Συννεφιασμένη, μουντή σχεδόν απόκοσμη εκείνη η μέρα του Οκτώβρη του μακρινού 1954. Από νωρίς ψιλόβρεχε και μούσκευε η Κατερινιώτικη γη διψασμένη από το ξερό καλοκαίρι που προηγήθηκε. Το μικρό γηπεδάκι στο πάρκο της Κατερίνης φιλοξενούσε το απόγευμα εκείνης της ημέρας τον ποδοσφαιρικό αγώνα του πρωταθλήματος Μακεδονίας μεταξύ των ομάδων ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ και ΔΟΞΑΣ ΔΡΑΜΑΣ. Ο Γαλαξίας των αστεριών της Δόξας Δράμας είχε αρχίσει να εμφανίζεται ήδη με επικεφαλής τον μετέπειτα άσσο του ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ και ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΜΑΔΟΣ της ΕΛΛΑΔΑΣ Νεοτάκη Λουκανίδη.
Και ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ όμως είχε τα δικά του μεγάλα αστέρια με επικεφαλής τους αδερφούς Καραφουλίδη, τον Δήμο και τον Βαγγέλη 24 ετών ο Δήμος και 20 ετών ο Βαγγέλης. Ο Δήμος ήταν ο κεντρικός αμυντικός της ομάδας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο βράχος της άμυνας πάνω στον οποίο σταματούσαν οι αντίπαλες επιθέσεις. Το παιχνίδι του Δήμου ήταν μεστό ποδοσφαιρικό, αρχοντικό. Ήταν ασυναγώνιστος στο ψηλό παιχνίδι με πολύ μεγάλη ΑΛΤΙΚΟΤΗΤΑ και ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ μετά την αντιμετώπιση της αντίπαλης επίθεσης να ξεκινά την αντεπίθεση της ομάδας του με προώθηση της μπάλας στους παίκτες του κέντρου και της επίθεσης. Η ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΗΤΑ του και η ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ του στην επίτευξη του στόχου της ομάδας του ήταν παροιμιώδης.
Κατά την διάρκεια του αγώνα με την ΔΟΞΑ ΔΡΑΜΑΣ και σε μια φάση ρουτίνας μέσα στην μεγάλη περιοχή του ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ο Δήμος σηκώθηκε και απομάκρυνε με κεφαλιά την μπάλα από την περιοχή του στην εστία που βρισκόταν κοντά στον μεγάλο Πλάτανο και προσγειώθηκε στο έδαφος. Μαζί του προσγειώθηκε στο έδαφος πέφτοντας επάνω στον Δήμο ο άσσος της Δόξας Δράμας Νεοτάκης Λουκανίδης. Η πτώση του Λουκανίδη επάνω στον Δήμο είχε σαν αποτέλεσμα το σπάσιμο του αριστερού ποδιού του Δήμου στον αστράγαλο. Ο Βαγγέλης παραμερίζοντας συμπαίκτες και αντιπάλους έπεσε επάνω στον αδερφό του φωνάζοντας. ΑΔΕΡΦΕ ΤΙ; Ο Δήμος με ηρεμία και ψυχραιμία απάντησε: ΒΑΓΓΕΛΗ ΣΗΜΕΡΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ΠΟΣΦΑΙΡΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ. ΠΑΡΤΕ ΜΕ ΑΠΟ ΕΔΩ…
Μια πολλά υποσχόμενη ποδοσφαιρική καριέρα τελείωσε την ημέρα εκείνη. Ο Άρχοντας του ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ σταμάτησε από την ημέρα εκείνη να κοσμεί τα γήπεδα της Μακεδονίας και όλης της Ελλάδος. Το είπε και το έκανε…
Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Βαγγέλης συνέχισε την μεγάλη του ποδοσφαιρική καριέρα σε ΠΑΟΚ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΠΩΝ της ΕΛΛΑΔΟΣ, ΠΙΕΡΙΚΟ έχοντας πάντα στο μυαλό του την ολοκληρωμένη ποδοσφαιρική προσωπικότητα του αδερφού του Δήμου.
Ο Βαγγέλης πάντα έλεγε για τον Δήμο, ο οποίος αποτελούσε την ποδοσφαιρική του έμπνευση, ότι ήταν πολλά χρόνια μπροστά ποδοσφαιρικά από την εποχή του. Το ποδόσφαιρο που έπαιζε ο Δήμος Καραφουλίδης το αντέγραψε με ένα τρόπο μεταφυσικό ο Γερμανός άσσος της ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΟΝΑΧΟΥ και της Εθνικής Γερμανίας Φραντς Μπεκενμπάουερ 20 χρόνια αργότερα.
Ίδια θέση, ίδιο στυλ, ίδια φιλοσοφία, ίδια ικανότητα.
Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Δήμος εργάσθηκε στην γεωργική επιχείρηση του πατέρα του, Γιάννη Καραφουλίδη ο οποίος είχε θεριζοαλωνιστική μηχανή (πατόζα) και δούλευε σε όλη την Μακεδονία και όχι μόνο, απασχολώντας πολλά άτομα, δίνοντας δουλειές σε πολλά άτομα ούσα μια από τις πρώτες μεγάλες Γεωργικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα και χωρίς επιδοτήσεις και κρατικές παροχές.
Για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα ο Δήμος δούλεψε στο Δημόσιο σαν εισπράκτορας ασφαλιστικών εισφορών μέχρι που το 1960 και μετά από πρόταση φίλου του, γνώστη της ποδοσφαιρικής αξίας του Δήμου Καραφουλίδη, ανέλαβε σαν προπονητής την ποδοσφαιρική ομάδα της Ελασσόνας, τον ΠΟΕ Ελασσόνας όπου παράλληλα έπαιζε και σαν ποδοσφαιριστής διδάσκοντας ποδόσφαιρο χωρίς βέβαια πλέον να υπάρχει η προοπτική ποδοσφαιρικής καριέρας.
Στην Ελασσόνα παράλληλα με την εργασία του σαν προπονητής δούλευε και στον Δήμο Ελασσόνας, δουλειά που του παρείχε η τοπική κοινωνία για να τον κρατήσει προπονητή στην ποδοσφαιρική ομάδα.
Στην Ελασσόνα ο Δήμος γνώρισε την ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ της ζωής του, τη σύζυγό του, την αγαπημένη του Ελένη Μπαξεβανάκη – Καραφουλίδου.
Το 1963 μεταναστεύει με την σύζυγό του στο Τορόντο του Καναδά όπου εργάζεται σκληρά σε εργοστάσιο κατασκευής μικρών και μεγάλων φορτηγών.
Στον Καναδά απέκτησαν με την Ελένη 3 παιδιά, τον Γιάννη, την Δέσποινα και την Κωνσταντίνα. Οι δύο κόρες του διατηρούν μέχρι και σήμερα γυμναστήριο στο Τορόντο μεταφυτεύοντας στον Καναδά την αθλητική ιδιοσυγκρασία του πατέρα τους. Ο γιος του είναι καθηγητής αγγλικής φιλολογίας.
Στο Τορόντο ο Δήμος είχε σοβαρές προτάσεις να δουλέψει σαν προπονητής ποδοσφαίρου αλλά δεν θέλησε να το κάνει. Ήταν αναγνωρισμένη παντού η ποδοσφαιρική του ΑΞΙΑ και ΓΝΩΣΗ αλλά ο ίδιος θεώρησε ότι το κεφάλαιο αυτό έκλεισε. Στο Τορόντο πάντα παρακολουθούσε το Ελληνικό ποδόσφαιρο και τον Πιερικό.
Το 1977 ο Δήμος έκανε μια προσπάθεια να επανέλθει στην Ελλάδα συμμετέχοντας σε επιχείρηση κατασκευής επίπλων. Η επαγγελματική αυτή κίνηση κράτησε 2 χρόνια και το 1979 επανήλθε με την οικογένεια του στο Τορόντο ξεκινώντας πάλι από την αρχή.
Ο Δήμος Καραφουλίδης έφυγε από τη ζωή στις 3 Μαΐου του 2022 σε ηλικία 92 ετών πλήρης ημερών, αφήνοντας πίσω του τη σύζυγο του Ελένη, τα παιδιά του Γιάννη, Δέσποινα, Κωνσταντίνα, τα εγγόνια του Δημήτρη και Ελένη παιδιά του γιού του Γιάννη και τον Νίκο γιό της κόρης του Δέσποινας.
Ο Δήμος ο Άρχοντας του ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ο Άρχοντας του ΠΙΕΡΙΚΟΥ ποδοσφαίρου έφυγε από τη ζωή αυτή και πήγε να συναντήσει τον αγαπημένο του αδερφό Βαγγέλη και την αγαπημένη του αδερφή Ελισάβετ Καραφουλίδου – Τσαλίδου και μητέρα μου.
Αγαπημένε θείε που μόνο καλά έκανες στη ζωή σου θα σε θυμάμαι πάντα με αγάπη και μαζί με εμένα και όλοι όσοι σε γνώρισαν μέσα και έξω από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα.
Ο ανιψιός Βασίλης Χρ. Τσαλίδης
Υ. Γ.
- Το 1984 το Πάσχα φιλοξενήθηκα για 2 μήνες από τον Δήμο και την οικογένεια του στο σπίτι τους στην Mississauga στο Toronto του Καναδά.
- Αδέρφια ποδοσφαιριστές που έμειναν στην Ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου: ΚΑΡΑΦΟΥΛΙΔΗ, ΛΟΥΚΑΝΙΔΗ, ΣΕΡΑΦΕΙΔΗ, ΚΑΜΑΡΑ, ΚΟΥΣΟΥΛΑΚΗ, ΚΩΣΤΙΚΟΥ
- Ο Δήμος όταν το 1963 πήγε στον Καναδά και αποκαταστάθηκε επαγγελματικά πήρε στο Τορόντο μετά από πρόσκληση τα αδέρφια της συζύγου του Ελένης, τον Μιχάλη, την Ρούλα και την Στέλλα βοηθώντας τους στα πρώτα βήματα τους στον Καναδά.
