– Από τέταρτο πήγαμε στο τρίτο!
– Άντε να φτάσουμε και στο πρώτο!
– Όχι, ρε, μην το λες και θα καούμε!
– Δεν μας ενδιαφέρει ρε η πρωτιά;
– Είναι από τις λίγες πρωτιές που δεν πρέπει να τις αγγίξουμε! Αλίμονο μας τότε! Θα το φυσάμε και δεν θα κρυώνει! Α! παπα! Θεός φυλάξοι!
– Δηλαδή αυτό είναι καλό η κακό τώρα; Αυτό που λες!
– Εξαρτάται, άμα το δεις από πάνω είναι κακό άμα το δεις από κάτω είναι καλό!
– Εμ τότε πως θα πρέπει να το βλέπουμε; Κάπου πρέπει να κατασταλάξουμε!
– Εγώ θα προτιμούσα να είμαστε στο πέμπτο με μια καθοδική πορεία προς το έκτο!
– Ρε, με μπερδεύεις, και εγώ που νόμιζα ότι δεν ήσουν καλός στα μαθηματικά!
– Άμα ήμουν καλός στα μαθηματικά εδώ θα ήμουν τώρα; Θα είχα πιάσει καμιά παραλία γαλανή, γαλανή σε μια άκρη που μόνο ο Θεός θα ήξερε που ήταν, βρε ούτε και ταχυδρομικά περιστέρια δεν θα μπορούσαν να φτάσουν εκεί!
– Τόσο πολύ δηλαδή!
– Αλλά τώρα το πολύ πολύ να πιάσω καμιά άκρη στην παραλία της μπανιέρας μου και … έτσι περάσαν αυτοί καλά κι μείς καλύτερα!
– Δεν μου τα λες καλά, δεν μου τα λες καλά!
– Άμα στα πω καλά θα αρχίσεις να ζαλίζεσαι, διότι όλο και κάτι θα καταλάβεις! Γιατί μέχρι τώρα το λες, αλλά δεν το καταλαβαίνεις!
– Όσο πας και με μπερδεύεις!
– Ξέρεις τι είναι το ΣΕΛΠΕ;
– Ωχ! Τώρα πιάσαμε την εγκυκλοπαίδεια! Προχώρα παρακάτω!
– Κυκλοφόρησε μια μελέτη που ούτε λίγο, ούτε πολύ σου λέει ότι το ένα τρίτο του μισθού σου πάει και χάνεται στην πληρωμή των λογαριασμών σου, ενώ τον περασμένο Δεκέμβρη πήγαινε το ένα τέταρτο.
– Έχουμε μέλλον δηλαδή, βλέπω μια ανοδική πορεία!
– Έτσι όπως τα λες είναι! Για βάλτα κάτω τώρα! Σου μένουν άλλα δύο τρίτα για να κινηθείς, τα απλώνεις κάτω και λες… δεν λες, τι να πεις εξ άλλου, πώς να τα βάλεις αυτά εδώ, αυτά εκεί, αυτά για παραπέρα, δεν βγαίνει, ανακατεύεις πάλι την τράπουλα και λες, αυτά εδώ, αυτά εκεί, για τα παραπέρα ούτε κουβέντα, δεν φτάνουν, φτου και πάλι από την αρχή την τράπουλα…
– Ρε, χαρτιά θα παίζουμε; Εδώ παπάς εκεί παπάς που είναι ο παπάς;
– Ενώ η λιανική κίνηση αγαθών πήγε ανάποδα, από το ένα τρίτο του μισθού σου που ήταν το περασμένο Δεκέμβρη πήγε στο ένα τέταρτο, δεν βγαίνεις λες, καλύτερά να κλειδωθώ μέσα και να μην βγαίνω έξω, διότι άμα βγεις όλο και κάτι θα πάρεις όλο και σε κάτι θα ξοδευτείς!
– Αυτό πάει όμως αλυσίδα, δεν αγοράζω εγώ, δεν πουλάς εσύ, και το γαϊτανάκι όλο και γυρίζει, σου έρχεται μια ζάλη μια σκοτοδίνη ένα πράγμα και …πάρτον κάτω!
– Ποιόν ρε;
– Τον κυρ Στέφανο!
– Ποιον;
– Τόλμα άμα σου βαστάει… βάλε κι από αυτό, βάλε και από κείνο και από το άλλο… απόψε θα το κάψουμε κυρ Στέφανε! Καίγεται ο κυρ Στέφανος, καίγεσαι κι εσύ, πάει κι ο Μπιθικώτσης και δεν μας μένει ούτε υπομονή, σκοτείνιασε κι ο ουρανός, ξεράθηκε κι η λεμονιά…
– Άστα να πάνε κυρ Στέφανε…
