Την δεκαετία του ’80 η κυρία Μαρία, συγγενής του Γιάννη Πετρίδη, του ανθρώπου που έφερε την ποιοτική ξένη μουσική στην Ελλάδα και αγαπήθηκε από το ραδιοφωνικό κοινό όσο κανείς άλλος, διαμορφώνοντας τη μουσική παιδεία της ελληνικής νεολαίας για δεκαετίες, τον ρώτησε αναστατωμένη τι να κάνει που το παιδί της ακούει heavy metal. Τα ροκ τραγούδια δεν ήταν της εποχής, ήταν μιας άλλη γενιάς και ηχούσαν στα αυτιά της πολύ άσχημα. Ο Γιάννης Πετρίδης καθησύχασε το συγγενικό του πρόσωπο, λέγοντάς της να μην ανησυχεί.
Όσοι ακούν ΛΕΞ δεν είναι χαζά παιδιά, είναι πολύ έξυπνα
«Αυτή είναι η μουσική του καιρού Μαρία μου. Καλά κάνει και τα ακούει ο Γιώργος» της απάντησε. «Ε, λοιπόν αυτός που άκουγε τα heavy metal τότε, είναι σήμερα ένας από τους πιο διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες γιατρούς. Το ίδιο θα συμβεί και με τα παιδιά που ακούν τον ΛΕΞ. Δεν είναι χαζά παιδιά, είναι πολύ έξυπνα. Και κάθε εποχή έχει διαφορετικά ακούσματα από αυτά που είχαν οι γονείς τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα ακούσει τους Led Zeppelin», λέει στο ethnos.gr o Γιάννης Πετρίδης με αφορμή τη συναυλία του Θεσσαλονικιού -άγνωστου στο ευρύ κοινό ράπερ ΛΕΞ που γέμισε το γήπεδο του Πανιωνίου στην Νέα Σμύρνη με 20.000 ανθρώπους οι οποίοι ήθελαν να ακούσουν την αλήθεια τους μέσα από τους στίχους του.
Είχε προηγηθεί η ανακοίνωση της συναυλίας η οποία έγινε ακαριαία sold out στο Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας, αναγκάζοντας τους διοργανωτές να την μεταφέρουν στο γήπεδο του Πανιωνίου. Και η απάντηση του κοινού στις πύρινες ρίμες του ΛΕΞ ήταν να μετατρέψει το γήπεδο σε μια φλεγόμενη αρένα.
«Το χιπ χοπ είναι ένα ρεύμα 40 ετών όπως και το ροκ που είναι σχεδόν 70 ετών. Υποψιάζομαι ότι κάτι άλλο έρχεται. Θα είναι κάτι άλλο που θα είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων που δεν μπορώ να φανταστώ τι μπορεί να ναι. Δηλαδή η επόμενη γενιά που θα έρθει σε 8 χρόνια θα έχει κάτι άλλο σε επίπεδο μουσικής» προσθέτει.
Ο ΛΕΞ δεν μπήκε ξαφνικά στη ζωή μας. Τα μίντια το πήραν ξαφνικά χαμπάρι γιατί ασχολούνται με το… lifestyle
Όπως εξηγεί ο Γιάννης Πετρίδης- ο μόνος Έλληνας και ένας από τους λίγους Ευρωπαίους που είναι μέλος του Rock and Roll Hall of Fame από το 1985, και μάλιστα με δικαίωμα ψήφου, ύστερα από πρόταση του θρυλικού Seymour Stein, του παραγωγού που ανακάλυψε τη Μαντόνα και τους Τalking Ηeads, ο ΛΕΞ δεν μπήκε στη ζωή μας ξαφνικά. «Ξαφνικά το πήραν χαμπάρι τα μίντια τα οποία είναι mainstream και ασχολούνται συνήθως με διαφορετικά ζητήματα. Η τηλεόραση ασχολείται με το lifestyle και άλλους καλλιτέχνες οι οποίοι προβάλλονται χωρίς να έχουν τη δύναμη που έχει ο ΛΕΞ και πολλά ονόματα του Χιπ Χοπ. Αυτοί λοιπόν από το χώρο του Χιπ Χοπ που δεν είναι καινούργιοι μουσικά αλλά από το ’79 είναι κάποιοι ταλαντούχοι- όχι όλοι όμως- όπως ο ΛΕΞ και ο 12ος Πήθικος, επίσης από τη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι μπορεί να έχουν τολμηρούς στίχους αλλά αναφέρονται σε αυτά που ‘καίνε’ τους νέους και στα ζητήματα που τους απασχολούν.
Γιατί, όμως, δεν είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό;
Όταν δούλευε στη δεκαετία του ’80-’90 με το κορυφαίο συγκρότημα «Τρύπες» ελάχιστοι από τον τότε mainstream Τύπο είχαν ασχοληθεί με το γκρουπ, θυμάται ο κ. Πετρίδης. «Αυτό άρεσε και σε μένα και στον Αγγελάκα και στα άλλα παιδιά. Εάν το ‘έπιανε’ ο Τύπος και έκανε προβολή σε αυτό, θα μπορούσε να το καταστρέψει με κάποιο τρόπο. Πιστεύω ότι την ίδια άποψη θα έχει και ο ΛΕΞ. Για αυτό δεν το έχουμε δει εκτός από μερικές περιπτώσεις να δίνει συνεντεύξεις. Οι «Τρύπες» λοιπόν για χρόνια δεν ακούγονταν στο ραδιόφωνο και τους στίχους «δεν χωράς πουθενά» δεν τους ήξερε κανείς αρχικά. Πολύ αργότερα κατάλαβαν τι σημαίνει «Τρύπες».
Τα παιδιά που τους άκουγαν τότε έκαναν κασέτες. Δεν είχαν όλοι χρήματα να αγοράσουν δίσκους. Δεν υπήρχε, διαδίκτυο, spotify κτλ. Αλλά όταν πήγαινες σε συναυλίες, έβλεπες κάτι πρωτοφανές. Την εποχή λοιπόν που ο Τύπος στην Ελλάδα είχε ασχοληθεί με τον Πανταζή και την Άντζελα Δημητρίου και άλλα ονόματα- δεν τα κατηγορώ είναι ένα μέρος της μουσικής όλα πρέπει να υπάρχουν-. τι σχέση μπορεί να είχαν οι «Τρύπες» τότε. Ή αντίστοιχα ο ΛΕΞ σήμερα μέσα σε αυτές τις εκπομπές που προβάλλονται αυτά τα καινούργια ονόματα σε αυτή την ελληνική μουσική που δυστυχώς δεν έχει σχέση με την ελληνική μουσική των περασμένων δεκαετιών»…
Είναι φυσιολογικό φαινόμενο, όμως, ο ΛΕΞ;
Όπως λέει, ο ΛΕΞ έχει ξεκινήσει εδώ και 18 χρόνια. Έχει χτίσει μια καριέρα. Είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο εφόσον τα τραγούδια του έχουν ένα έρεισμα στους νέους και τη νέα γενιά και κάποια στιγμή μπορεί να γίνει αυτό που έγινε πριν 4-5 μέρες. Πρόκειται για κινήματα underground τα οποία ξεκινούν από τον κόσμο. Όπως με τις «Τρύπες» έτσι και τώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται. Πάντα κάτι πολύ καινούργιο και καινοτόμο, πολύ δύσκολα, περνάει στον πολύ κόσμο. Πρέπει να περάσουν χρόνια. Το ίδιο συμβαίνει όχι μόνο με τις ταινίες αλλά και με την μουσική.
Τα ραδιόφωνα δεν παίζουν τίποτα από τα αξιόλογα ξένα τραγούδια, μόνο playlists
Αν και στις συναυλίες του ΛΕΞ ο κόσμος που συρρέει στα κυριολεκτικά καθημερινά live είναι πολύς δεν θα τον παίξουν σήμερα στο ραδιόφωνο όπως λέει ο κ. Πετρίδης. «Δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον. Τα ραδιόφωνα στην Ελλάδα, κυρίως, παίζουν play lists. Δεν είναι μόνο ότι δεν παίζει ο ΛΕΞ. Είναι ότι δεν παίζεται τίποτα από τα αξιόλογα ξένα τραγούδια και μόνο τα μεγάλα χιτς περνούν. Γι αυτό είναι η κατάσταση αυτή που είναι. Θέλουν να είναι στα σίγουρα. Από το πρωί μέχρι το βράδυ παίζουν τους REM και τους U2-δεν είμαι εναντίον γιατί εγώ τους πρωτόπαιξα στην Ελλάδα- αλλά η μουσική προχωράει… Τα ραδιόφωνα απευθύνονται στους 40+. Οι νέοι δεν ακούν ραδιόφωνο κα από μια άποψη καλά κάνουν τα ραδιόφωνα. Οι νέοι έχουν γυρίσει την πλάτη στο ραδιόφωνο και ενημερώνονται από το youtube και από μίντια του διαδικτύου.
Είναι όλα τα χιπ χοπ ποιοτικά;
Όπως σε όλες τις μουσικές και εποχές υπάρχουν σκουπίδια απαντά ο Γιάννης Πετρίδης. Υπάρχουν κάποιοι που νομίζουν ότι θα προκαλέσουν, χρησιμοποιώντας απλά προκλητικούς στίχους και οι οποίοι είναι μόνο ντροπή να ακούγονται από παιδιά που είναι 14-15 ετών. Δείτε για παράδειγμα τι έγινε τελευταία στα βραβεία Mad…
Το άσχημο είναι ότι το δισκογραφικό σύστημα και το σύστημα της μουσικής στην Ελλάδα αυτούς τους χρησιμοποιεί και με συνεργασίες με διάφορα ονόματα από το λεγόμενο ελαφρό-λαϊκό τραγούδι για να έχουν επιτυχία, ενώ θα έπρεπε να τους έχει απομονώσει. Ευτυχώς, υπάρχουν και άλλοι, όπως ο ΛΕΞ που δεν έχουν σχέση με αυτά. Και στην Αμερική υπάρχει εδώ και μια δεκαετία ο Κέντρικ Λαμάρ. Αυτός είναι ποιητής του δρόμου. Ένας φοβερός καλλιτέχνης ο οποίος δεν έχει σχέση με τους Αμερικανούς ράπερς που είναι ανάλογης σημασίας. Παντού υπάρχει αυτό το άσχημο και το καλύτερο.
Τα ξύλινα Σπαθιά και ο Παυλίδης επηρέασαν κατά κάποιο τρόπο τον ΛΕΞ
Σχολιάζοντας τη σημερινή κατάσταση τονίζει ότι οι τάσεις της μουσικής σήμερα ίσως δεν βοηθούν να γεννηθεί ένας καινούργιος Θανάσης Παπακωνσταντίνου ή ένας νέος Αγγελάκας. Ο Αγγελάκας, οι Τρύπες, τα Ξύλινα Σπαθιά και ο Παυλίδης- που έχω την εντύπωση ότι κατά κάποιο τρόπο εχει επηρεάσει τον ΛΕΞ-ήταν κορυφαίοι όταν ήταν ακόμη 22-23 ετών. Οι Beatles ήταν 22 ετών. Σήμερα που είναι ο νέος 22χρονος Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο 22χρονος Αγγελάκας ή ακόμη και ο νέος Δεληβοριάς;
Ανέκαθεν η Θεσσαλονίκη ήταν πιο μπροστά στη μουσική από την Αθήνα
Παρατηρεί, τέλος, ότι η Θεσσαλονίκη, όχι μόνο τώρα αλλά διαχρονικά προηγείται μουσικά της Αθήνας. Είναι πρωτοπόρος στην παραγωγή ταλέντων. Η Θεσσαλονίκη έβγαλε τον πρώτο τραγουδοποιό, τον Διονύση Σαββόπουλο, τον Μάλαμα και πόσοι ακόμη τραγουδιστές έχουν ξεκινήσει από αυτήν την πόλη. Είναι αλήθεια ότι όταν άκουγα τις επιτυχίες από το εξωτερικό την δεκαετία του ’60 γίνονταν πιο γρήγορα επιτυχίες στη Θεσσαλονίκη απ΄ ότι στην Αθήνα. Υποψιάζομαι επειδή άκουγαν πιο πολλούς ξένους σταθμούς αλλά και γιατί είναι πιο κοντά στην Ευρώπη η Θεσσαλονίκη.
