Σε μία Σύνοδο Κορυφής που έχει χαρακτηριστεί «γεωπολιτική».
Και θα περιμένει την – ρητορική – στήριξη των εταίρων της.
Και μία ακόμα «αυστηρή αναφορά» στην Τουρκία.
Θεωρώντας ευνοϊκό για τις θέσεις της το μομέντουμ που δημιουργεί η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Μία συγκυρία που κάθε αμφισβήτηση κυριαρχίας, κυριαρχικών δικαιωμάτων και οποιαδήποτε αναφορά σε αλλαγή συνόρων θεωρείται επικίνδυνη.
Και σε μία περίοδο που τα διπλωματικά παιχνίδια του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχουν κουράσει συμμάχους και εταίρους, καθώς μπλοκάρουν τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και τα συμφέροντα της Δύσης.
Η «σωστή πλευρά της Ιστορίας»
«Η χώρα πρέπει να είναι από τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, όχι μόνο γιατί αυτό είναι το ηθικά ορθό, αλλά και γιατί αυτό είναι το ωφέλιμο για τα εθνικά συμφέροντα. […]Δεν γίνεται σήμερα, είναι αδιανόητο να συζητάει οποιοσδήποτε για αλλαγή συνόρων. Άρα οποιαδήποτε αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, με οποιαδήποτε δικαιολογία, είναι παντελώς αδιανόητη και καταδικαστέα εξ αρχής» δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Σε συνέντευξη του στο Capital εκτίμησε ακόμα ότι «όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτή η ακραία τουρκική ρητορική έχει ξεπεράσει τα όρια και προφανώς δεν μπορεί να οδηγήσει τελικά την Τουρκία πουθενά».
Τη θέση ότι «είναι σκόπιμο όλα τα Κράτη Μέλη να τονίζουν την προσήλωση στην διατήρηση του απαραβίαστου των συνόρων και τον σεβασμό στις διεθνείς συνθήκες, ιδιαίτερα στην παρούσα συγκυρία» επανέλαβε και ο Νίκος Δένδιας στους ομολόγους του την Δευτέρα στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων.
Σύμφωνα με το προσχέδιο συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, και εφόσον αυτό παραμείνει ως έχει, υπάρχει ρητή αναφορά σε «βαθιά ανησυχία» του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου «για τις επανειλημμένες πρόσφατες ενέργειες και δηλώσεις της Τουρκίας», η οποία σημειώνεται ότι «πρέπει να σεβαστεί την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα όλων των κρατών μελών της ΕΕ».
Επίσης υπενθυμίζει τα προηγούμενα συμπεράσματά του και τη δήλωση της 25ης Μαρτίου 2021, τονίζοντας ότι: «αναμένει από την Τουρκία να σεβαστεί πλήρως το διεθνές δίκαιο, να αποκλιμακώσει τις εντάσεις προς το συμφέρον της περιφερειακής σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και να προωθήσει τις σχέσεις καλής γειτονίας με βιώσιμο τρόπο».
Στοίχημα της Αθήνας είναι εκτός από όσους έχουν ήδη εκφραστεί ξεκάθαρα στα εν λόγω ζητήματα η θέση αυτή να γίνει αποδεκτή και να τυγχάνει αναφοράς και από τα υπόλοιπα κράτη – μέλη της ΕΕ τα οποία διά της σιωπής τους επιχειρούν ισορροπίες με την Τουρκία.΄
Γιατί αν και Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία αναμένεται ότι θα είναι σαφείς απέναντι στις προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν από την Άγκυρα Αθήνα και Λευκωσία, δεν συμβαίνει το ίδιο για το σύνολο των κρατών – μελών της ΕΕ.
Ακόμα και αν Γερμανία και Ιταλία στο παρελθόν είχαν λειτουργήσει για πολλά χρόνια ως ζώνη προστασίας για την Τουρκία και πλέον για λόγους που επιτάσσουν τα δικά τους συμφέροντα αναγνωρίζουν τις ανησυχίες της Αθήνας και σε δημόσιες δηλώσεις τους.
Η στάση του Μάριο Ντράγκι, που έδειξε την «δυσανεξία» του απέναντι στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χαρακτηρίζοντας τον «δικτάτορα» μετά το sofagate είναι ένα επιπλέον κίνητρο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ταξιδέψει την Τετάρτη, πριν τη Σύνοδο Κορυφής στη Ρώμη ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση για δείπνο του ιταλού ομολόγου του.
Η ατζέντα θα είναι σαφώς ευρύτερη και όπως διαμηνύουν κυβερνητικές πηγές δεν υπάρχει πρόθεση να γίνει τουρκοκεντρική, ωστόσο οι αναφορές δεν αποφεύγονται.
Φινλανδία και Σουηδία
Οι δύο χώρες που έχουν πρόσφατα υποβάλλει αίτημα ένταξης στο ΝΑΤΟ, αποτελούν επίσης μία ειδική κατηγορία.
Προσπαθούν να διατηρήσουν μία ρητορική σχετικών ισορροπιών με την Τουρκία για να μην προκαλέσουν περαιτέρω σκλήρυνση των θέσεων Ερντογάν, ωστόσο ξεκαθαρίζουν ότι δεν έχουν σχέδιο υποταγής στις τουρκικές απαιτήσεις.
Δηλώνουν δε σαφώς ότι δεν αποδέχονται τις πολιτικές αναθεωρητισμού, τις απειλές εδαφικής ακεραιότητας, κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων, καθώς θεωρούν ότι από αυτόν τον αναθεωρητισμό της Ρωσίας απειλούνται και οι ίδιες.
Και ακόμα και αν για λόγους πολιτικής δεν το εκφράζουν σε δημόσιες δηλώσεις στο παρασκήνιο χτυπάνε την πλάτη των ελλήνων συναδέλφων τους λέγοντας «έχετε έναν πολύ δύσκολο γείτονα».
Ουγγαρία, Ισπανία και Μάλτα
Ουγγαρία, Ισπανία και Μάλτα εκτιμάται ότι παραμένουν στο μπλοκ του Ταγίπ, αποφεύγοντας κάθε δήλωση που θα μπορούσε να εκληφθεί ως πρόκληση απέναντι στην Τουρκία.
Η Ουγγαρία που χαρακτηρίζεται ως ένα κράτος στο σκληρό πυρήνα των συμμάχων της Τουρκίας αποτελεί και ένα στοίχημα για την Ελλάδα.
Την Τετάρτη φτάνει στην Αθήνα για επίσκεψη ο ούγγρος ΥΠΕΞ Πίτερ Σιτζιάρτο, για συνάντηση με το Νίκο Δένδια και αυτό που αναμένεται – τουλάχιστον – είναι να αναφερθεί στην ανάγκη προστασίας της εδαφικής ακεραιότητας όλων των χωρών.
Βαλτικές χώρες και Πολωνία
Στάση «ουδετερότητας» κρατάνε και οι βαλτικές χώρες και η Πολωνία δημοσίως σε μία λογική μη πρόκλησης της Τουρκίας, που επίσης δεν ικανοποιεί την ελληνική πλευρά.
Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ
Για την Αθήνα ωστόσο η Σύνοδος Κορυφής είναι το πρώτο crash test, σαν μία πρόβα τζενεράλε.
Αφού η πραγματική «μάχη» αναμένεται να δοθεί στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπου παρών θα είναι και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αναμένεται να αφήσει να «περάσουν» οι τουρκικές απειλές, αλλά θα ενημερώσει τους Συμμάχους, δεδομένων και των «απειλών» της Άγκυρας ότι ο τούρκος πρόεδρος προετοιμάζεται για «απόβαση με ντοκουμέντα» στη Μαδρίτη.
Σημαντικό βάρος δίνεται στις ΗΠΑ, την ενδυνάμωση της ελληνοαμερικανικής συνεργασίας και το ρόλο που θα παίξει ο Τζο Μπάιντεν απέναντι (;) στον Ερντογάν.
Το ΝΑΤΟ είναι η μητέρα των μαχών και για τα αιτήματα Σουηδίας και Φινλανδίας, με το ερωτηματικό να παραμένει για το τι θα επιλέξουν να δώσουν οι ΗΠΑ στον Ερντογάν για να κάνει πίσω.
Ακόμα και αν λένε ότι οι το θέμα ένταξης Ελσίνκι και Στοκχόλμης δεν συνδέεται με τα ζητήματα Ουάσιγκτον – Άγκυρας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε την Τρίτη τηλεφωνική επικοινωνία και με τον βρετανό ομόλογο του, με τον οποίο – για ευνόητους λόγους – επίσης θα επιδιώξει να συναντηθεί στο περιθώριο του ΝΑΤΟ.
Τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ και τον κύκλο διεθνών παρεμβάσεων που ανοίγει ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναμένεται να ακολουθήσει η ομιλία του πρωθυπουργού στου Στρασβούργο και στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 5 Ιουλίου.
Η παγίδα
Η παγίδα για την ελληνική πλευρά που παραμένει, ωστόσο, είναι σύμμαχοι και εταίροι να αποφασίσουν ότι συμφέρει περισσότερο οι τουρκικές προκλήσεις να μπουν στο ράφι, για μία ακόμα φορά…
