Στη «μάχη» σμίλευσης μεγάλων διαστάσεων τμημάτων κορμών δέντρων (διαμέτρου 1,8 μ. και ύψους 2,10 μέτρων), με στόχο την μετατροπή τους σε έργα τέχνης με θέμα το μανιτάρι, ρίχτηκαν από σήμερα εννέα επαγγελματίες και ερασιτέχνες καλλιτέχνες από την Αθήνα, τα Γρεβενά, τα Τρίκαλα, την Πτολεμαϊδα και την Κοζάνη, δηλώνοντας έτοιμοι να αντεπεξέλθουν στην πρόκληση και να ολοκληρώσουν τα δημιούργηματά τους, χρησιμοποιώντας μόνο αλυσοπρίονο.
Το τετραήμερο υπαίθριας ξυλογλυπτικής στο Πάρκο των Μανιταριών στα Γρεβενά, ξεκίνησε σήμερα και θα διαρκέσει έως και τις 21/8, ενώ η εκδήλωση είναι ανοιχτή για όσους επιθυμούν να παρακολουθήσουν από κοντά τον «αγώνα» των καλλιτεχνών να φτιάξουν το δικό τους μοναδικό έργο τέχνης.
Κάποιος έχει στο μυαλό του να φτιάξει μια αρκούδα δίπλα σε ένα μανιτάρι, ενώ άλλος έχει οραματιστεί να κατασκευάσει ένα σπάνιο είδος μανιταριού, που φυτρώνει σε μερικά μόνο σημεία της Ελλάδας και υπό συγκεκριμένες καιρικές συνθήκες. Μπορεί κανένας να μην αποκαλύπτει ακριβώς τι προτίθεται να δημιουργήσει, αλλά την προσεχή Κυριακή και τα εννέα δημιουργήματα θα έχουν την τελική τους μορφή και θα παραμείνουν στο σημείο κατασκευής τους, στολίζοντας το Πάρκο των μανιταριών στα Γρεβενά.
Την πρωτότυπη αυτή μανιταρογλυπτική εκδήλωση, διοργανώνουν για δεύτερη φορά οι Μανιταρόφιλοι Ελλάδας, σε συνεργασία με τον δήμο Γρεβενών. Η πρώτη φορά ήταν στο πλαίσιο της 16ης Πανελλήνιας Γιορτής Μανιταριού, στον ίδιο χώρο, τον Ιούλιο του 2019.
«Από την πρώτη εκδήλωση προέκυψε το γλυπτό που κοσμεί τον κυκλικό κόμβο που βρίσκεται πριν από τη γέφυρα προς την Καλαμπάκα και άλλα γλυπτά που θα τοποθετηθούν, μαζί με τα φετινά δημιουργήματα, στο Πάρκο των μανιταριών και όπου αλλού χρειαστεί», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ το μέλος των Μανιταρόφιλων Ελλάδας, Γιάννης Παπατζήκας, που αποτελεί έναν εκ των εννέα δημιουργών και όπως λέει χαριτολογώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ «οφείλουμε να περιφρουρήσουμε τις ιδέες μας γιατί υπάρχει και η βιομηχανική κατασκοπεία».
Ένας ακόμη εκ των συμμετεχόντων στην υπαίθρια μανιταρογλυπτική στο Πάρκο των Μανιταριών στα Γρεβενά είναι ο 43χρονος Γιάννης Μπαϊνέτας, που σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός και για μια 10ετία έως το 2008 έμενε και εργαζόταν στην Αθήνα σε δημόσια υπηρεσία. Όπως εξήγησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ήταν η αγάπη του για τον τόπο του, τα Γρεβενά, και οι έντονοι ρυθμοί της πρωτεύουσας «που δεν άντεχα», οι λόγοι για τους οποίους παραιτήθηκε και επέστρεψε σπίτι του, στα Γρεβενά. Σήμερα εργάζεται ως δημόσιος υπάλληλος στον τόπο του, αλλά από μικρός κατασκευάζει από ξύλο διάφορα είδη, από φωτιστικά μέχρι γλυπτά και μικροέπιπλα και άλλα μικρά ή μεγάλα χρηστικά αντικείμενα.
«Το ξύλο, σε αντίθεση με το ατσάλι ή και το μάρμαρο, είναι εύπλαστο και συγχωρεί τα λάθη, δίνοντάς σου σχεδόν πάντα μία ακόμη ευκαιρία», παρατήρησε, σημειώνοντας ότι η ενασχόλησή του με την τέχνη του ξύλου του έχει προσφέρει πολλά σαν άνθρωπο, αυξάνοντας τα επίπεδα υπομονής του και μαθαίνοντας του όχι μόνο να παρατηρεί, αλλά και να εκτιμά και σέβεται την φύση.
Ο ίδιος προτιμά τα ξύλα που έχουν δουλευτεί από τη φύση, γιατί όπως διευκρίνισε «είναι αυτά τα λαβωμένα και πληγωμένα από τον αέρα, το νερό ακόμη και τη φωτιά που τα κάνουν ιδιαίτερα, αφού κρύβονται στη φαινομενική τους ατέλεια», ενώ σημείωσε ότι «το συναίσθημα του δημιουργού λίγα λεπτά πριν την τελειοποίηση του έργου του είναι μοναδικό και αναντικατάστατο». Για τη συμμετοχή του στην εκδήλωση ανέφερε ότι είναι η πρώτη φορά που θα επιχειρήσει την κατασκευή ενός τέτοιας κλίμακας έργου.
