Το βάδισμα και την άσκηση μάς τα συνιστούν όλοι οι γιατροί. Το Λιτόχωρο, που είναι σε υψόμετρο 500-600 μέτρων στον Όλυμπο και φημίζεται και για το ιδανικό του κλίμα, προσφέρεται για δύο μοναδικούς, εύκολους και μαγευτικούς περιπάτους.
1) Φαράγγι Ενιπέα
Πανεύκολο, οριζόντιο (χωρίς ανηφόρες-κατηφόρες) μονοπάτι. Ξεκινάει από την τοποθεσία ΜΥΛΟΙ με την ομώνυμη ταβέρνα κάτω απ’ τα πλατάνια. 700 μέτρα μέχρι τον μικρό καταρράκτη – κι αλλά 700 επιστροφή, συνόλου 1.400).
Μέσα στο πράσινο, τη δροσιά και τις κατάφυτες πλαγιές του Ολύμπου που ορθώνονται κάθετα θεόρατα σ’ όλη τη διαδρομή αριστερά και δεξιά από το ποταμάκι.
Καπέλο και παπούτσια περιπάτου απαραίτητα.
Ο κεντρικός δρόμος όπως ανεβαίνεις το Λιτόχωρο φτάνει στην εκκλησία του Αγ. Νικολάου και τη μικρή πλατεία με το σιντριβάνι. Από εκεί ανεβαίνεις το δρόμο με το καλντερίμι και στα 200 δεν συνεχίζεις, αλλά στρίβεις δεξιά.
Λίγη προσοχή τα υπόλοιπα 700 μέτρα, μέχρι τους Μύλους, πολύ στενός και δύσκολος δρόμος με 1η-2η ταχύτητα.
2) Εξωκλήσι Αγίου Ιωάννη
Είναι 7 χλμ. από το Λιτόχωρο μέσα στο καταπράσινο δάσος του Ολύμπου σε υψόμετρο 800 μέτρων.
Από το ίδιο σιντριβάνι του Αγ. Νικολάου ανηφορικά μετά από 700 μέτρα φτάνει σε πινακίδα, που δείχνει αριστερά. Από εκεί και πέρα ο ασφαλτόδρομος έχει πολλές αναφορικές στροφές και καταλήγει σε πλατωμα-ελευθερο πάρκινγκ.
Από εδώ το μαγευτικό μονοπάτι μέσα στο δάσος, μετά από 600 μέτρα βγάζει στο εξωκλήσι και το πλάτωμα με το ξύλινο κιόσκι.
Στο Λιτόχωρο εκτός από την εκκλησία του Αγ. Νικολάου μπορείς να επισκεφτείς και το Ναυτικό Μουσείο (πάνω στον κεντρικό δρόμο).
Στην είσοδο της πόλης απέναντι από το βενζινάδικο στον κεντρικό δρόμο είναι και το παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο-καφετέρια ΛΙΑΓΚΑΣ, με σπεσιαλιτέ τα σιροπιαστά, την πορτοκαλόπιτα, την σοκολατόπιτα, και την εκπληκτική πάστα σοκολάτας ΤΙΑ ΜΑΡΙΑ με επίγευση το ομώνυμο λικέρ.
Μπάνιο στη θάλασσα μπορείς να κάνεις στην Γρίτσα, εκεί όπου έχει και την παραλιακή Ψαροταβέρνα ΨΑΡΟΚΟΚΑΛΟ, και τα εστιατόρια ΝΑΥΣΙΚΑ, ΔΙΟΝ και λίγο πιο κάτω το περίφημο και παραδοσιακό ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ στο Βαρικό.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
