Κατάφορτα με αρμαθιές μύδια φτάνουν τα αλιευτικά σκάφη στο γραφικό λιμανάκι του Κίτρους Πιερίας, όπου νταλίκες περιμένουν για να μεταφέρουν το πολύτιμο φορτίο σε χώρες του εξωτερικού αλλά και στη ντόπια αγορά. Στα δε αποκελυφωτήρια και συσκευαστήρια οστρακοειδών της περιοχής, στον Μακρύγιαλο, το τελευταίο δεκαήμερο τα χέρια των εργατριών έχουν «πάρει φωτιά», ξεχωρίζοντας με ένα μαχαιράκι την πολύτιμη ψίχα για να γεμίσουν εκατοντάδες σακουλάκια που θα διοχετευτούν σε ταβέρνες και ψαράδικα. Είναι τόση μεγάλη η ζήτηση για μύδια λίγο πριν από την Καθαρά Δευτέρα, που μέσα σε 10 μέρες πωλείται μεγαλύτερη ποσότητα μυδιού απ’ ό,τι ολόκληρο τον Ιούλιο!
Ο Μακρύγιαλος Πιερίας είναι η μεγαλύτερη μυδοπαραγωγός περιοχή της Ελλάδας, η μοναδική Περιοχή Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ), και εξάγει το μεγαλύτερο ποσοστό της παραγωγής σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Σύμφωνα με τους καλλιεργητές, η ποιότητα του μυδιού είναι εξαιρετική γιατί οι μονάδες βρίσκονται κοντά σε εκβολές ποταμών και μεταφέρονται πολύτιμα θρεπτικά συστατικά για τα μύδια, ενώ η θερμοκρασία των νερών κρατείται σε χαμηλά επίπεδα.
Στο λιμανάκι του Κίτρους, ο Τάσος Δραγάνης, πρόεδρος του Συνεταιρισμού Μυδοκαλλιεργητών του Μακρύγιαλου Πιερίας, περιμένει εδώ και ώρα να καταπλεύσει το σκάφος του, που έφυγε από νωρίς το πρωί για να μαζέψει αρμαθιές. Έχει ήδη παραγγελίες από Ιταλία και η νταλίκα περιμένει στο λιμάνι να φορτώσει τις παλέτες, υπολογίζοντας το φορτίο να φτάσει τους 22 τόνους. Άλλωστε, το μεγαλύτερο μέρος της συνολικής παραγωγής της περιοχής, εξάγεται σε διάφορες χώρες, αφού η Ελλάδα, σύμφωνα με τον κ. Δραγάνη, «τρώει» μόλις το 2% με 3% της παραγωγής!
«Κάθε χρονιά ξεκινάμε μετά τις 15 Μαρτίου, αλλά φέτος αρχίσαμε νωρίτερα, λόγω του ήπιου κλίματος που ευνόησε την παραγωγή», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Δραγάνης, ευελπιστώντας να καταφέρουν αυτή τη χρονιά να πιάσουν τους περιβαλλοντικούς όρους, που «ορίζουν» ετησίως την παραγωγή 12.000 τόνων σε προϊόν.
«Οι τιμές θα είναι αυξημένες κατά 20% σε σχέση με πέρσι και η αρμαθιά, που έχει περίπου 30-35 κιλά μύδια, θα πωλείται από 85 λεπτά το κιλό», λέει ο κ. Δραγάνης και αποδίδει τις κατάτι ανεβασμένες τιμές, στο γεγονός ότι πέρσι είχαν εξαιρετικά μειωμένη παραγωγή λόγω της υψηλής θερμοκρασίας του νερού το 2021 που συνετέλεσε στην καταστροφή, κατά 80% του γόνου.
«Φέτος όμως», συνεχίζει, «λόγω των ήπιων συνθηκών το καλοκαίρι και τον χειμώνα, η παραγωγή είναι πολύ καλή, όπως και το προϊόν».
Όπως ανέφερε ο κ. Δραγάνης, το λιμάνι των Αλυκών Κίτρους, είναι το κέντρο εξαγωγής των μυδιών της Πιερίας με 12.000 τόνους, με 60 σκάφη μυδοκαλλιεργητικά και με 1560 στρέμματα μυδοκαλλιέργειας. Με τα μύδια ασχολούνται 100 οικογένειες, ενώ λειτουργούν και έξι συσκευαστήρια στην ευρύτερη περιοχή του Μακρύγιαλου.
Σε 10 μέρες πουλάμε όσο όλο τον Ιούλιο!
Οικογενειακή επιχείρηση είναι το αποκελυφωτήριο και συσκευαστήριο της Νόπης Ελευθεριάδου, που λειτουργεί από το 1993. Αυτές τις μέρες, τα χέρια των εργατριών που ανοίγουν επιδέξια τα κελύφη για να ξεχωρίσουν την ψίχα, παίρνουν στην κυριολεξία φωτιά. Οι εργάτριες κάθονται γύρω από μια μεγάλη «σκάφη» γεμάτη με μύδια και με ένα μαχαιράκι ανοίγουν ακατάπαυστα τα σκληρά κελύφη, βγάζοντας με προσοχή και χωρίς να τραυματίσουν, τη νόστιμη σάρκα τους.
«Είναι ένα δυνατό δεκαήμερο μέχρι την Καθαρά Δευτέρα και λίγο μετά, γιατί ο κόσμος τότε προτιμάει τα θαλασσινά. Αυτή την περίοδο δίνουμε 2,5 με 3 τόνους ψίχα, ποσότητα πολύ αυξημένη αφού τα ίδια κιλά μπορεί να πουλήσουμε ολόκληρο τον Ιούλιο», λέει η κ. Ελευθεριάδου, χαρακτηρίζοντας τα μύδια Μακρύγιαλου, ως τα πιο γευστικά!
Χαμόγελα στο Μακρύγιαλο, κατήφεια στη Χαλάστρα
Κι ενώ οι δουλειές στον Μακρύγιαλο Πιερίας έχουν ανοίξει για τα καλά, κατήφεια επικρατεί στην περιοχή των μυδοκαλλιεργειών της Χαλάστρας, στο Δέλτα Αξιού, όπου υπό φυσιολογικές συνθήκες, παράγονται περίπου 5.000 τόνοι ετησίως. Από τις αρχές Φεβρουαρίου υπάρχει απαγόρευση αλίευσης λόγω αύξησης της βιοτοξίνης που καταγράφεται από το Εθνικό Εργαστήριο Αναφοράς για Θαλάσσιες Βιοτοξίνες.
Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η επιστημονικά υπεύθυνη του Εργαστηρίου Μαρία Καλαϊτζίδου, το εργαστήριο πραγματοποιεί εβδομαδιαίους ελέγχους σε όλη την Ελλάδα και είθισται τέτοια εποχή, να εμφανίζονται αυξημένοι αριθμοί βιοτοξινών εξαιτίας και της κλιματικής κρίσης.
«Εντοπίσαμε στην περιοχή αύξηση του τοξικού φυτοπλαγκτού που φυσιολογικά υπάρχει στη θάλασσα και απ’ αυτό παράγονται τοξίνες που συσσωρεύονται στα μύδια. Έχει αυξηθεί στην περιοχή και γι’ αυτό βγήκε απαγορευτικό», ανέφερε η κ. Καλαϊτζίδου, τονίζοντας ότι στην κίνηση και συσσώρευση του φυτοπλαγκτού παίζουν σημαντικό ρόλο τα θαλάσσια ρεύματα και η θερμοκρασία.
«Εμείς συνεχίζουμε να κάνουμε δειγματοληψίες κάθε βδομάδα αλλά για να αρθεί η απαγόρευση, στο πλαίσιο της προάσπισης της δημόσιας υγείας, πρέπει να έχουμε δύο συνεχόμενες αρνητικές δειγματοληψίες», ξεκαθάρισε.
«Περιμένουμε κι εμείς να μας δώσει το Εργαστήριο το “πράσινο φως”», δηλώνει, από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Αγροτικού Αλιευτικού Μυδοκαλλιεργητικού Συλλόγου Δήμου Δέλτα «Ο Αξιός» Βαγγέλης Κουτρούτσιος, κάνοντας λόγο για ένα συχνό φαινόμενο που ωστόσο, δεν είχε παρατηρηθεί πέρσι τέτοια εποχή.
Νατάσα Καραθάνου
