Ο Τζορτζ Ράσελ μίλησε στους Times του Λονδίνου για τα δύσκολα παιδιά του χρόνια, αποκαλύπτοντας τη δύσκολή του παιδική και εφηβική ηλικία στερήσεων και θυσιών -ειδικά από τον πατέρα του- για να εκπληρώσει το όνειρο της Formula 1.
Ο Λιούις Χάμιλτον έχει μιλήσει επανειλημμένα για το πολύ φτωχό του οικονομικό υπόβαθρο, εν μέσω πολλαπλών προκλήσεων για την επιβίωση της οικογένειάς του στο Στίβενεϊτζ της Αγγλίας, όμως και ο Τζορτζ Ράσελ χρειάστηκε να περάσει δύσκολα παιδικά χρόνια ώστε η οικογένειά του να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις να φτάσει στη Formula 1.
Ο Ράσελ μπήκε στην “ομπρέλα” της Mercedes σε μεγαλύτερη ηλικία σε σχέση με τον Χάμιλτον, και πριν η ομάδα του Τότο Βολφ του εξασφαλίσει τις προδιαγραφές για την ανέλιξή του προς την εργοστασιακή Mercedes η εξέλιξη του Βρετανού στο μότορσπορ της χώρας του χρειάστηκε μεγάλες θυσίες από την οικογένειά του.
Βλέπουμε ότι η πλειοψηφία των μεγάλων αστέρων της σημερινής F1 προέρχεται από αυτό το υπόβαθρο, από τη μεσαία τάξη.
Πέραν του Χάμιλτον, και ο Μαξ Φερστάπεν έχει ανάλογες ρίζες -ασχέτως του αυταρχισμού του πατέρα του, Γιος Φερστάπεν- αλλά και ο Φερνάντο Αλόνσο, που ανήλθε στην κορυφή του σπορ χωρίς καμία στήριξη πέραν της οικογενειακής.
Μιλώντας στους Times του Λονδίνου, ο Ράσελ εξήγησε:
“Οι πρώτες μου αναμνήσεις είναι από τη ζωή μας σε ένα σπίτι προκάτ που κατασκεύασαν οι γονείς μου σε ένα χωράφι στη μέση του πουθενά, στο Ουάισμπεχ της επαρχίας του Κέιμπριτζ. Οδηγούσα ένα παιδικό τρακτέρ με πετάλια γύρω γύρω στο χωράφι στρίβοντας στις γωνίες και κάνοντας όπισθεν με ένα τρέιλερ”.
Ο αδερφός του, Μπέντζι Ράσελ, είχε ξεκινήσει τα Καρτ σε ηλικία 11 ετών και κατέκτησε τίτλους τόσο στη Βρετανία όσο και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Όμως, η ηλικία του Μπέντζι ήταν πια πολύ μεγάλη για να προχωρήσει σε ανώτερες βαθμίδες του μότορσπορ, κι έτσι αφοσιώθηκε στην προώθηση του Τζορτζ, που είχε γεννηθεί το Φεβρουάριο του 1998 και ξεκίνησε τα Καρτ από τα 6 χρόνια του.
Κι αυτό διότι ο πατέρας του, Στιβ Ράσελ, ήταν απόντας – εργαζόμενος για να τροφοδοτήσει τα όνειρα του Τζορτζ να φτάσει στην κορυφή, στη F1.
“Ξυπνούσε νωρίς και γύριζε αργά”, θυμάται ο Ράσελ σήμερα, “καθώς διοικούσε μια εταιρεία πώλησης σπόρων και οσπρίων. Ως παιδί σου λείπει ο πατέρας σου όταν δεν είναι εκεί, αλλά τώρα μπορώ να εκτιμήσω όσα έκανε για να μπορώ να αγωνίζομαι τα Σαββατοκύριακα.
Ο μπαμπάς δεν ερχόταν σπίτι και τόσο πολύ και τα κατάφερε καλά να φτιάξει μια επιτυχημένη επιχείρηση.
Δεν ήμασταν φτωχοί, αλλά δεν ήμασταν και εύποροι όπως οι οικογένειες ορισμένων οδηγών της F1 σήμερα”, συμπλήρωσε ο 25χρονος Ράσελ.
Σε σύγκριση με τον αυταρχικό, συχνά βίαιο πατέρα του Μαξ Φερστάπεν, ο Στιβ Ράσελ ήταν λιγότερο καταπιεστικός αλλά και πάλι σκληρός σε ορισμένες περιπτώσεις, εξήγησε ο οδηγός της Mercedes: “Όταν οδηγούσα καλά, υπήρχαν πανηγυρισμοί και η διάθεση ήταν πολύ ωραία. Όμως, επειδή όλοι είχαν επενδύσει τόσα πολλά σε μένα σε οικονομικό και συναισθηματικό επίπεδο, όταν είχα ένα κακό τριήμερο η διάθεση ήταν κακή.
Ο μπαμπάς ήταν πάντοτε σκληρός απέναντι σε όσους αγαπά. Ένα μικρό παιδί είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσει αυτό. Η πίεση δεν διοχετευόταν μόνο σε μένα, επηρέαζε όλη την οικογένεια. Αισθανόμουν το βάρος την αποτυχίας και των προσδοκιών”, συνέχισε ο Τζορτζ Ράσελ. “Χρειαζόταν να δουλεύει πολύ σκληρά για να υποστηρίζει την αγωνιστική καριέρα μου, οπότε αν δεν προσπαθούσα αρκετά θα πρέπει να ήταν δύσκολο για εκείνον”.
