– Προσπαθώ να σκεφτώ που…
– Πάλι σκέφτεσαι; Το έχεις παρακάνει! Η πολλή σκέψη τρώει τον αφέντη.
– Η πολλή δουλειά θες να πεις…
– Όχι, η πολλή σκέψη, η πολλή σκέψη!
– Δηλαδή;
– Κάπου είχα διαβάσει στα μέσα της πανδημίας περίπου ή κάπου εκεί γύρω χρονικά, είχα διαβάσει ότι όταν θα λήξει η π[πανδημία και όταν κατά κάποιο τρόπο θα επανέλθει η κανονικότητα στη ζωή μας τα πράγματα θα είναι διαφορετικά, αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ, ποιος, που, πότε…
– Διαφορετικά; Τι εννοείς;
– Όχι εγώ, αυτός, κάποιος ερευνητής ήταν, κάποιος επιστήμονας, τέλος πάντων…
– Και;
– Διάβασα ότι μετά την πανδημία ο άνθρωπος θα αλλάξει!
– Θα αλλάξει; Τι αλλαγή; Εννοείς ότι με τα εμβόλια θα υπάρχουν μεταλλάξεις…
– Καμία σχέση!
– Τότε;
– Ο άνθρωπος θα αλλάξει λόγω της πανδημίας!
– Δεν σε καταλαβαίνω…
– Τώρα που επανήλθαμε, ο άνθρωπος, εγώ, εσύ, αυτός…
– Όλοι μας;
– Μπορεί, ίσως, δεν ξέρω… Αυτή η επίθεση φόβου λόγω του ιού, λόγω της πανδημίας, ένας πλανήτης με έναν απέραντο φόβο να κυβερνά, θα δημιουργήσει κατόπιν μιας έκρηξη έντονης συμπεριφοράς με αρνητική διάθεση, μια σεξουαλική έκρηξη με τη λάβα της να κυλάει παντού, μια αδιαφορία και μια νοοτροπία του δεν βαριέσαι, θα πεθάνουμε όλοι μας δεν πάει να καεί και το παλιάμπελο, άσε να ζήσουμε τη ζωή μας, όπως την θέλουμε εμείς και όπως μας αρέσει και άσε τον άλλον να με κοιτάει με στραβό μάτι!
– Οι αλλήθωροι δηλαδή;
– Σοβαρέψου ρε! Έχω πάθει πλάκα, το πόσο προφητικά μπορεί να ήταν αυτές του οι δηλώσεις και πόση εφαρμογή βρήκαν στο σήμερα! Δεν διαβάζεις τι γίνεται, δεν διαβάζεις τι γίνεται στον κόσμο και αναρωτιέσαι… Και να είναι μόνο αυτά; Και αυτά που δεν φαίνονται; Και αυτά που λες τι με νοιάζει εμένα; Σκοτίστηκα!
– Ναι, ρε διάβασα! Και τρόμαξα!
– Α! τρόμαξες αγαπητέ μου! Ναι την έφερνε κι εδώ, μικρό κορίτσι πράμα να βρει πελάτες! Και γιατί συγκινήθηκες τώρα και όχι τότε; Και γιατί δεν έδινες το στικάκι τότε και όχι τώρα; Και γιατί η μάνα, τέλος πάντων, δεν υπήρχε πουθενά;
– Ναι, ρε!
– Δεν υπήρχε…! Υπήρχε, αλλά σε λάθος θέση! Δεν ξέρω, δεν ξέρω τίποτα!
– Από παντού μπάζει αυτή η ιστορία!
– Τώρα είναι αργά, πολύ αργά…, όπως πάντα!
