύπου της Χ.Δ.