Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δήλωσε σε συνέντευξή του με αφορμή την προβολή της μίνι-ταινίας για το ταξίδι του ότι πλέον αισθάνεται αρκετά ώριμος για να δεχθεί ότι είναι Έλληνας και Νιγηριανός, χωρίς να τον ενδιαφέρει τι λέει ο κόσμος.
Η μίνι-ταινία διάρκειας 12 λεπτών για το ταξίδι του Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι πλέον στον “αέρα” και συγκλόνισε.
Με αφορμή την ταινία ο Γιάννης παραχώρησε συνέντευξη στο ESPN και είπε αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα για το πώς αισθάνεται και πώς αισθανόταν αυτά τα χρόνια.
“Ο κόσμος με αποκαλεί μόνο “Greek Freak” και όχι “Nigerian Freak”.
Ο κόσμος όμως πρέπει να καταλάβει ότι δεν είμαι μόνο Έλληνας ή Νιγηριανός.
Στο ξεκίνημα οι γονείς μου ένιωθαν περίεργα.
Δεν μπορείς να διαλέξεις το παρατσούκλι, αλλά μπορώ να πω στον κόσμο ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ελλάδα, αλλά ξέρω πράγματα και για την Νιγηρία.
Δεν είμαι ένα πράγμα”, ανέφερε αρχικά ο Γιάννης, για να προσθέσει:
“Στα παιδιά μου μαθαίνω και την ελληνική και την νιγηριανή κουλτούρα μου.
Αυτό έκαναν οι γονείς μου και αυτό κάνω και εγώ.
Είναι καλό ότι μπορώ να μοιραστώ την ιστορία μου και να καταλάβει ο κόσμος από πού είμαι”.
Ο Γιάννης αναφέρθηκε και στην ευτυχία που αισθάνθηκε που έπαιξε το καλοκαίρι μαζί με τον Θανάση και τον Κώστα Αντετοκούνμπο στο EuroBasket 2022:
“Αυτό ήταν ένα από τα καλύτερα καλοκαίρια της ζωής μου.
Έπαιξα με τα αδέλφια μου στην Εθνική και είδα πώς έχουν δουλέψει και μπορούσα να τους συμβουλεύσω, να παίξω μαζί τους και εναντίον τους, να μοιραστούμε τα αποδυτήρια.
Ενθουσιάστηκα όταν έβαζαν κάποιο σουτ.
Δεν το παίρνω δεδομένο και αν μπορούσα να το ξαναζήσω τα επόμενα 10 χρόνια της καριέρας μου, κάτι που θα δούμε αν θα γίνει, θα ήθελα να το κάνω”.
Στην συνέχεια ο Γιάννης στάθηκε σε αυτό που ανέφερε και στην μίνι ταινία, ότι στην Ελλάδα ήταν Νιγηριανός και στην Νιγηρία θεωρείτο Έλληνας:
“Στην Ελλάδα μου έλεγαν ότι δεν ήμουν αρκετά Έλληνας.
Ξέρω ποιος είμαι.
Όταν ήμουν μικρός με πείραζε αυτό.
Μου έλεγαν ότι δεν ήμουν αρκετά Έλληνας, ότι είμαι Νιγηριανός.
Δεν έχω το ίδιο δέρμα.
Μου έλεγαν να πάω πίσω στους Νιγηριανούς φίλους μου.
Στην Νιγηρία μου έλεγαν ότι δεν είμαι αρκετά Νιγηριανός επειδή δεν μιλούσα την γλώσσα.
Ότι δεν καταλάβαινα ίγκμπο.
Αυτό δεν στέκεται εμπόδιο στο από πού είμαι.
Τώρα είμαι αρκετά ώριμος για να καταλάβω ότι είμαι και τα δύο και να καταλαβαίνω ότι δεν έχει σημασία τι σκέφτεται ο κόσμος για εμένα.
Σημασία έχουν οι αξίες που μου έδωσαν οι γονείς μου”.
